Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Deniz Hazar, Denizin ortasında, batmak üzere olan kayasının üzerinden atlayarak, onu kurtarmasını umduğu insanlara doğru kulaç atmaya çalıştı. Fakat adını aldığı deniz ona ihanet ederek içine çekti. Duygularını ve kötü saydığı herkesi, denizin dibinde tutmak için oluşturduğu zincirleri vücudunun etrafını sararken kendini denizin dibinde, karanlığın ve de kimsesizliğin ortasında buldu. ~~ *Yeraltı Serisi'nin ikinci kitabıdır.* ~~ Başlangıç: 20.03.2018

"Haklısın. Bu şehir labirent gibi karmaşık ve çıkmaz sokaklarla dolu. Ama ben sende kayboldum Gece. Paramparça ruhunda... Göğüs kafesinin içinde yaralı bir kuş gibi çırpınan kalbinde..." Gece... Adı gibi renkleri soğuran kara gözlerin sahibi. Onarılamayacak kadar parçalanmış. Tedavi edilemeyecek kadar ağır yaralı. Hayat onu Merih'in insafına bırakmış. Merih... Öfkeli kıvılcımların dans ettiği mavi gözlerin sahibi. İntikam için yemin etmiş. O bir yangın. Gece'yi tekrar ve tekrar yakacak. Ta ki genç kız küllerinden yeniden doğana dek. ✴ Gece üvey babası tarafından bir fuhuş çetesine satılmış genç bir kızdır. Hayatı hiçbir zaman mükemmel olmadığı gibi cehenneminin en dibindedir artık. Yaptığı planlar sonucu bir gün çetenin bir açığını yakalar ve bulduğu ilk fırsatta onların elinden kaçmayı başarır. Kaçmasına kaçmıştır fakat kadın tüccarı Mama Sonja'nın ve bu oluşumun içinde bulunan nüfuzlu kimselerin türlü ahlaksızlıklarına şahit olduğu için birçok düşmanı da peşinden sürüklemiştir. Bu noktada hayat Gece'ye küçük bir sürpriz yapar ve genç kızın karşısına Merih'i çıkarır. Merih peşini bırakmayan geçmişi yüzünden çaresiz Gece'ye kayıtsız kalamamıştır. Birbirlerine amansızca çekilen bu iki genç, iki farklı savaşın kesiştiği noktada kaderleriyle baş başadır artık. ❦ 18 ŞUBAT 2018 TARİHİNDE YAZILMAYA BAŞLADI ❦

Tamamlandı ✔️ Demir & Yüsra ▶▶ Kaybolmuş Sesler Arasın Da Ki; Sessizliğin Hikayesi ▶▶ Yıkılmaz duvarlarının arkasında ki, Güçlü adam.. Doğru bildiği yoldan ayrılmayan, inatçı bir kız. İç sesleri duyması yüzünden onları bir araya getiren, kusursuz işleyen bir plan. Kaçınılması mümkün olmayan Bir aşk.. "Herkesi istem dışında duyarken, Duymak istediğim tek insana Sağırdım" "Tarih sadece mutsuz sonları yazar." (Fantastik bir kurgu değildir!)

O yürürken titreyen yol ses çıkarmazken masanın etrafındaki adamlar, ateş saçan gözlerle kendilerine bakmasını izliyordu. Yumruk olan eli masanın üzerine indiğinde hırlamayla konuştu. "Ona elini uzatanın, elini kırarım." 140916

Yağmurlu ve sisli bir zamanı hatırlıyordu. Ruhunun ebedî çöküşlere meğer o an da tutulacağını bilemezdi. Hiç olmayacak birinden aşk itirafı aldığı gün kaderi değişmişti. Reddettiği adamın geri dönüp pes etmeyişini görünce içini korku kapladı kadının. Gaddar olduğu kadar, tüm tehlikeliliğiyle koca kasabada insanları diri diri gömdüğü kulaktan kulağa gezen kara topraktı o. Yavaş yavaş aşka kapıldıkça koca bir vaveylâ yayıldı. "Sana, aşığım.." ""Tüm hakları saklıdır."

Sert duygusuz bir adam. Güzelliği başına bela olmuş bir kadın. Onları bir araya getiren intikam hırsı. İstanbul'un delikanlısı

"Ruhumu cezalandır güzel adam. Bedenimin hisleri tatmasını sağla. Bir Anka kuşu misali, Önce usulca yakmaya başla beni, Daha sonra küllerimin içinde boğ bedenimi. Ruhumu cezalandır hisli adam. Hak ettiğim tüm günahların bedeli, Bedenimin üzerine usul usul bırakılsın. "Kanatlarındaki o katran karası tüyler ile, Ruhumun mürekkepini tüketen kişi ol. Ey güzel adam, Alevler ile bezenmiş cehennemin Azraili, Hak ettiğim şekilde öldür beni." Varoluşun Hissi'ne hoşgeldiniz.

'Sen güçlü bir kızsın, degil mi?' Dedi eli boğazımın tamamını kavrarken. 'Senin gücün yanında, benim ki bir hiç.' Dedim kısık bir sesle. Boğazımı kavrayan elini gevşetmesi için, elimi koluna koyup sıktım. Bakışlarını kolunu sıktığım elime kaydırdı ve hafif sırıttı; 'Senin ellerin küçük ve kırılgan, tıpkı bedenin gibi. Ama kalbin, öyle değil.' Dedi Gözlerini bile kırpmadan doğrudan gözlerime bakıyordu; 'Benim ellerim büyük ve güçlü, tıpkı bedenim gibi. Ama kalbim değil.' Dedi Yüzünü, yüzüme santimler kala durdurdu. Nefesi yüzüme doğru akıyordu, ve içime karışıyordu adeta. 'Belki benim bu gücüm, senin kalbini kırmaya'da yeter.' Bu bir " Kurtuluş" Hikâyesi değil. Bu bir " Hapsoluş" hikâyesi

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."