Özel Dedektiflik Bürosu'nun kudretli ve zeki şefi Zhao Yunlan hayatında aşka yer olmadığına emindi fakat yakışıklı yüzünün ve taklit ettiği duyguların arkasına sığınarak yaşadığı hayat bir gün aniden son buldu. Profesörüne saplantılı olan bir genç bir gün Zhao Yunlan'a bir hafta boyunca Profesör Shen Wei'yi takip edip hakkında bilgi toplaması için tonla para döktü. İstek saçma olsa da fazlaca paraya hayır demek istemeyen Zhao Yunlan, görevi kabul etti. Bahsi geçen profesörü tanıdığı andan itibaren ise tüm hayatı tepetaklak bir hale geldi... Oldukça sevdiğim Guardian dizisiyle alakalı bir fan hikayesidir. BL'dir. Yani boyXboy içeriklidir.

"Wei Wuxian, Jiang Cheng'in histerik bağırışını, etrafında aniden başlayan fısıltıları, Gusu Lan öğrencilerinin şok olmuş bakışları ya da Lan Qiren'in şok ve dehşet karışımı bir ifadeyle solan yüzünü görmezden geldi. Geri çekilerek Lan Wangji'nin yüzüne baktı. Hatırladığından çok daha genç olan yüzüne." ~ Wei Wuxian ve Lan Wangji, Guanyin Tapınağı'ndaki olayların ortasındayken kendilerini bir anda gençlik zamanlarındaki bedenlerinde bulurlar. Wei Wuxian küçük bir problemin (etraflarını saran bir sürü insan gibi) Lan Wangji'ye olan aşkını itiraf etmesini engellemesine izin vermeyecektir. [A translation of 'Wangxian's Time-Travelling Shenanigans' by pupeez4eva.]

Rahatsız olacaklar okumasın küfür içerir ve bunlar benim şahsi görüşlerim o yüzden kimse yok şöyle yok böyle sen şuna niye öyle dedin falan demeyin lütfen insanların görüşlerine saygı🙏 Kuduruk antiler ve fanları beklerim. 1-#düşüncelerim

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...