Gölgelerin içinde yaşamalıyım ben. Gölgelere mahkûm olmaya zorlanan bir bedenim, karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum var. Hayatımsa yarım, adımın aksine nefessiz. Hayatın bana bir can borcu var ya da belki benim ödemem gereken bir bedeldi yıllar önceki. Yaşamama karşılık. Ben karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum, her ne kadar aydınlıkla lanetlensem de. Ve ben, Nefes'im. Her ne kadar nefes aldığımı hissedemiyor olsam bile.

Siz sevgili okuyucular. Belki bazılarınız benim gibi dış görünüşünüze üzerinden yargılanarak dışlanan kişilerdensinizdir. Aynı benim gibi hoşlandığınız çocukta size ezik gibi davranıyor olabilir. Bu çok zor bir durum. Aranızda illaki yaşayanlar vardır. Aşk saçma olduğu kadar çok güzel bir şeyde. Ama insan neden aşık olur ki? Nefes almak gibi bir ihtiyaç mıdır? Yoksa sadece acı çekmek için mi aşık oluruz hiç istemeyeceğimiz kişiye? Bir de olayın o kısmı var tabii. Bu lisede ezik olarak görülen bir tek ben değilim ama en çokta bana derler ezik diye. Diğerleri onların gözünde görünmez olan kişilerdir. Size bunları neden anlatıyorum derseniz. Hayatım değişmeye başladı bir anda ve bende sizlere bu başımdan geçen olayları anlatacağım. En başından beri...

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•