"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

"Kaçıyorsun yani. Çünkü eninde sonunda bana aşık olacağını biliyorsun." dedi iyice dibime girerek. "Yanlış. Benim bu dizideki rolüm aptal, aşık, masum kız değil." dedim. "Öyle olduğunu kim söyledi? Sen başta nefret edip sonradan seven ana karaktersin. Yeterince aptal aşığımız var zaten." Chris Carter işte böyle girmişti kalbime. "Kendimi bilmem ama sen gerçekten psikopatsın." dedim gözlerimi devirerek. "Başka bi yere gitmeye ne dersin?" dedi suratında yamuk bir gülümsemeyle. Dalgaya alarak "Bu bir çıkma teklifi mi?" dedim. " Ne tür bi psikopat çıkma teklifi eder?" dedi. Sırıttım. "Beni nereye kaçıracaksın Hannibal?". Oturduğu yerden kalkıp elini uzattı "Küçük karanlık cennetime..." Ve içimdeki gerçek beni böyle ortaya çıkartmıştı Peter. Peki ben içime hapsettiğim karanlık tarafı mı, yoksa kendi cennettimi mi seçecektim?

İki yanlıştık biz. Olmayacak şeyler yaşamış ve umulmayacak hatalar yapmıştık. Baştan sona yanlışlara bulanmışken doğru yolu bulabilir miydik? Gözlerimdeki akan yaş ruhumun derinliklerin de birikiyordu. Onu kırmak istemiyordum ama başka bir seçeneğim de yoktu. "Seni istemiyorum Alkan!" Kızaran gözleri acıyla yoğunlaştı. "Ama ben seni istiyorum." Başımı iki yana salladım. Kabul etmek istemiyordu. "Ben başka birisine aşığım. Yanlışız biz. Unut beni." Hırsla beni kendisine çekti ve sıkıca sarıldı. Yavaş bir şekilde kulağıma doğru fısıldadı. "Bu saatten sonra bana aşıksın."

Bu bir Asker kurgusudur. Wattpad hali ve Kitap hali yayında. Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤ "Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

"Kolay mı sanıyorsun? Denedim hem de defalarca ama daha fazla yara aldım. Bunun adı zaten artık aşk değil!" "Ne o zaman? Madem aşk değil ne?" Gürlüyordu sanki derin bir nefes alıp, sorusunu yanıtladım. "Bunun adı aşka esaret..." Yıllar önce hızla çarpmaya başlayan kalp hep bir umutla uçmuş, hayallerle dolmuş... Yayınlanma Tarihi: 28.06.2015 Bitiş Tarihi: 10.06.2016

Benim varoluşum, senin hayatına büyük bir iz... --- "Çok güzel olmuşsun." dedi ve kocaman gülümsedim. "Ancak bebeğim bunu giyemezsin, bu çok açık." Ve gülüşüm aynı hızla soldu. Beklediğim bir şeydi ama ne bileyim işte. "Aşkım lütfen." dedim cilveli bir tonla. Bakışları kararırken ona doğru adım atmaya başladım. Her bir adımımda gözleri bacaklarımda ve göğüslerimde mekik okuyordu. En son dibine kadar geldiğimde şımarık bir tonda konuşmaya başladım. "Bir seferlik giyineyim bari." Gözleri itiraz edercesine kısıldığında konuşmasına izin vermedim ve devam ettim. "Hem bana kimse senin yanında bakamaz ki," Ellerimi omuzlarında gezdirdim ve o da o sırada ellerini ince belime sarıp sertçe kendine çekti. "Sen gözlerini oyarsın." "Hımm." dedi boğuk sesiyle ve elleriyle belimi okşadı. Bakışları sadece ve sadece dudaklarımdaydı. "Öyle diyorsan, öyledir." "Öyle tabi." dedim kısık bir sesle ve tam amacıma ulaşıp geri çekilecekken sertçe çevirip dudaklarıma yapıştı. Gülümsediğimde o da gülümsedi ve fısıldadı. "Kaçabileceğini mi sandın hemen?" Cevap vermeme fırsat vermeden alt dudağımı dudaklarının arasına sıkıştırdı ve büyük bir açlıkla öpmeye başladı. Karşılık veremeyeceğim kadar hızlıydı. Bedenimi geri geri yürütürken hala öpmeye devam ediyordu. Canımı acıtacak bir sertlikle öpüyordu. Ayaklarım yatağa değdiğinde geri çekildi elinin birini eteğimin yırtmacında gezdirdi...

Ada, 18'ine gireceği gün anne ve babasının ölümüyle sarsılır. Ailesinin ölümü üzerine hayatta kalan tek akrabası olan amcası, onu İstanbul'a götürür. Ada, artık hiç bilmediği yeni bir şehirdedir ve yapayalnızdır. Onu karanlığın pençesinden kurtaran biriyle tanıştığında ise tüm hayatı değişecektir. Kiminle mi? Mert Arıcan Nam-ı diğer KURALSIZ... © TÜM HAKLARI SAKLIDIR ©

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Tutsak olan bir kız. Neden esir olduğunu bilmeden yaşadığı dar bir odada, hayatı alt üst olur. Gizemli adamın eşsiz cekimine kapılmadan kurtulmanın yollarını aramaktadır. Sırlarla dolu bu kitabı okudukça gizemine kapılmaya hazırmısın? Okuduğuna pişman olmayacaksın.

Elleriyle genç kızın klitorisini okşadı. Kız inleyip kendini yatağa bastırdı. "Adımı haykır Azra. Ben seni zirveye çıkarken sen sadece adımı haykır." Azra zevkten konuşamıyordu. Sadece kendini kontrol etmeye çalışıyordu ama bu mümkün değildi. Berzanın ellerinde eriyordu.