CIA, FBI'IN gözlerinde kaybolmuştu... FHDYGHGJHFJGDUGJCGXJGKHJGCHVNV

Hayat, rüya içinde rüya görmemize endeksli. Her zihin fazlasıyla karışık. Çözümlenemeyen üç farklı cinayet. Ölüm şekilleri aynı; İsimler aynı; Zaman ise çok farklı. Çarmıha gerilmiş halde kilisenin çatısında bedenleri asılı. Birbirine yakın üç ayrı kasaba, aynı isimde olup, öldürülen üç farklı kadın. Komiser Katie Campbell ve yeni yardımcısı Firman Cox için olaylar asıl şimdi başlıyordu. "Unutma Çaylak, ölümler asla sır SAKLAMAZ."

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

''Bilmiyorsun. Nefes almanın ne kadar zor olduğunu bilmiyorsun. Sanki göğsüne balon yerleştirmişler ve o balonun havası yavaş yavaş kaçmaya başlıyor. Ve eğer tamamen biterse, öleceksin. O şekilde nefes alıyorsun. Sen vücuduna batırılan iğnelerle yaşamayı bilmiyorsun. Kıskançlık nasıl bir duygudur ve buna katlanmak kolay mıdır bilmiyorsun. Kolunu kaldırırsan, o iğneler canını yakıyor. Kalbin kanıyor gibi oluyor her seferinde. Ve öyle ki, artık sonuna doğru akıtacak kanın olmuyor. Sen çürümüş bir kalbi attırmaya çalışmak nedir, bilmiyorsun. Çünkü rahatsın. Rahat bir şekilde nefes alıyorsun. Sana iğne batırsalar bile kolayca çıkarıp atabiliyorsun. Ve senin göğsünde dikenler yok. Her nefes aldığında yanmıyor canın. Ayrıca da kalbini avuçlayan pençeler de yok... Yada geceleri uyumanı engelleyen acı dolu düşüncelerin... Veya gözlerinin altında ağlamaktan oluşmuş morlukların. Bunların hiçbiri yok sende. O yüzden hiçbir zaman bilemeyeceksin. Bu yüzden zahmet edipte açtığın yaraları tekrardan dikmeye tenezzül bile etmeyeceksin. Niye biliyor musun? Çünkü bencilsin.''

ölüm yatağımda dinleyeceğim şarkılar

Tam 80 tane bölüm yayımladıktan sonra hayatta hiç bir şey beni şaşırtmıyor. Tam 80 bölüm okuduktan sonra siz de artık hiçbir şeye şaşırmayacaksınız.

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

~ Wattys 2018 "Büyük Buluşlar" kategorisi kazananı. & Bir arkadaş edindim, kimse onunla konuşamazsın demedi. Kulağıma cinayet hikayeleri fısıldadı, kimse söylediklerini işitmedi. Herkesten gizledim, kimse fark etmedi. O istedi, ben çizdim. O söyledi, ben çizdim. O öldürdü, ben yine çizdim. & •TAMAMLANDI•

"Acı çekiyorsun ve çektiren ben olmadığım zamanlarda buna katlanamıyorum." Dikkat! Smut, fluff, dark romantizm, güzel anlar, şiddet, küfür ve duygusallık içerir. Eğer 18 yaşından küçükseniz lütfen okumayınız. Kitabın telif hakkı geçerlidir. Boy×Girl, BTS üyesi Kim Taehyung hakkında bir Fanfictiondur. Yazım ve kurgu tamamen bana aittir.

Lise hayatımın ilk günü kendi grubumdaki insanlara bakıyorum. Herkes birbirleriyle konuşup anlaşırken O elindeki kitabı sessizce okuyordu yüzünde tatlı bir gülümseme vardı. Buradaki herkesten bağımsız gibiydi, farklıydı buna emindim... Belki de Yeşil Grubun arkasına saklanmış bir MELEZ.