Bir insan düşününki pazartesinden nefret etsin ve bu uğursa canını dişine takıp herkese hayatı zindan etsin. Düşünmeye devam ediyorsunuz değil mi? Güzel bu kişi girdiği iddianın sonuncunda "Seninle özel dakikalar geçirmek istiyorum" yılışık birinin Doğum gününe gitmek zorunda kalsın ve gittiği Doğum gününde elbisesinin yırtılması sonrasında yaşanılan bir dizi felaket yüzünden kırdığı bir vazo yüzünden lanetlenip pazartesi gününe hapis edilip lanetlensin. Şimdi herşeyi anladıysanız artık tanışabiliriz: Ben Aydan. İçine düştüğüm bu laneti kurabilmem için önümde sadece yedi gün var ve benim bunu nasıl yapacağım hakkında bir fikrim yok! Beni lanetleyen o cadıyı elime geçirirsem ortadan kendisini ortadan ikiye ayıracağımın garantisini veriyorum. Bunları neden mi anlatıyorum? Çünkü birilerinin bunları bilmesi gerekiyor!

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Güclü , hırçın , asi Selin...Tek istedigi kendi dünyasinda ferah ve lüks icinde özgürce yasamak..Onu korumak,değiştirmek isteyen ve bu uğurda bir oyun oynayan büyükbaba...Oyun ise yakisikli korumamiz.. Ozgur kizimiz korumaya alisabilecek mi? Yoksa aşik mi olacak? Yoksa nefret mi edecek? Her ikisi de olmasin :)...

Merhaba... Kendimi tanıtmayı seven biri değilim. Aslında şimdi düşündüm de kendimi seven biri bile değilimdir. Genelde çirkin olduğumu düşünüp buna göz yuman sadece nefes aldığı için yaşayan ruhu ölmüş olan bir erkek çocuğuyum. Oww bir de sevdiğim kız için nefes alıp veriyorum. Sanki onunla bir şansım varmış gibi, sanki o bana bakacakmış gibi birde bilinçaltımı kandırıyorum, kendimi kandırdığım yetmiyormuş gibi. Ne kadar gülünç bir durum olduğunun farkındayım fakat yapabileceğim hiçbir şey yani, İNANMAKTAN BAŞKA. Çünkü ihtiyacımız olan tek şey inançtır benim için. Bunu en sevdiğim şarkıdan ve idolüm olarak gördüğüm kişiden öğrendim.. 30 Seconds To Mars – End Of All Days. Bu grubun her hareketini internetten de olsa izliyorum. Onlara bayılıyorum bana bütün bu hayatın aşk olmadığını gösteriyor ama bu cok komik çünkü ben sadece aşk için yaşıyorum. Aşkım için. Avalon için. Bana tüm hayatım boyunca destek oldu ve hayatta en çok korktuğum şey Avalon'u kaybetmek. İnsan ruhunu kaybederse yaşayabilir mi?...

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!