happysen
"Seni seviyorum bal, çokça."
"İlk mektubunu böyle bitirmişti güzeller güzeli. Ama ben ne yapıp edip paramparça ettim onun sevmeye kıyamadığım kalbini. Nereden bilebilirdim ki bu denli sevileceğimi? Özür dilerim canımın canı ama mektupların olmadan devam edemiyorum. Bak buradayım işte, sürekli bahsettiğin bize özel olan yerde... Burada bir mektup bulsam ya şimdi. Senin o güzel ellerinden yazılmış muazzam mektuplardan birini..."
Onların hikayesinde kalemler konuşuyordu. Onlar susuyor, yüreklerinden geçenler konuşuyordu. Onlar seyirciydi iki kalbin sahnesinde.
Sizce kim bir kağıt parçasının arkasına saklanan birini sevebilirdi ki?
Bizimkiler duymasın...Mektup onların kalplerinin sözleri çünkü...