"Berrak, ölen dedesinin vasiyeti üzerine kısa bir süreliğine yaşadığı şehirden ayrılmak zorunda kalmıştır. En kısa sürede de döneceğini zannetmektedir. İki gün, bilemedin bir hafta kalıp dönecektir. Ama kaderin çarkı hiçbir zaman beklentilerimiz yönünde dönmez, onun da dönmeyecektir. Gittiği yerde onu; tek başına altından kalkılması güç mücadeleler beklemektedir. Huysuz, yaşlı bir kadın, mutaasıp bir köy halkı. Elinde ise eğri büğrü bir anahtar ve Berrak. --- Tibet, hiç ummadığı anda hayatına giren Cesur bir Güzel'le, o anahtarın kıvrımlarını yüreğinde hissedecek. Ve açılan kapıdan sızan aydınlık gözlerimizi kamaştıracak..."

Ateş annennesinin himayesinde bir Büyü Bozucu'dur. Zifiri bir gece tılsımın var olduğuna inandığı bir kuyuya denk gelir ve tüm hayatı alt üst olur. Yeraltının kapıları kapanmasına az bir zaman kala ona göz koyan dişi cin Eyf ile erkek cin Nas arasında çıkan arbede Ateş'i hazırlıksız yakalar. Nas Ateş'i korumaya kararlıdır ama çıkan rüzgârla beraber yeraltının karanlıklarına çekilirler. Başlama Tarihi: 31/10/2015

"İnsan bazen attığı adımlarla kaderine koşuyormuş tazem... Ben onunla evlenirken sana koştuğumu bilemezdim... Onunla karşılıklı susuşurken, farklı bir kimliğe bürünürken, koca olurken, baba olurken sana yatırım yaptığımı bilemezdim... Kader ağlarını ilmek ilmek örerken yollarımın sana çıkacağını bilmezdim... Haticem... Sen benim suskunluk orucumu bozuş nedenimsin... Sen üzerimdeki ölü toprağımı silkeleyiş, kuruyan yüreğimin tazecik filizlerisin..." (Ara Kapak Yazısı) (Tüm bölümleriyle kısa süreliğine yayında!) Tüm Hakkı Saklıdır ©

Yaprak ya Rüzgâr'a kapılıp gidecek... Ya da mevsimsiz sararıp düşecek ve Toprak'a karışacaktı. O ise gitmeyi seçti bulutlarda asılı kalıp... Bilmediği memleketlerin iklimlerinde yeniden ölüp doğdu... Genç bir kız, iki genç adam... Sizce; Terk etmek ne kadar kolay? Tüm Hakkı Saklıdır ©

2008-2009 arası yazdığım bir kaç şiir ve blogum; http://ugurbocuuu.blogcu.com Bir kaç senedir pasif olmasına rağmen, yerli yerinde duruverirken; aklıma neden burada paylaşmadığım geldi şiirlerimi.. Fazla amatör ama hepsi yüreğin fısıldamaları... Hangi hisler ve duygular vardı benliğimde şu an hatırlamasam da... Biliyorum ki herkesin yüreği, kimi zaman bu cümleleri fısıldıyor... Fazla düzenlemeden yüklüyorum bilginize o vakitler yazım dilim şimdiki kadar zengin değilmiş acaba nasıl dile getirmişim birşeyleri... ''Aynadaki Donuk Bakışlarımın Arkasında Saklanırım...''

Türkiyeden ayrılmak üzerelerken karşına dikilmişti Yusuf ve sadece "Neden?" demişti. Nereden haber almış, onu nasıl bulmuştu hiç bir fikri yoktu. Yonca'nın cevabı ise tüm köprüleri yıkmıştı "Artık seni istemiyorum!" Yusuf boncuk gözlü kadını değiştiren şeyi deli gibi merak etti ama sustu. Serdar yüzünde saygılı ama pis bir gülümseme eşliğinde onları birbiriyle tanıştırmaya kalktı. "Merhaba Yusuf bey, düğünüme beklemiştim ama gelmediniz. Babanızdan iyi dilek ve temenni haberlerinizi aldım, çok teşekkürler..." O an Yusuf neye uğradığını şaşırmışsa da üstelememişti. Onu ne hakla pansiyondan aldığı, nereye götürdüğü ve neler konuşulduğunu sorgulamak aklına dahi gelmedi. O dilek ve temennileri, Yonca ile Serdar'ın resmini görmeden ettiğini söyleme gereği de duymamıştı. "Tekrar tebrikler Serdar. Allah bir yastıkta kocatsın!" deyip, arkasına bile bakmadan dönüp gitmişti. Tüm Hakkı Saklıdır ©