••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Acar benimle birlikte duvara yaslanırken beni kucağına kaldırdığında bacaklarımı ona doladım. O sırada öpüşünü sertleştirmeye başladı. Öpüşünü sertleştirirken ben de gözlerimi kapatarak ona karşılık verdim. Karşılık vermemle sertliğini bana dayadı. Ağzının içinde inlememle hoşuna gittiğini belli eden sesler çıkardı. Ellerim onun boynundayken dilini ağzımın içine atmasıyla dillerimiz birbirleriyle buluştu. Dilini ağzımda gezdirirken sertliğini bir kez daha bana dayadı. Ağzında inlemem onun hoşuna gitmiş olmalıydı. Ağzında inlediğimde hoşuna giden sesler çıkartıyordu. Dilini benden çekerek alt dudağımı sert bir şekilde dişledi. Acar'ın boynundaki ellerimi omzuna getirerek dudağımın acısını belli etmek adıma sıktım. Acar bir süre daha dişlemeye devam ettikten sonra dudağımı dişlemeyi bırakarak geri çekildi. Nefes nefeseyken gözlerimi açtım. Acar bana gülümserken ben elimi dudağıma götürdüm , kanatmıştı. Şerefsiz. Ah , pislik. Kenan'ın dudağının değdiği yeri ısırıp kanatmıştı. Kıskanç. Hem de çok. Yavaşça kulağıma yaklaştı. Hızlı alıp verdiği nefesi boynuma çarpıyordu. -"Uzaktan veya yakından ben olduğum sürece değil bu dudaklara değmek , bu yüze bile benden başka kimsenin bakmasına izin vermiyorum." Başlama Tarihi : 21 Haziran 2021

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Pırıl çocukluğundan beri etrafındaki tüm kızlardan farklı büyümüştür.Onlar gibi bebeklerle oynamak yerine sahaya gidip futbol oynamayı tercih etmiştir.Süslenip gezmek yerine sade bir hayatı tercih etmiştir.Bütün kızlar Mora pembeye bayılırken o hep siyaha,maviye, griye aşık olmuştur.Çoğu zaman yargılanmıştır.Önyargıyla karşılanmıştır.Ama şimdi hayatının dönüm noktası.Yaşadığı şehri değiştirmesi onun hayatını kökten etkileyecek.Bakalım hayatına kimler girecek.Kimleri sevecek.Kimlerden nefret edecek. Sıra bana geldiğinde boğazımı temizledim. "Aşka aşık olmak kolaydır.Asıl mesele karşındakine aşık olup ayakta durabilmektir." İçimden devam ettim. "Ve ben sana karşı ayakta durmayı başaramadım."