-Yarım kalmış bir hikâyedir. Bunu bilip ona göre başlamanızı tavsiye ederim. "Belime dolanmış kolları hareket ettirmemeye çalışarak tek hareketle döndüm usulca. Kalbimin kanatları gösterişli bir şekilde çırpındı. Güzel yüzü tam karşımdaydı işte şimdi. Altı yıldır hiç bıkmadan izlediğim, bedensel olarak asla yaklaşmaya cesaret edemediğim.. En acısı da gözlerinin rengini bile bilemediğim adam şimdi yanımda alıyordu en derin nefeslerini. Gece mavileri yanımda kapanmıştı sakince. Oysa ki şimdi gözlerinin içinde dönen her tonu, ara sıra arasına serpiştirdiği siyahları en iyi ben biliyordum. Onun kirpiklerini bile tek tek sayacaktım ben hayatımdaki en büyük uğraş buymuş gibi."

'Bu defa belkide kaybetmeliyiz ' Yine içimden geçirdiğim sözlerle yüzüme yakışan benim için doğal dışardan bakan biri için ruh sağlığı bozuk olan bu gülümseme benim yine umurumda olmamıştı . Sevdiği adam tarafından öldürülmek bunu gerektirirdi.

Ephesus Yayınları aracılığıyla raflarda! Ben Bora Ateş... Ateş grubunun lideri... Sizi müzik grubumun hikâyesine davet ediyorum. Fakat dikkatli olun, buralar fazla sıcak... *Tüm hakları bende saklıdır!

Geçmiş ve geleceğin karanlığı arasında, kibrit çöpüyle aydınlanmış bir hikaye Avcı. Sırların, alınacak intikamların ve her şeye rağmen hayat bulmuş bir aşkın yaşandığı, imkansızlıklarla dolu bir hikaye. Haberdar olmadığı kirli geçmişinin bedellerini ödeyen masum kız değil bir tek acı çeken. Geçmişin intikamı için geleceği verdiği sözlerle yakan bir gencin; bu oyunda temizlenmeyi bekleyen ve ölümün istediği ruhların acı çektiği bir hikaye. Kabuslara sığınmış, özlem duyulan huzurun hikayesi. Bu hikaye, her zerresiyle can yakan Avcı'nın hikayesi. Umutların, kırgınlıkların ve vazgeçmişliklerin keskin kıymıkları benliklerinde en derin yaraları açarken, tüm olumsuzluklara rağmen savaşmayı bırakmayanların hikayesi. Ta ki kendi finallerini yazana dek. Kimi ölü kalplerde, kimi ölü bedenlerde... •●• •İlk yayım tarihi 9Ağustos2014• •●•

Kırmızı ojeli tırnaklarımı boynunda gezdirirken aklımda olan tek şey, onu alt etmekti. Beni alt ettiğini sanarak geçirdiği günlerin bir karşılığı. "Seni affetmem için bana yalvaracaksın ve ben ne yapacağım biliyor musun?" Dedim bu sefer kırmızı Dudaklarımı kulağına yaklaştırırken. "Tadı kaçmasın, dene ve gör." ●•● "Herkes bir parça karanlıktır." ●•● Öyle bir yalan söylemiştim ki temeli doğrulardan daha sağlamdı. Yıkım yakındı. Çünkü yıkım bendim. ~L.M~

"Bella donna, Kendi ayağınla geldin sona!"vurgulayarak yaptığı İtalyanca sözlerine yüzümü buruşturdum ben senin güzel kadın diye hitap edeceğin biri değilim demek istedim ama yapamadım. "Beni öldürdün" diye fısıldadım. Gülümsedi kafasını yere eğerek daha sonra alt dudağını ısırarak kafasını iki yana salladı tıpkı o gün yaptığı gibi. "Yanılıyorsun benim güzel kadınım sen kendin yaptın bunu" Dedi.İçim sızladı sözlerine,hala bilmiyordu neye sebep olduğunu hala öğrenememişti. Benim biricik Paul Ars'ım hala bana aitti yalnız bana. O beni, o kadın sanmıştı ama hiç uğruna sadece İntikamın kör eden hırsına vurmuştu beni ama hesaplandığı şeyler planlamıştı hayat ona,o kendi kanından olanı vurmuştu o gün . Sevinçle geldiğim bara heyecanla , söylemeye çalıştığım sözlere bile bir an olsun ilgi göstermeden , Ambulansla ayrılmama neden olmuştu , kaybetme korkusuyla herşey kararmıştı , o günden sonra aydınlık gün yoktu bana. Bu dehşetti. Bu acıydı. Bu delilikti. Bu kıyametti. Ama bunlar benim cennetim oluvermişti. Bu adama beni satın alan adama son kez baktım o günde böyle. Fısıldamıştı 'Son gördüğün yüz ben olacağım Darling*" (*Sevgilim) Ama onun planladığı herşey tam tersiydi ,onun sonu oluvermiştim bile ,onu devirmek için toplamıştım tüm gücümü ,taki onu görene kadar, zehr-i Mavileri beni bulana kadar. Gecemi ,aydınlatmaya gelmişti. Bir zamanlar ışığı bendim oysaki. 🖤🖤🖤

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

Benim bir geçmişim var geçmeyen bir geçmiş. Baş rölünde ise hayatımın bir adam benliğimi kasıp kavuran bir adam. Hükümdarım. Acım. Yaram. Ben ise ondan kaçamaya çalışan zavallının tekiyim. Sonumu biliyorum onu değiştirmek sadece benim elimde değil her hikayede olduğu gibi benim değil onun elinde ve o bunu hiç istemiyor.. Çünkü ben ona mahkumum kaçtığım adam benim sonu ve ben onum izin verdiği sınırda ondan kaçıyorum sanırım en acısı bu... Tüm hakları saklıdır ®️

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

O, Su'ydu. Bense, Su'ya âşık olan deniz kızıydım. Mavide boğulmamız kaçınılmaz, sakınılamaz ve men edilemezdi. NOT: RUHUMDAKİ İMZA'YI OKUMAK İÇİN TENİMDEKİ İMZA'YI OKUMANIZ GEREKMEZ.