"Teşekkürler..." Konuşmadan önce iki defa öksürdü, aslında ağlama isteğinin fiziksel olarak kurtulma yöntemlerinden birini denedi Sasuke ve biraz da olsa başarılı oldu; böylece yarım kalan cümlesini tamamlaması uzun sürmedi. "Bana gerçek sevgiyi nerede bulacağımı gösterdiğin için." Ağzından küçük bir öksürük kaçırırken az önceki tüm hüznünü ve savaş yorgunluğunu küçük bir soluğa sığdırmayı başararak umutlu bir tebessümle rahat bir nefes verdi. ---SasuNaru--- @xblackrazerx yani benim tarafımdan yazılmış bu hesaptaki ilk kitabımdır, yani kısaca kendime adıyorum bu kitabı djksjxdjxks umarım @Funtime_Badtime yardımcı olacaktır.

Karşısındaki çocuğa öylece baktı genç sarışın, bir şeyler anımsatmasına rağmen aynı zamanda hiçbir mana ve duygu ifade etmiyordu kendisine. Bu ona hiç hissetmediği boşluk duygusunu tattırırken acı dolu bir hıçkırık ile oradan koşarak uzaklaştı. Çünkü anlamsızlık ona oldukça büyük acıları hatırlatıyordu ve bunları düşünmek, hatta hissetmek bile ona fazlasıyla rahatsızlık ve keder sunuyordu. Bu duygulardan her ne kadar nefret edip lanetler savursa da bir kenara fırlatıp kurtulamıyordu. Bu yüzden ona yardım edecek, yani sadece sarılacak bir omuz arıyordu sarışın. Sarılacak ve göz yaşlarını dökecek... ---SasuNaru--- Bu kitabı kendime adıyorum. @SaxonBlue_23 öncelikle özürlerimi sunayım ve kitabı ona adayayım.