İkimizde yerdeydik. Gözleri gözlerime değdiğinde kalbimde tarifi zor bir acı hissettim. Dudakları hüzünle burkuldu. Tüm bedenim zangır zangır titriyordu. Lucas'ın gözünden damlayan göz yaşı yanağından burnuna süzülerek diğer yanağından yere damladı. Bu dayanılmaz acı verici bir görüntüydü. Burnundan verdiği nefes yerdeki toprağı hareketlendirdi. Ciğerlerini terkeden havanın etkisiyle sırtı düzleşti. Gözleri bana veda eder gibi son kez parlayarak kapandı. Kirpikleri birbiriyle birleştiğinde içimden bir şeyler kopup gitmiş gibi hissediyordum. Boşlukta kalmış olmak sanırım buydu. Ölmek sanırım buydu. ~28.02.2019 Kurt içinde #1. Sırada

Gözümü açtığımda beyaz,boş ve kameralarla izlendiğim bir odadaydım.Kolumda değisik rakamlar,başım allak-bullak bir şekilde etrafa bakıyordum.Birden ayak sesleri odada yankılanmaya başladı. "Uyanık mısın?"dedi tanımlayamadığım bir ses. Tam ayırt edememe rağmen bir erkek olduğu sesinden anlaşılıyordu yanıma yaklaşmaya devam etti ve benden 2 adım uzaklıkta durdu ve: "Korkuyormusun?Bu iyi korku seni dinç tutar bu hissi asla unutma"dedi. Çok korkmuştum.... Ve benim hikayem başladı. Bilim adamlarının birer kuklası haline gelmiştik adeta ne olduğumuz belirsizdi; sayısız güçlere sahip olmuştuk.Korkularımız bizi hayatta tutan tek şeydi,umutlarımızsa yaşama sebebimiz.Kaçış imkansızdı,en azından diğerleri için.... Kapak tasarım: TAMAMEN BANA AITTIR. Yazar: Armygirl01 Menejer:Armygirl01-mnjr Başlangıç tarihi: 26 ağustos 2016