Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'nun kadın kahramanını sadece uzun bir mektubun yazarı olarak tanıyoruz. Kadının hayatı boyunca sevmiş olduğu erkek için kaleme aldığı bu mektubun "gönderen"inin adı yoktur. Mektubun başında tek bir hitap vardır: "Sana, beni asla tanımamış olan sana". Kadın büyük tutkusunu hep bir "bilinmeyen" olarak, yani tek başına yaşamaya razıdır, bu aşk öyküsünde "taraflar" değil, sadece tek bir "taraf" vardır. Böylesine, gerçek anlamda aşk denilebilir mi? Çevirmen: Ahmet Cemal Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları İlk Baskı Yılı: 2012

DENİZ ARAS KUMSAL GÜÇLÜ

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

3 yıldır birinden hoşlanan Nisan, bir gün ona açılmaya karar verir. Ona, hislerini açıkladığı kısa bir not yazar, dolabına atar. Ama bir sorun vardır, çünkü artık o dolabın sahibi hoşlandığı çocuk değildir. Ve bir sorun daha vardır ki... Onun hayatını değiştirecek cinstendir. Başlanma tarihi: 15.08.2018 Bu isimle yazılan ilk hikayedir. Çalınması halinde hukuki işlem başlatılacaktır.

En yakın arkadaşınızı aramak isterken hiç tanımadığınız biriyle dünyanın en saçma telefon konuşmasını yapmak zorunda kalsanız ne olur? Miray size anlatsın. & Hattın bağlanma sesi geldiğinde bir anda konuşmaya başladım. "Özgür, biliyorum bana çok kızacaksın. Maaşım yine bitmiş! Bu para nasıl bitiyor anlamıyorum, kendime kumbara alacağım artık. Bugün akşamki abur cuburları sen almak zorundasın. Bak, sakın alamam falan deme, yolarım saçını başını! Her ay sinema günlerimizi iple çektiğimi biliyorsun... Diğer ay gratis alışverişini ben yapacağım, sana söz veriyorum." Duyduğum ses, Özgür'ün incecik, kulak tırmalayan sesi değildi. "Of, rimelim bitmiş, diğer ay alsan iyi edersin." Bu... Bir erkek sesiydi. "Şey..." Ne diyeceğimi bilemiyordum. "Ben Özgür. Özgür Aydın, sanırım telesekreter sizi yanlış Özgür'e bağlamış." Gülüyordu. "Evet," dedim bir anda. "Sanırım hatlar karıştı!"

~belki bir şiirdir hayatımız belkide bir mucize...

Tamamıyla gerçek olan ve hepimizin başına gelebilecek bir olaydan esinlenerek yazılmış olan bir hikayedir. Küçük bir şehirde üniversite okumak için giden bir gencin başına gelen tuhaf ve inanması zor olayların konu alındığı, akıcı ve düşündürücü bir korku hikayesi...

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."