komorebi21
- Reads 727
- Votes 113
- Parts 19
~Hayat;Sana bazen iyiliği , bazen kötülüğü getirir. Ama bunların sonucuna katlanacak kişi sen olursun.Doğru yolu bulman için , mutluluğun için hayatın zorluklarına katlanmalısın.~
Ona bakmaya çalışırken sessizde olan telefonumun ekranı yandı . Bir mesajdı.
Bilinmeyen Numara: Ben sana kısa giyinme demedim mi?
NEEEE!? diye bağırdım içimden. Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. 'Beni mi izliyo be bu ?
Asya: Sen beni mi takip ediyosun? Sapık mısın nesin?
Bilinmeyen Numara: Evet hiç işim gücüm yok sapıklık yapıyorum sana. Beğenemedin mi ?
Asya: Bak bak ! Ne kadarda zeki. Pis sapık.
Bilinmeyen Numara: Düzgün konuş kızım benimle.
Asya: Niye? Naparsın? Döver misin?
Kendi kendime sessizce kıkırdıyordum. Ama birden yanımda ki tanımadığım çocuk kolumdan tuttu. Benim gözlerim bileğimdeyken o kafasını kaldırıp bana döndü...Arel?!...
-Sen...Senin ne işin var burda? Bırak kolumu. -dedim
Kolumu çekip şaşkın şaşkın bakmaya devam ettim.
-Ne arıyorsun benim okulumda?
-Bizim okulumuz diyecektin heralde?
-NEE! Ne bizinden bahsediyosun sen?-fısıldamamıza hocanın bakışıyla ara verdik.
Hâlâ ona sinirli ve şaşkın gözlerle bakıyordum. Ama beyfendi salak salak sırıtıyordu. Sonra gözleri bacaklarıma kaydı ve yüzündeki sırıtma ifadesi yerini öfkeye bıraktı.
-Ben sana kısa giyinme demedim mi? -dedi.
-Bende sana seni ilgilendirmez demedim mi? -dedim onun bana dediği tavırla ve önüme döndüm.
Birden bacağımı cimcikledi. O anın şokuyla biraz yüksek sesle -AAAh! -diye inledim.
...Arel'e baktım. Kafasını sıraya gömmüş sırıtıyordu 'Pislik'.