"Ben seni istiyorum Almira Tanyel, sen anlamaktan kaçsanda ben bağırmaktan çekinmeyeceğim." Yüzü yüzüme eğilirken tuttuğu bileklerimi başımın üstünde sabitledi. Yüreğim yerinden çıkacak gibiydi, sanki rüyaların en güzelindeydim. Aklımsa benden nefret ediyordu çünkü büyük bir ihanetin pençesine atlamıştım. "Benimle olmanı istiyorum, her saniye yanımda olmanı istiyorum." Dudakları yüzüme dokundu, çenemi öptü. Burnu boynumda kendine küçük bir çizgi oluşturdu. "Hiçbir şeyi bu kadar istemedim." * *İlk birkaç bölümü dışında texting değildir.

"Adinin tekisin!" Hırsla yumruk yaptığım elimi göğsüne vurdum. Canını acıtamayacağımı bilsem de ona vurmak istiyordum. Elimi havaya kaldırarak bir kez daha göğsüne indirdim. Orada öylece ona vururken beni engellemek için hiçbir şey yapmadı. "Seni affetmeyeceğim!" diye bağırdım acı dolu bir sesle. Yaşadığım ızdırap kor bir ateş gibi içimi yakarken haykırışım dudaklarımdan dökülüyordu. Ona vururken hiçbir şey yapamayan adam uzanıp gözlerimden dökülen birkaç damla yaşı silmeye çalıştığında geriye çekildim. "Seni affetmeyeceğim Arın!" Elimi yanağıma götürerek canımı yakacak kadar sert bir şekilde gözyaşlarımı sildim. "Dünya tersine dahi dönse yemin ederim ki seni affetmeyeceğim!"

"Burası senin.." dedi işaret parmağını şahdamarına doğru götürerek. "Sen olmazsan, burası da olmaz. Sen olmazsan, ben de olmam."