Voltooid. Wolfs en Eva werken samen, wonen samen maar hebben geen relatie, ze draaien al een paar jaar om elkaar heen, durven ze het eindelijk aan elkaar toe te geven en zo ja... hoe moet het dan verder....

Na negentien jaar zij aan zij als collega's, hebben rechercheurs Floris Wolfs en Eva van Dongen alles met elkaar gedeeld - behalve hun gevoelens. In 'Samen verder' ontvouwt zich een verhaal van stille intimiteit waarin Eva en Wolfs hun plek proberen te vinden. Niet als collega's, maar als twee mensen die elkaars thuis zijn geworden, onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een verhaal over thuiskomen. DISCLAIMER Deze fanfiction is een niet-commercieel werk dat uitsluitend is geschreven ter vermaak en als eerbetoon aan de makers, schrijvers en acteurs van de televisieserie Flikken Maastricht. Alle originele personages, verhaallijnen en andere elementen die voortkomen uit Flikken Maastricht zijn het intellectuele eigendom van de makers van de serie en de omroepen die de rechten bezitten. De auteur van deze fanfiction claimt geen eigendomsrechten over de genoemde personages of verhaallijnen en heeft geen officiële band met de serie of haar producenten. Alle nieuwe personages, verhaalelementen en interpretaties in dit werk zijn volledig fictief en ontstaan uit de verbeelding van de auteur. Deze fanfiction is niet bedoeld om inbreuk te maken op auteursrechten of andere rechten en is puur gemaakt voor recreatief en niet-commercieel gebruik.

ont·nuch·te·ren, (ontnuchterde, heeft ontnuchterd), 1. (overg.) nuchter maken; van dronkenschap of bedwelming bevrijden 2. (overg.) (fig.) tot bezinning brengen; ontgoochelen Flikken Maastricht verhaal als vervolg op de cliffhanger van seizoen 11.

Het is te lang geleden dat Wolfs en Eva samenwerkten op het bureau. Maar wat als Wolfs terugkeert op het bureau en niet samen mag werken met Eva. Kamphuis geeft Wolfs een moeilijke zaak. Lukt het Wolfs om de zaak alleen op te lossen?

Dit verhaal bevat 2 korte, maar toch 'grote' verhalen die ik schrijf voor de schrijfwedstrijd van @Jansen234 ;-) 1) Als op een dag in heel Maastricht de stroom uitvalt, wordt er gedacht aan opzet. Eva van Dongen en Floris Wolfs van Recherche Maastricht worden naar het dichtstbijzijnde politiebureau gestuurd om zo snel mogelijk meer te weten te komen, terwijl er ondertussen in heel de stad bedrijven en winkels worden bestolen. 2) Wolfs heeft een relatie met zijn werkpartner, Eva van Dongen. Niemand weet ervan. Het mag niet, het kan niet. Als ze in een heftige zaak verwikkeld raken, lopen de vonken er vanaf. Maar wat Wolfs niet weet, is dat Eva zich niet altijd aan de regels van een relatie houdt. Gaat ze vreemd?

Eva is bijna jarig en daarom neemt Wolfs haar een paar dagen mee naar Parijs. De stad van de liefde...

Eva en Wolfs worden op een zaak gezet, maar is het wat het lijkt dat het is? Als Eva dan plotseling wegvlucht zonder iets te zeggen, maakt Wolfs zich zorgen. Eva en Wolfs moeten diep graven om achter de waarheid van de zaak te komen, maar nog dieper om achter de waarheid van elkaar te komen. De waarheid blijkt niet makkelijk. Ik hoop dat jullie het verhaal leuk vinden!!! <3 Ik zou het ook fijn vinden als jullie even een reactie achterlaten, ik ben benieuwd wat jullie vinden en wat ik kan verbeteren. Ik ben nog aan het schrijven

Eva loopt weg van huis en Wolfs gaat haar zoeken

Eva is samen met Frank, maar wat zal er allemaal gebeuren tussen Eva en Wolfs als zij undercover moeten in een resort in Italië? Zullen zij de verdachten van de aanslag op het landelijk team en de drugshandel weten te vinden? En groeien door deze periode Eva en Wolfs nog dichter naar elkaar toe?

"Hij was een jongen met praatjes, een jongen met een sterke mening die hij niet zomaar onder stoelen of banken schoof. Maar wat deze jongen voor mij in eerste instantie het meest karakteriseerde was zijn ongelooflijke gevoel voor humor. Ik herinner me de eerste keer dat ik echt een gesprek met hem had, waarbij het me zo ontzettend verbaasde dat het me niet eerder opgevallen was. Deze jongen kon ontzettend scherp, maar ook flauw uit de hoek komen. Hij was onvoorspelbaar en dat kon ik wel waarderen."