Etrafımda oturan dört şahısa bakışlarımı çevirdim. Odanın içinde hepsi bir köşeye geçmiş türlü türlü şeylerle uğraşıyorlardı. Arya elindeki kitabı büyük bir ciddiyetle okurken Emirhan önündeki yemeğe kafasını gömmüş kıyamet bugün kopacakmış gibi yiyordu. Aras pencereden bakarak aşağıda kendi halinde takılan insanlara laf atıyordu. "Kız o ayakkabı ile bu yollardan geçemezsin pat diye düşersin vallaha!" Ecrin ise telefonuna bakarak, "Sen benim olacaksın bebeğim." deyip özenle seçtiği tulumu sipariş etmekle meşguldü. Hayatımın bu dört kişiden oluştuğunu düşünürken beşinci bir kişiyi beklemiyordum. Aniden hayatıma girmiş hayatımın odağı olmuştu. ~~~ Çok çok çok önemli bir not:Kitap çoktan bitti ama içindeki yanlışları düzenlemeye üşeniyorum. Tşk Öd Bb

Beni iyice tezgâha yaslayarak "Gülden," dediğinde "Bitti," diye tekrar ettim. "Unuttun mu? Aramızdaki her şey bitti?.." "O yüzden mi gözlerime öyle bakıyorsun?" diye sataştı bana. "O yüzden mi beni kıskandırmaya çalışıyorsun? O yüzden mi delirtiyorsun beni? O yüzden mi geceleri hayalimle orgazm oluyorsun?" "Sen..." "Söylesene Gülden, yetiyor mu?" Dudaklarını çenemde hissettiğimde gözlerim sessizce kapandı. "Söylesene," diye fısıldadı. "Söylesene Gülden, yetinebiliyor musun?" *** Alparslan Gündoğdu, karısını ve dört yaşındaki kızını bir yangında kaybetmiş ve yıllar sonra yeni bir başlangıç için her şeyi geride bırakarak İstanbul'a yerleşmişti. Geçmişin kötü hatıralarından kaçmak ve unutmak istiyordu ama kendini ansızın saçları ateşten bir güzele tutulurken bulmuştu. Gülden Seçkin, yemyeşil bakışları ve beyaz tenini çevreleyen kızıl saçlarıyla eşsiz bir güzellikti. Bazen sakar, bazen delidolu biriydi ve kendi sıradan hayatında her şey yolundaydı, ta ki sevgilisi tarafından aldatılana ve hiç ummadığı bir gece Alparslan Gündoğdu'yla karşılaşana dek... Kendini hiç tanımadığı bir adamın kollarına atarken bunun delilik olduğunu biliyordu, yine de o bakışlara karşı koyamayarak ona teslim olmuş ve işte o gece, her şey mahvolmuştu...

"Bir nefes alsaydin." "Ona daha zaman var." "Ha?" "Nefes almam için saçinin kokusunu duymam gerekiyor ve ona daha çok var diyorum." ..... "Hayret sen normal konusmayi bilir miydin?" "Ah bir bilsen :)" "Neyi?" "Aslinda beton gibi bir adam oldugumu. Bu hallerimin gahit olabildigi tek kisi oldugunu." .... "Ben normalde hep susan bir adamim biliyor musun? Ama sana öyle degilim. Sen hiç susmadan konusana kadar, benim hep konusmam gerekecek." Annesi ve babası ayrıldıktan sonra , annesiyle gidip . Abisi ve babasını arkasında bırakan Defne, yıllar sonra üniversite öğrencisiyken telefonuna gelen anınim bir mesaj üstüne hayatında dönüşü olmayan , hatırlamasada unuttuğu geçmişi ve hayal kırıklıklarıyla yüzleşeceğini bilmeden mesajı cevap verir. Ve yavaş yavaş düğümler çözülmeye başlar..

!Yetişkinler için uygundur! "Ateş ederim," dedim. Adam bir adım daha attı. Namlu göğsüne dayandı. "Et. Belki de ilk dokunuşumuz bu olur." "Yalanların büyüdüğü, arzunun yaktığı, ihanetin hükmettiği bir hikâyeye hoş geldiniz." MAFYA-GİZEM -SMUT- DÜŞMANDAN AŞKA- İNTİKAM- TAŞIYICI Tüm Hakları Ben Yazarsla Aittir. Her hangi bir çalınma kopyalanma durumu yaşanırsa adli işlem başlatılacaktır.

O kurtların göğsünde ateş vardır. Dağları aşıp ovaya iner, geceleri gündüze çevirirler. İşte böylece, yolunu o ateşten bulan bir ekip. Beyinleri vatanın toprağıyla yıkanmış, alaycı bir ekip... (İsyankarlar Komandosu) -Amacınız nedir, asker? -İsyan, komutanım. -Aferin, asker...

Kuleli Askeri Lisesi'nden beri tanışan dört yakın arkadaş, o gün özel bir görev için operasyona beraber çıkmışlardı. Biri şehit oldu. Biri askerlikten ihraç edildi ve kayıplara karıştı. Diğer ikisi artık aynı timdeydi ama görev harici tek bir kelime bile konuşmuyorlardı. *** Üstün zekâsıyla tanınan Almila, Boğaziçi Üniversitesi Matematik bölümünden birincilikle mezun olduktan sonra Oxford Üniversitesi'nden burs teklifi alır. Ancak daha bu fırsatı düşünemeden, babasının eski arkadaşı olan Cengiz Albay'ın kapısını çalmasıyla hayatı bambaşka bir yöne savrulur. Almila, iki yol arasında kalır. Ya akademik kariyerine devam edecektir ya da şehit düşen yüzbaşı babasının mirasına sahip çıkacaktır. Ve o; söz konusu vatanı olunca kolay olanı değil doğru olanı seçer. Oxford teklifini elinin tersiyle iter ve askeriyede istihbarat analisti olarak çalışmaya başlar. Ancak bilmediği bir şey vardır. Teknik istihbarat sağlayacağı timin başındaki isim, iki yıl önce şehit olan abisinin en yakın arkadaşı Pars Karadağlı'dır. Ve onları bekleyen şey; aynı ateşte yanmış iki kalbin taşıdığı güçlü bir intikam arzusu ve belki de kaderin sessizce ördüğü geri dönüşü olmayan ortak bir gelecektir.

"Bana bir can borcun var. O canı senden almadan... ne sana ne bana ölüm yok. Ama küçük bir cezayı hak ettin. Bundan sonra bana karşı gelmemeyi öğreneceksin, küçük kız." Yoruldum artık. Sürekli gelen tehdit mesajlarından, arkasına saklandığı karanlıktan, pis oyunlarından bıktım. Adam gibi karşıma çıksaydı ya. Alacaksan intikamını al! Neden hep gizli köşelerden sokuluyor, neden hep kirli yolları seçiyordu? Daha dün attığı mesajla midem ağzıma geldi. "139 numaralı odaya git ve o adamla birlikte ol. Yapmazsan neler olacağını biliyorsun." Aynen böyle yazmıştı. Elbette gitmedim. Ama şimdi bedelini ödüyorum. Beni kilitli bir soğuk hava deposuna tıktı. Cani! Buz gibi, kemiklere işleyen bir soğuk vardı içeride. Üzerimdeyse sadece ince, kısa kollu, ayak bileklerime kadar inen çiçekli bir elbise... Ve ben deli gibi titriyordum. Dişlerim birbirine çarpıyor, nefesim buhar olup havaya karışıyordu. Telefonum elimdeydi ama çekmiyordu. Yine de o bana mesaj atabiliyordu. Aklım almıyor, nasıl yapıyordu bunu? Öleceğimi biliyordum. Az kaldı, hissediyordum... ama o buna izin vermezdi. Ölmemi bile istemiyordu. Aşağılık herif! Ayçınar nerede? Neden hâlâ gelmedi? Her zaman gelirdi. Hep yanımda olurdu... neden bu kez yok? 📍📍📍 AY VE GÜNEŞ MİSALİ İSİMLİ ÇIKAN İLK VE TEK KİTAPTIR!!!

"Fırtına ve Memleket gözlü kadın" Yedi yıl... Yedi sene boyunca bir kere bile adını anmadım, bir kere bile görüşmedik Ama her gece sesini duydum içimde. Şimdi karşımdaydı. Rüzgar aynıydı, dağlar aynıydı Ama biz başka bir şey olmuştuk. "Elinde ne varsa sık," dedim. "Sessizliğinden daha az yakar." Aşk, intikam ve vatan öyküsüdür. ******* Dağhan İdris Tüfekçi & Zülal Arga (Yetişkin içerik)

Ya hayatın, sana öğretilen en büyük yalansa? Devletin en keskin silahı, bir adamın en mükemmel eseriydim. Kuralım basitti: Sorgulama, itaat et, temizle. Görevim; ülkenin en tehlikeli adamını, yeraltı dünyasının gölgelerdeki kralı Karel Arvas'ı avlamaktı. Ama avımın gözlerinde, kendi geçmişimin unutturulmuş anahtarını gördüğümde, roller değişti. Fısıldadığı sırlar, beni yetiştiren adamın anlattığı masallardan daha gerçekti. O yasak dokunuşu, bana öğretilen tüm kurallardan daha yakıcıydı. Adı "Aurora X" olan bir proje. Milyonların zihnini kontrol eden sinsi bir teknoloji. Ve her şeyin merkezinde; avcının ava dönüştüğü, damarlarında bir devrimin şifrelerini taşıyan bir kadın. Gerçekleri öğrenmenin en büyük bedeli, bazen inandığınız her şeyin ihanetidir. Artık bir seçim yapmak zorundaydım: Beni yaratan canavarın sadık kızı mı olacaktım, yoksa beni kurtarmak için kendi cehennemini yaratan o adamın en büyük zaafı mı?

"Ne iş yaptığımı sormadın?" dedi sorarcasına. "Mesleğinden önce merak ettiğim başka sorular vardı." "Alabildin mi peki cevabını?" diye sordu. "Evet." "Sonuç ne peki?" diye merakla sordu bu kez. Dirseği masaya yaslıydı ve diğer eli hafif kirli sakallarını kaşıyordu. O an benden beklenmeyecek bir cesaret ve netlikle cevap verdim. "Sen tam da evlenilecek adamsın." 03.08.24