Park Jimin'in, sevgilisi Jeon Jungkook ile son dakikaları. one shot.

[Tamamlandı] Bana ilk gülümsediğinde 4 yaşındaydı. Benim gerçeklerle tanıştığım yaştaydı. Annemin ölüsünü gördüğüm yaştaydı. Kaşlarımı çatıp yüzümü ona yaklaştırdığımda bile yüzündeki gülümseme silinmemişti. Başımı eğip ciddi görünmeye çalışarak sordum. -nasıl bana gülümsersin? Ellerini arkada bileştirip yerinde sevimli bir şekilde sallanmaya başladığında gözleriyle kapıdan birinin gelip gelmediğini sürekli kontrol edip duruyordu. Küçük çelimsiz bedeni her an kaçmaya hazır bekliyordu. Bir adım bana yaklaşıp fısıldadığında onun kadar cesur birini gördüğüm için şaşkındım ama sürekli kapıyı kontrol eden gözleri yüzünden cesareti yalnızca bana gibiydi. -Ben senin de kölenim ama sen baban gibi değilsin. Sen iyisin, değil mi? Henüz küçük olduğu için kelimeler ağzından sevimli bir şekilde çıkıyordu ve onunla ilk konuşmamız buydu. Parmağımı dudaklarıma götürerek ona sessiz olmasını işaret ettim ve ince kolundan tutup masanın altına çekiştirdim. Masanın altına gizlendiğimizde aşağıdan hala kapıyı kontrol ediyordu. Kolunu bırakmak istemiyordum ama morluklarından dolayı canını acıtacağımı düşünerek elimi çektiğimde iri gözleri benimkileri bulmuştu. Öncekinden daha sessiz bir şekilde ona cevap verdim. -Sakın kimseye bu dediğinden bahsetme. Başını salladığında elimi korkakça saçlarına götürüp karıştırdım. Karşısındayken ben ondan daha korkaktım. O ise gözlerini kapatmış gülümsemeye devam ediyordu. Benim ailem tarafından sürekli işkence görürken nasıl bana karşı bu kadar rahat olabildiğini çözememiştim ama babamın onun kulübeden çıkmasına izin vermesinden beri uzaktan beni sürekli takip ettiğini farkediyordum. Serçe parmağımı ona uzattığımda merakla bakınca onun da minik serçe parmağını tutup benimkiyle birleştirdim. -Bu günden sonra arkadaşız.

❥ jikook/kookmin Hiç kayan bir yıldıza bakarak göz yaşlarına boğuldunuz mu? Durup dururken, terasınızda oturup çizgi roman okuduğunuz bir anda, kayan bir yıldıza bakıp hüngür hüngür ağladığınız ve "Lütfen beni sevsin." diye yalvardığınız oldu mu? Benim oldu. Hem de her yıldız kaydığında. Sabah aklınızda bir adamla uyandığınız, geceleri bir adama dua ederek uyuyakaldığınız oldu mu? Benim oldu. Hem de onu gördüğüm ilk andan şimdi aldığım nefesin son saniyesine kadar. Her gün. Hiç gülüşüne güldüğünüz bir adam oldu mu? Hiç bir adamın ağlayışına ağladınız mı? Hiç bir adam için ölmek istediniz mi? Hiç aşık oldunuz mu? Direkt soruyla giriş yaptığım için üzgünüm ama anlatacağım şeylerden önce kendinizi sorgulamanızı istedim. Aşkı bilip bilmediğinizi sormanız gerekiyordu kendinize, yoksa anlatacaklarımın hiçbirini hissedemez ve anlayamazdınız. Aşk. Basit bir kelime. Üç harf. Ama otuz üç yıllık hayatım boyunca yaşadığımı hissettiren tek şey, bu üç kelimede saklıydı. Aşk beni büyütmüştü. Aşk beni yaşatmıştı. Aşk beni çok ağlatmıştı. Bunların hepsi onun yüzündendi. Park Jimin, bana aşkı öğretmişti. Beni güldürmüştü. Beni yaşatmıştı. Ve Park Jimin kimseyi ağlatmak istemezdi. Ama beni çok ağlatmıştı. hiraeth: Gal dilinde, geçmişte yaşanılan, artık dönmenin mümkün olmadığı bir yere veyahut ana duyulan özlem.

şimdi unutmak istediğim her şey, bir zamanlar beni mutluluktan öldürecekti.

"-de ayrı yazılır" ^Instatexting^ ★ 250218 K.H. #82 ★ ☆ 040518 K.H. #39 ☆

beni hep aynı yerimden yaralayan o eve yine de döneyim, döneyim istedim. 《28.04.2016》《01.09.2017》

[Seul Park AVM] "Ben o gül bahçesindeki zehirli sarmaşığım Jungkook. Ve... Sana feci dolandım." ★★★ [TAMAMLANDI] "Avuçlarımdaki karanfil" (+taegi +namjin) Bölümleri yeniden bir araya getirmemde yardımcı olduğu için: @luvvggukie ' ye derin teşekkürlerimi sunuyorum. O olmadan yapamazdım. :') 💜 15.09.19 (Jikook #1) 20.01.20 (Jikook #1) 26.05.20 (Taegi #1) Kapak: cr: might_punya

"Benim işim öldürmek. Senin işin kurtarmak. Biz aynı tarafta değiliz örümcek." 25.11.18 Spiderman : Jeon Jungkook Deadpool : Park Jimin Kapak: cr: might_punya ★Wattpad'de yazılan ilk spideypool - jikook fanfici★

Jeon Jungkook oldukça sıradan, sefil bir liseliydi. Ve en yakın arkadaşı Kim Taehyung ile birlikte gayet serkeş, zibidivari bir öğrencilik hayatı yaşamaktaydı. Taa ki... Bir gün dönem ortasında okullarına transfer edilen yeni Matematikçi Park "Mükemmel" Jimin'e ilk görüşte vurulana kadar. Sıradan bir "öğretmenime aşık oldum" vakası değildi onunkisi. Onunkisi... isotla yoğrulmuş çiğköfte gibi buram buram yanık kokan bir sevdaydı. Peki Jeon Jungkook, can yoldaşı Kim "Pezevenk" Taehyung sayesinde burnu boktan kurtulmazken, seksi matematik hocası Park Jimin'e açılabilecek miydi? ★Liseelim... ★Küfür içerir. ★Cüzzi miktarda deep turkish web, arabesk ve ergen barındırır. ★Gay ficidir arkadaşlar. Rahatsız olacak olan hiç uğramadan geçsin gitsin. ★Sadece gülüp eğlenmek isteyen "shipperlar" gelsin ;) Kapak: cr: hatteho ! ! ! (+taegi +namjin) ! ! ! 01.07.2019

❥ jikook Jungkook derin bakışlara, artık ıslanamayacak kadar yorgun gözlerle bakarken ''Ben senden vazgeçtiğimi hiç söylemedim ki.'' dedi burukça. ''Ben senden vazgeçemem ki.'' ''Benim yüzümden canın yakılsa da mı vazgeçmezsin?'' Jimin masumca sormuştu. Öyle masumdu ki sesi, Jungkook'un göğsü titredi. Öpmeye doyamadığı bal dudaklar ne acı sözler fısıldıyordu ona, ne yakıcıydı o güzel gözlerdeki acı bakışlar... ''Senin tarafından canım yakıldıktan sonra bile vazgeçmedim.'' Jungkook Jimin'e bakarken anlasın istedi, içindeki yangının onu da yaktığını, dudaklarının sızladığını anlasın istedi. Kollarının uyuştuğunu, ona uzak kalmanın onu da nasıl yorduğunu görsün istedi. ''Sahiden benimle ölümü mü seçiyorsun?'' ''Hala anlamadın mı?'' Jungkook bir tek bunu sordu. Cidden, hala anlamamış mıydı? *duende (İspanyolca): Bir sanat çalışmasının bir insanı derinden etkileyen gizemli gücü