-Ρε γαμωτο ακουσε με ... -Δεν εχω να ακουσω τιποτα! ..ειπες ή δεν ειπες ψεματα; -Ειπα αλλα δεν το ειπα για κακο.. -Μπορεις να φυγεις μακρυα μου ;.. -Οχι γιατι σ'αγαπαω.. #1 fanfiction 2015-2016 #1 danger 26/9/18 #8 love out of 2,4k stories 19/11/18

(καταρχήν, αν δεν είχες αυτή την έκρηξη θυμού σου, τότε θα άκουγες ότι αυτή η συμφωνία θα κρατήσει μόνο για έναν χρόνο) (ένας χρόνος; ένας χρόνος μαζί σου; μέσα στο ίδιο σπίτι; Θεέ μου, γιατί δεν πεθαίνω τώρα;) (ούτε και για μένα είναι ευχάριστο όλο αυτό, εντάξει;) Πετάω κάπως απότομα και το έκπληκτο βλέμμα της, συναντά το δικό μου (μπα! Έχεις και νεύρα;) (τέλος πάντων, δεν θα το αναλύσω παραπάνω...) Λέω ενώ σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω προς την πόρτα (αυτή η συμφωνία μας συμφέρει. Σκέψου το καλά) Αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια πριν βγω από το δωμάτιο της. Πραγματικά, έχω την ελπίδα ότι θα το σκεφτεί καλύτερα. Στο κάτω κάτω, δεν είναι και κανένα μωρό. Μπορεί να καταλάβει πως αυτή η συμφωνία, γίνεται για εμάς. Ενας γάμος από συμφέρον, μια συμφωνία εκατομμυρίων, μια δουλειά και δύο παιδιά... Δύο εχθροί βασικά. Πως θα εξελιχθεί όλο αυτό άραγε;

Η ζωή αποτελείται από άγνοια και εκπλήξεις. Είναι απρόσμενη. Κάποιες φορές είσαι χαρούμενη κάποιες άλλες όχι. Πρέπει όμως να γνωρίζεις ότι η άσχημη θέση που βρίσκεσαι τώρα είναι φαινόμενο φυσικό και συμβαίνει στους πάντες, ακόμη και σε μένα. Στη διάρκεια των δεκαεφτά μου χρόνων όλα κυλούσαν ομαλά, βάσει σχεδίου. Ποτέ δεν πίστευα όμως ότι τα δεδομένα μου θα άλλαζαν τόσο γρήγορα από ένα άτομο, ή μάλλον δύο... _________________________________________

Η Ζωή, μια νέα κοπέλα, σπουδάζει εδώ και λίγο καιρό σε μια μεγάλη πόλη. Η ζωή της είναι ήρεμη μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Μάρκο. Όμορφος, άκρως επικίνδυνος και ο μεγαλύτερος φόβος όλων, κανείς δεν τόλμησε να του αντισταθεί. Κανείς... Εκτός από τη Ζωή. Ανακοίνωση: έχουν γίνει αλλαγές στα κεφάλαια, λόγω γερής δόσης cringe που έλαβε η συγγραφέας όταν τη ξανά διάβασε μετά από 10 χρόνια.

"Είσαι σίγουρη ότι δεν νιώθεις κάτι για εμένα;" με ρώτησε με αυτό το υπέροχο χαμόγελο του. Μου την σπάει όταν ξερει πως έχει δίκιο. Και για άλλη μια φορά ήταν σωστός. "Φυσικά" είπα, ανησυχώντας για το αν είμαι πειστική. "Εγώ νομίζω πως κάνεις λάθος" μου είπε και τότε με φίλησε. Και για ακόμη μια φορά ένιωθα αυτό το περίεργο συναίσθημα...