ŞİİRLERLE YAĞAN YAĞMURLARIM
Gök gürültüleri vardı beynimde, Çözdüm onları kelimelerimle. Döküldüler teker teker. Bazıları yeryüzüne, Bazıları ise gözlerimden çehreme.
Gök gürültüleri vardı beynimde, Çözdüm onları kelimelerimle. Döküldüler teker teker. Bazıları yeryüzüne, Bazıları ise gözlerimden çehreme.
Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir...
Babasının tayini yüzünden Ilgının tüm hayatı değişmişti. Yeni bir okul ve en önemlisi yeni bir şehir. Orada hiç yaşamdığı şeyleri yaşayacaktı. Bir şehrin iyi mi kötü mü olduğunu, oradaki anılara bağlarsınız. Bakalım Onun için İzmir kötümüydü? İyi mi idi?
''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni...
''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere ve...
Derin bir çukur düşünün, çok taş attılar o çukura. Çok çamurla kapladılar. Kimse sormadı "buranın içinde ne var?, Güzellikleri neler?" Diye. Ama o çıktı. O sordu soruyu. Taşları eli kesilmesine rağmen attı, çamurları eli kirlenmesine rağmen sildi Nisanin kalbinden.
Elif bu zor durumda ne yapmalı diye düşünürken ya merte yine aşık olursa o zaman ne olur kim bilir