Rüyalarının tabirlerini, anlamlarını sakın arama! Nedenlerini de arama! Rüya, rüya içindir. Rüyanda gördüğün kuş, rüyanda gördüğün kuştur. Rüya kuşları, bu kuşlara benzemez. Onlar başka bir dil konuşurlar. Rüyalarda buluşalım oranın kuşları başka bir dil konuşuyormuş. Arduç Family farklı zaman dilimlerinde birbirinden bağımsız kesitlerden oluşan bir ElBar hayran kurgusu.

-Neye gülüyorsun sen öyle? Dedi... Barış gülmemek için dudaklarını kemirirken, çarpık gülümsemesi yüzünden ciddi olamıyordu bir türlü. -Yok, yok bir şey... -Ne demek yok bir şey! Neye güldüğünü söyler misin Barış? -Şey, tamam, ilk sahnemiz, ona bakıyorsun da ona güldüm. Elçin barışın dedikleriyle; elindeki textin arka tarafına sağına soluna falan baktı kontrol etti görebileceği bir yer yoktu, nerden anlamıştı, anlayamamıştı ve sordu. Biraz ağzının içinde ve bozulmuş bir sesle: -Nerden anladın? -Tepkinden... -Ne? Yine mi elimle oynadım, kasıldım? gözbebeklerim büyüdü? -Niye, heyecanlandın mı ki? Barışın söylediğiyle Elçin kendini yerin dibinde hissetti. Resmen eline koz vermişti. Heyecanlandığını belli etmişti.... Kendisini bozmadan umursamaz bir şekilde cevap verdi Adama. -Hayır canım ne alakası var? Az önce öyle söyledin diye dedim ben, başka ne olabilir ... Barış gülmeye devam ederken, kaşlarının yukarı aşağı inip, dudaklarını da yalamasına engel olamıyordu... -Tabi, tabi... Elçin gözlerini kısıp "ne?" der gibi bakıp, kafasını salladığında Barış ciddileşti ve gözlerinin içine bakarak; -Tamam. Bak, sayfaları hızlı hızlı geçerken Bi yerde durdun ve okumaya başladın. Okurken de kaşların çatıldı, gözlerini kıstın, ağzın da hafif aralandı, hem, hemde saçlarınla oynadın ve yutkundun... Bende o sahneyi ilk okuduğumda öyle tepki vermiştim, ondan o sahneyi okuduğunu anladım...

"olmaz tamammı olmaz!biz olamayız barış!" "niye ya niye!gubse yüzündenmi yoksa yunus yüzündenmi!" "hem bizim yüzümüzden hemde o ikisinin yüzünden ben kimsenin hayatını mahfedemem!" "kendi hayatını mahfediyorsun ama" "nerden bilebilirdim 5 sene önce yunusla başlarken allahın cezası sevgilisi olan bir adama öldürcek kadar aşık olucağmı dikkatini çekerim ölücek kadar demedim ÖLDÜRCEK kadar dedim!" "elçin hiç birşey olmamış gibi yapamayız her gün,her gün birbirimizi görüyoruz!" "dediğim gibi sadece partneriz ondan daha ilerisi yok unut!" *Bu koyu bir elbarcı fanının yazdığı mutluluk satırlarıdır gerçek hayatta gördüğnüz üzere iyi giden mutlu ilişkileri var bizde onların hem beraber hem mutlu olmasını istiyoruz ama hayat istediğmiz gibi gitmiyor bizde onları burda yaşarız onlar gerçekte ilişkileriyle mutlu olsunlar burda sadece elbar var ayrıca hakaret amaçlı hiç birşey olmicaktır arada sırada bazı yerlerde olsalarda elçin veya barış gibi düşündüğnüz için olucaktır şimdi BAŞLIYORUZ!

Aşk, anlaşılması güçtü her zaman. Bazen ilk görüşte yakalar, bazen ilk öpüşte, bazen de zamansız bir bakışta esir alırdı kendine. Kuralları olmayan bu duygu bir insana kanat takıp havalandırabilir, ama elini kolunu bağlayıp hayatının akışını da çıkmaz yola sokabilirdi. İki çift gözün buluşması, kalbin aynı ritimde atmaya başlaması, ruhların birbirine karışması, zamansız, nedensiz, kuralsız. Gerçekliği akla sığmayan duyguları kurgu denen kelimeyle sarmalamak, hayalle gerçeği bile isteye karıştırmak, kameralar yokken role başlayıp; kayıt denildiğinde önceden yazılmış kelimelerle de olsa, gerçek bakışlarla, asıl olduğun kişiye dönmek. Bu onların keşmekeşlerinin özetiydi aslında, sonunu göremedikleri bir hikayeydi. Belki her masal gibi bitecekti; belki gömüldüğü kalplerde üstü kabuk bağlamış bir yara gibi kalıp sürecekti. Ama gerçekti, her gün uğultudan uzaklaştıklarında döndükleri rutine, gülümseyip aşık rolü yaptıkları ama senaryolarını anlık uydurdukları insanlarla oynadıkları sahnelerden çok daha gerçek. *Bu hikaye tamamen kurgudur, asla gerçeklik iddiası taşımaz, ola ki benzerlik varsa tesadüftür. Yazar karakterlere ismini veren kişileri tanımaz, öyküsündeki karakterlere hayat verdikleri için sadece teşekkür eder. * Kapak: @clearetred from twitter

Görülmeyen hayat