Milczenie jest ostatnią radością nieszczęśliwych; strzeż się, by ktokolwiek poznał twoje cierpienie, bo ciekawość ludzka pije nasze łzy, jak muchy krew rannego jelenia...

Rok 2020. Polska ponownie staje w obliczu wojny. Zuzanna, dwudziestopięcioletnia studentka turystyki zgodnie z przewidywaniem dostaje wezwanie na komisję wojskową, jednak nie do końca w takiej roli, o jakiej wszyscy myśleli. Na długie miesiące zostaje rozdzielona ze swoją rodziną i przyjaciółką, poznaje jednak wielu nowych ludzi, z którymi łączyć zaczynają ją silne więzi. Nie to jest teraz jednak istotne. Teraz najważniejsze dla Zuzy jest przetrwać i jak najlepiej wykorzystać swój talent do walki za swoją Ojczyznę.

❝ Warszawo ma, o Warszawo ma. ❞ Ktoś powiedział kiedyś, że Warszawa to miasto ludzi, którzy jako jedyni pamiętają jeszcze, jak całować damę w wierzch dłoni. By nie zorientowała się, że kradniesz jej zegarek. Nie wiem, kto to powiedział, ale musiał być szalenie mądry i sam musiał mieszkać w tym cuchnącym mieście. × Mordechaj, Bursztyn, Towarzyszka i Wiarus хxх-wieczna Warszawa to miasto pełne brudu, parne, głośne, wielokulturowe, często bezczelne, jeszcze częściej wulgarne, ale najczęściej po prostu brzydkie. Każdy zna w niej swoje miejsce, a ona przydziela je od chwili urodzenia. Czasem odór znad Wisły miesza się z prostactwem Pragi i zawraca, by zaczadzić Śródmieście, gdzie na Patelni słowo WOJNA pada z ust każdego Warszawiaka. * [TO NIE JEST OPOWIADANIE O II WOJNIE ŚWIATOWEJ I SUPER DZIELNYCH HARCERZACH]