Herkes sevilmek, herkes âşık olmak ister. Peki, aşkı bulacağına inanır mı herkes? Kahramanlarından çok aşk hikâyelerini sevmez miyiz hep? Hayatta bazı şeyler çok değerlidir. Karşınızdaki insanın sizin içinizi görebilmesi... Kalbinizi dinleyebilmesi gibi... Ama ben hayatta en çok mucizemize değer verdim. Mucize... Gerçekten buna inanır mısınız? Mesela bir kış günü gökyüzünden bir topak kar yağarken aslında içinde bir mucize taşıdığına? Ya da tamamen zıt olan iki insanın mucizevi bir şekilde bir araya gelmelerine? Ben inanıyorum. Ben gerçekten mucize diye bir şey olduğuna inanıyorum. Çünkü benim hayatım akıl almaz bir mucizeyle başladı. Umutlarımı, hayallerimi, geleceğimi bir kenara itip o mucizenin peşinden gittim. Bu akıl almaz bir şey! Hatta çılgınlık! Çünkü ben Mehir Özdemir, hayatta öncelikleri olan bir kızdım ve asla bir mucizenin peşinden gitmezdim. Sanırım kendim hakkında birkaç şey söylemeliyim. Herkes gibi sevilmek istemedim, âşık olmakta. Aşkı bulacağıma kesinlikle inanmadım. Aşk hikâyelerinin kahramanlarını da hiçbir zaman sevmedim. Şimdi de bir şey itiraf edeyim, hem çok sevdim hem de çok sevildim. Hatta hayatımda öyle bir şey oldu ki biz konuşmadan kalbimizin sesine âşık olduk. Evet, birbirinden zıt o iki insanı bir araya getiren mucizemiz Berdeldi. "Berdel bizim mucizemiz Mehir. Ve sen bu mucizeyle gelen bir hediyesin." Not: Kitap olacağı için tamamen düzenlemededir.

*Tüm hakları yastığımın altında saklıdır. Geçmişin yaktığı tüm yürekler, acımasız bir gelecekle birleştiğinde yanan her defasında şimdiki zaman olur. Yaşananlar öylesine koca bir ateşe düşer ki, onu dindirmeye hiçbir suyun gücü asla yetmez. Yakılan geçmiş gibi gözükse de acıyı her defasında şu anı yaşayanlar bilir, bildikleri her saniye geleceklerinde yaşamaya devam ederler. Çünkü geçmişi yakarlar, şimdiki zaman yanar, gelecek kül olur. Geçmiş diyarların efsaneleri çoktur, Güzel ve Çirkin'in kazındığı her ovada atasına minnet eylemeyen taş yoktur. Ve o Güzel günün birinde bir şey öğrenirse, Çirkin'e şöyle der: "Bugün ne öğrendim biliyor musun? Hani insanlar bize taş atıyor ya, biz o taşa karşılık gülümsersek taşı atmaya devam etseler bile bunu isteyerek yapmazlar." Çirkin'in anladığını varsayarsak şöyle bir karşılık vermede üstüne yoktur: "Gülümsemeni kıskanırlar, taşı daha çok isteyerek atarlarsa?" Güzel olan son cümlesinde Çirkin'in anlamayacağı şeyler söyler: "İnsanların niyetlerini anlayamam ki! Ama gözler anlatır, eğer kıskanıyorsa ben de attığı taşın bir defa altında kalırım ve yenildiğimi düşündüğü an beni tanımak ister. Tanırsa belki sever, severse haksızlık ettiğini düşünür ve sonunda kazanan yine sevgi olur. Çünkü insanlar kendinden daha yüksek becerilere sahip insanları sevmezler." Çirkin'in anlamadığı bu cümle, kitap olur, çözmek isteyen varsa, hikayemin içindeki en küçük ayrıntıda saklı. Bu benim hikayem, güzelin, çirkinin, iyinin, kötünün, herkesin.

Kitap oldu...

Savaş,ölüm korku ve gerilim bir arada!!

Okula yeni gelen Metenin aşk hikayesi.Yeni geldiği okulda bir sınıf aşağıda okuyan kıza aşık olmasıyla tüm hayatı değişen Metenin yüzüne gülmeyen acımasız hayat ve sınıf arkadaşı olan Yusufa karşı zor seçimi...Okulda geçen bu büyük ve acımasız aşka hazırmısınız?

Başka çaresi yoktu. O eve girip hırsızlık yapacaktı. Kendisinden bir oyuncak ayı çalması istendi. Feyza için oldukça basit ve kolay bir iş gibi görünse de başında felçli bir adam, büyümüş de küçülmüş bir çocuk, sakin bir enişte, iyi niyetli bir kadın ve dengesiz bir adamın olduğu bu evden bir şey çalmak hiç de kolay olmayacaktı. Bir de bu dengesiz adama aşık olacağını nerden bilebilirdi ki?

"Kaç yaşına gelirseniz gelin kendi özgürlüğünüz için savaşmıyorsanız asla büyümüş sayılmazsınız!" *** Küçük bir kız çocuğuydu; abisinin yaptığı hatanın bedelini ödemek için. Küçük bir kız çocuğuydu; beyazlar içinde karanlığa gömülmek ve adına töre dedikleri savaşta kurban gitmek için. Küçük bir kız çocuğuydu; eğitim hakkı için gözyaşları dökerken. Ve o gün geldiğinde değer vermekten asla vazgeçemediği ailesinin ona yazdığı fani kaderden kurtulabilmek için bir yol ayrımına girmişti. Büyüdü... Omuzlarında geçmişin ağır yüküyle beraber, dünyaya kafa tutarken büyüdü! Kim bilir? Belki hayat onun için ıslak bir kaldırımda oturup üç dakika özgürlüğün hayalini kurmasına bile izin vermeyecek kadar acımasız, belki de her defasında bambaşka bir engelle özgürlüğünü ona hediye edecek kadar da vefalıydı. *** Funda... Kimi zaman bencil, kimi zamansa fedakârca kararlar alıp her engeli gözyaşlarının desteğiyle aştıktan sonra başladığı noktaya geri döneceğini nereden bilebilirdi ki? Üstelik gerçek aşkı henüz bulduğunu düşünürken...

Tüm ön yargıları bir kenara bırakın ve bu dünyanın içine girmek için harekete geçin . Aynı gözüken ama farklılıkların olduğu bir dünya burası. "Beklemek,hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız." Bu hikâye kayboluşun ve savruluşun olduğu ,sonun aslında başlangıç olduğu bir hikâye. Onlar ne kadar bitti derse desin son söz daima kaderin . ***** Dilsiz bir kızın sağır bir kalbi ve bir adamın sakat ve hissiz kalbi bir araya gelirse ne olur hangi acıları onları birleştirir kader mi?Kader bu iki insanı gördükten sonra elini ayağını çekmiş üzerlerinden . O zaman akıl mı ? Aklın kalbe hükmü geçer mi peki ?Bilinmezlik Maral ve Baran ağa 'nın sessiz hikayesi bu hadi başlayalım okumaya. Kapak tasarımı @beyzasrl 'ye aittir. ¶¶¶¶¶¶¶¶ Bu hikaye şahsıma aittir izinsiz herhangi bir çalınma , kesit alma ve başka bir yerde yayınlama durumunda gerekilen yapılacaktır. . Başlama tarihi : 01.05.2015

Hercai ve oyuncularının gündem olan haberleri Hercai e gazete Uzun Bir süreliğine ara verildi -------------------------------------------------------- 18.07.2019= #haber1 "Ne belli Ne demek ne belli " "Ben seni bir dağ sandım miran sen ilk rüzgarda yıkıldın" "Ne kadar uzağa gidersen git hep bulucam seni Ne zaman düşecek olsan tutucam seni İşte böyle sımsıkı Ya tutamazsan ya düşersem O zaman bende atlarım arkandan bende düşerim seninle" "Seninle bana cenneti bile verseler oradan bile vaz geçerim ben o eli tuttum miran bey bir daha tutacağıma ölürüm daha iyi" "Reyyan hala mı? " "Azat abi diyeceksin " "Kimsin sen ,sen kimsin de ben senle gelecem az mı geldi yaptıkların Kalbimi söktün attın az mı geldi Beni gelinliğim le Midyat çarşısında attığınızı senin yüzünden ölüme gönderildiğimi anamadan babamdan kardeşimden ayrı düştüğümü unutucam mı sandın Ha soğuyacak mı benim kalbim şimdi elimi tutucam seninle öyle gelecem öyle mi?" "Ben seni asla affetmeyecem miran bir yemin ettim ya tutacam bana yaptığını asla unutmayacam sen artık yoksun " "Öyle bir geride kalacaksın ki hiç olmamışsın gibi sanki miran aslanbey diye birini hiç tanımamışım gibi O zaman beni öldürmek zorundasın Sen zaten öldün miran sen öğrettin ya bana tek kurşun atmadan nasıl öldürülür insan " "Bu masal burada sona erdi senle hikayemiz burada son buldu Reyyan Şadoglu "

sadece İstanbul da kalıp yaşamak istiyodu ama abisinin sevdigi kadını kaçırmasıyla istemedigi hayata ölümüne gitti.