Yıllar süren bulunması imkansız olan bir intikam! Ceylan Mirşad, Pars Karender için doğdu! Annesinin rahminde kaderleri birleştirildi. Fakat kaderin onlar için hazırladığı bir sürü oyun vardı. Ceylan Mirşad, Ahu Özalp oldu ve kendi ölüm fermanını imzalayan yüzüğü yanında getirdi. Artık onlar için sadece adı duyulmuş haklarında ferman verilmiş bir karar vardı. İntikam! Bir kaset sarıldı ileriye kayıplar oldu en geride. Her şey sanki aynıydı, kaybetmeden önce. İntikam bile aynı kaldı. İsimlerin sırası değişse de intikam, intikam olarak yazıldı. BİRLİK EVRENİ SERİSİNİN yan kitabıdır. Evren üç serilik ana kitaptan ve iki yan kitaptan oluşmaktadır. Kitaplar birbirinden bağımsızdır fakat birbiriyle bağlantılı olayların yaşandığı bir evrende geçmektedir.

Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde. Ruh bedene hapsolduğunda, acı ruha aşık olduğunda. Kutsal olmayan bir çocuk yer yüzüne indiğinde. Bir masal başladı... cinayeti, ilk kendini öldüren bir çocuğun ellerinde. Kanlı ellere mucizevi bir nur indiği, ruha işleyen nurun karanlığa büründüğünde. Ve bir savaş başladı. Siyahın beyazın yok etmeye çalıştığı, beyazın ise karanlığa sızmaya çalıştığı... " Benim küçük kızım, senin özgür olman benim iyi bir adam olmam kadar imkansız." Sevgiye alışmamış ruhlar, sevgi gösteren kişiyi yaralamak ister her zaman. +18 içerik içerir, küfür şiddet barındırır!

Beni yeşillerin ortasına götürüp diz çöktürdü. Silahını doğrulttu. Gözünden akan tek bir yaşı sildi. "Son sözlerin?" "Hayat güzel, Demir. Gerçekten." İşte o an, kendisine nefretle, hayranlıkla, hayretle, pişmanlıkla baktığım adam beni ölüme gönderdi. Silahının tetiği çekilirken etrafta yankılanan sesler ve sağ göğsümün altına saplanan derin acıyla gözlerimi kapattım birkaç saniye. Bedenim yere düştüğünde Demir'in hıçkırıkları duyuldu. Ölüyordum. "Seni unutmayacağım, Alin." derken alnımı öptü. Ağlıyordu. "Unutman iyi olacak. Merak etme ben iyiyim."diyerek acıyla güldüm. Canım çok acıyordu. Bir yerlerim kanıyordu ve vücuduma giren yabancı madde ateşimi iyice yükseltmişti. Yanıyordum. "Seni özleyeceğim." "Ben de." Son kez dudaklarımız birleşti ve kısa sürede ayrıldı. Demir'in hıçkırıkları uzaklaştı. Arabanın motor sesi de öyle. Beni burada ölüme terk edip gitmişti ve daha ne kadar dayanırım bilmiyordum. Ölümüm, gerçekten Demir'in elinden oluyordu.

Kapak Tasarımı: DogaKock

Karanlık yolda ne olacağını bilmeden gerçeğime doğru yürüyordum, gerçeğim bana acı verecekti ve ben aşık olduğum adamın benim katilim olduğunu öğrenecektim. Siyah gözlerinde ki aşkın yalan olduğunu sadece saf nefret olduğunu.... Hayatta kalabilmek için; dokunurken içimin titrediği, öperken canın yanmasından korktuğum adamdan ya kaçacaktım ya da onu öldürecek. Ya öldürmeyi tercih edecek aşkıma ihanet edecektim ya da aşkıma sahip çıkıp ölecek. Kısacası erken davranan kalpsiz seçilecekti...

Gençkurgu #25 Ay tenli adamın, güzel gözlü kadını. Kimsesiz, güzel bir kadın. Kadının aşkı ile yanıp kavrulan, yakışıklı bir genç adam. Peki adam yaşadığı uzaktan aşka daha fazla dayanamazsa. Kadını yanına almak isterse ! * "Benim senin kokuna aç, muhtaç ve müptela olduğum gibi birgün sende benim kokuma aç, muhtaç ve müptela olacaksın. Benim senin ateşinde yandığım gibi sende benim ateşimde yanacaksın. Biz elbet birgün birbirimiz için yanıp tutuşacağız güzel gözlüm" * ❕ Argo kelimeler içerir❗ Yazılmaya Başlanılan Tarihi| 19.08.2018 İlk Yayınlanma Tarihi| 27.08.2018 Scarlett Leithold : Miray Öztürk Jeff Finn : Ateş Karan Takip #1 11. 09.2018 İsimsiz #1 Tehlike #1 01.12.2018 Karmaşa #1 Kurgu #33

💫 Annesi kendisini doğururken öldüğü için babasından her gün dayak yiyen, kendisine atılan suçta ölümü bekleyen yorgun bir kadın.💫 💫 Kardeşini öldürdügünü sandığı kadından intikamını almak isteyen, intikam alırken de aşık olan bir adam.💫 ✖️Hikayemin kurgusu bana aittir. Çalınma söz konusu olursa yasal işlemlere başvurmaktan sakınmam.✖️ ♥️Herkese iyi okumalar dilerim.....♥️ 🦋Ceren YÜCE 🦋 ~Kesit~ --------------- ✨"Sıla sorun ne?" diyen ses ile arkamı zar zor döndüm. Karşımda ki gözlerin gerçek olduğuna inanmak için en dibine baktım. Koyu siyah gözlerinde bir hiçlik vardı. "Hanımefendi Bora Bey ile görüşmek istiyor ama randavusu yok." diyen kadının sesleri kulaklarımda yankılanırken vücudumda ki ağrıya teslim olup yere kapaklandım. Sonrası karanlıktı.✨

Sen Azra Arslan, bundan sonra ruhunla, kalbinle hatta bedeninle bana ait olarak yaşayacaksın. Bunu o küçük kafana sok. Sen var ya sen. Zavallının tekisin neden biliyor musun ? Ruhumu, kalbimi hatta bedenime bile ancak kumar karşılığı zorla sahip olacak kadar zavallısın Barlas KARAHAN. Ama ben senin aksine öyle güçlüyüm ki asla hiçbir şeyi sana severek vermeyeceğim ve her seni görmem ile sana olan nefretim kat kat artacak. Bir gün kendi ellerinle bırakacaksın beni.

"Sizden daha iyi dünür mü bulacağım, tabii ki verdim gitti."dedi sanki mal satar gibi. Erva gözlerini zorlayan yaşları tutmakta zorlanıyordu. Babası ona sormamıştı bile. Kim bilir evleneceği adam nasıl birisiydi. Ondan büyük müydü? Kaç yaşındaydı? O bu evliliği istiyormuydu? ........................ "Benimle evlendiğine seni pişman edeceğim karıcığım." Öyle bir 'karıcığım' deyişi vardı ki Erva bir an irkildi. Tüm bedeni korkuyla titredi. Sanki o istemişti evlenmeyi babasının zoruyla olmuştu her şey. Ona kimse sormamıştı ki. Gözlerinden firar eden yaşları sildi hemen. Ömer elini Erva'nın bacağına koyarak canını acıtacak derecede sıktı. "O timsah gözyaşların bana sökmez. Kes şimdi zırlamayı insanlara mutlu rolü yapmak zorundayız." ................................... "Sen asla benim karım olmayacaksın. Benim karım olamayacak kadar aşağılık birisin. Şimdi defol gözümün önünden." diyerek yere doğru fırlattı. Yere hızla yapışan Erva'nın elleri ve dizleri acımıştı. ........................ arkadaşlar tatlış zamanınızı ayırıp hikayeme bir bakın derim. *27.02.2016 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.* wattpad de 'sen üzülme diye' adlı ilk hikayedir.

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."