Venüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.

Venüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.

Venüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.

Muhasebe ofisinde stajyerlik yapan Tuna'nın, baskıcı müdürlerine ve katlandığı mobbinglere rağmen iş yerini çekilebilir kıldıran biri var. Fakat Tuna bu duruma ne kadar katlanabilir? Şirket başkanı Hakan, Tuna'nın yaşadığı bu baskılara katlanmasına değecek mi? *** Ofis fantezisi içerir hehehe

Yeni yöneticisinin gelmesiyle birlikte Can'ın iş hayatı oldukça zorlu geçecek.

"Ne istiyorsan bana söyle." diye fısıldadığında Tibet utançla gözlerini, yeşil gözlerden kaçırdı. Rafet ile bu kadar yakın olmak başını döndürmüştü. "Çekinme, istediğini söyleyebilirsin." derken çocuğun kızarmış elmacık kemiğini okşadı. "Bana dokunur musunuz efendim?" diye sessizce konuştu. Rafet'in dudağının kenarı yukarı kıvrıldı. "Nereye dokunmamı istiyorsun?" dedi alayla. Tibet utançla derin bir nefes çekti ciğerlerine. "Aşağılara..." diye fısıldadı. Rafet aldığı cevapla sırıtarak alt bölgesine doğru elini kaydırdı. "Burası mı?" Tibet'in gözleri zevkle kapanmış, kurumuş ağzından tek bir kelime çıkmamıştı. Sadece dokunuşun verdiği hazza kapılmıştı. Sonunda kurumuş kalın dudaklarını yalayıp, cevap verebilecek kuvveti buldu kendinde, "Evet efendim, orası." dedi. • Eşcinsel ilişki içerir. +18 ögeler mevcuttur.

İtaatkâr bir mafya ile üniversite öğrencisi bir dominant'ın hikâyesi. Arslan Velioğlu... Oğuzhan Erkmen... Kaldırılan hikaye düzeltme olmaksızın tekrar yüklenmiştir. İyi Okumalar!

"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." diyen Shakespeare belki haklıydı bu sonesinde. Ancak istisnalar her zaman vardı ve var olacaktı. Bazı aşklar vardı ki; şiddetle başlasa da, düğümler dizse de aşığın boğazına ve bazen kırsa da onulmaz yerlerden, yine de başarırdı aşığın yüreğinde öldürmeden var olmayı. Sadece birazcık ölümün buruk kokusu kalırdı aşığın genzinde. Ara sıra o koku, ciğerine dolup telaşa düşürürdü aşığı. Ölüm korkusu yapışırdı yakasına. Sonra sevgilinin bir gülüşüyle içindeki cesetlerin üzerinde kan kırmızısı karanfiller açardı. Ciğerine dolan ölüm kokusu hala oradaydı ama artık karanfiller de bakiydi. Zaten aşk; risk almak, ya olursaları kuşanmak değil miydi?. Bazısının payına boyundan büyüğü düşüyordu sadece. Ve alınan her risk, aşığın kendisinden feda ettiği her parça, ölüme yazılan davetiyeye bir harf daha karalıyordu. Aşk; ince bir sıratın üstünde yürümekti. Ne kadar ağırsa sevdan, o kadar içli dışlı oluyordun ölümle. Nefeslerini ensesinde hissediyordun. Aşk; bile bile ateşe yürümekle, vazgeçmek arasında kalmaktı. Yürürsen yanacaksın, gidersen yarım kalacaksın. O yüzden küçüğüyle büyüğüyle her aşk biraz ölüm kokuyordu.

Zor olan sevmek değil, sevilmeye çalışmaktı.

Sugar Daddies ✨ Daddykink 🍷 "Merak etme, bizim elimizde şekilleneceksin. Her bir noktanı keşfedip, sana kendine ait hiçbir şey bırakmayacağız. Her zerren bizim." 01.21