~İnsan en çok yaşamak istediği yerde ölürmüş. Avuç içi yanağımdaydı. Ruhum uçmuştu. Beni sevdiği günlere geri döndüm. -"Tek istediğim hayatımı seninle geçirmekti." diye fısıldarken yaşlarla dolu gözlerimi gözlerine dikmiştim. Bocalaması yüzünden okundu. Yutkunuşunu işittim. Onun gözleri mi dolmuştu?

"Birbirimize en yakın olduğumuz an, Gün doğumu." Baran ARSLANOĞLU: Bir şehre sahiplik yapan gözü kara,delikanlı bir adam. Mardin'in en büyük aşiretinin başı, Baran Ağa'sı. Roza KARACAN: İstanbul'da doğup büyümüş azimli,çalışkan bir kadın. İstanbul'un en büyük hastahanesinin güzide kalp cerrahı,doktor Roza'sı. 🍁 Planladıkları bir hayat onları bir araya getiremezdi. Getirse bile onlar istemezdi. Baran evleniyordu. Sevdiği kadın ile mutlu bir yuva kurmaya hazırlanıyordu. Roza doktorluk hayatında yeni bir o kadarda iddialıydı ve büyük kariyer hedefleri vardı. Bir de kendisini canından çok seven sevgilisi. Fakat hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaretti. Kendi irademiz ile kurduğumuz hiçbir plan kaderimizin önüne geçemezdi. Ve Kader; Onları bir araya getirmeye kararlıydı. Hem de çok kötü şartlar altında. Roza,Baran ile tanışacaktı, ona sevdiği kadının ölüm haberini vermek için. Baran,Roza'nın peşini bırakmayacaktı. Sevdiği kadının ölümüne sebep olduğu için. Fakat yine habersizlerdi. Onlar ölümün pençesinde dolaşırken, kader son kozunu oynayacaktı. Ve yapılan hiçbir plana dahil olmayan,ortaya ateş gibi düşen bir evliliğe kurban gideceklerdi. •Yayımlanma tarihi : 31/08/2018

"Yaklaş küçük Nilüfer," saçlarıma giden elleri, parmaklarının küçük dans darbeleriyle gözlerimi kapatmama sebep oldu. Ona yaklaştım. Nefesi hemen yüzüne çarptı. "Aynı kadehten içmeliyiz" dedi sarhoş bir ses tınısıyla. "Anason kokmalı öpülesi dudakların." 12.11.2018 yılında yayınlanmaya başlamıştır.

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

"Bir süre misafirim olacaksınız küçük hanım." Kadın kaşlarını çattı. Misafirlik rızaya bağlı olan bir şeydi ve bu adam onu zorla alıkoyamazdı. Hem küçük hanım da ne demekti? Öyle ufak tefek görünüyordu güçsüz bulmuştu her halde. Oysa o hiçbir zaman vur enseye al lokmasını bir insan olmamıştı. "Bu konuda sizinle hemfikir olduğumu sanmıyorum. Hem izin de almıyordum, nezaketen sormuştum." "Benim yumuşak tavrımdan cesaret alıp bana diklenip durman sinirlerimi bozuyor. Beni sinirlendirmek istemezsin." Hande adamla göz göze geldiğinde içinden onu sinirlendirmek istemeyeceğini kendisi de onayladıysa da bu adam onu korkutup geri çekilmesine neden olacağını sanıyorsa, avucunu yalardı. "Bana pek de korkutucu biri gibi gelmediniz. Neden sizi sinirlendirmemek için özel bir çaba harcayacakmışım? Üstelik buradan çıkıp gittiğimde bir daha beni görmeyeceğiniz için sinirlenmezsiniz de işte. Tabii sinir stres sağlığa zararlı, bence gitmem sizin için de benim için de en mantıklı karar." Semih istemeden bir an güldü ama sonra tekrar sert ifadesini takındı. Bu karşısındaki ufaklık dünü hatırlıyor olsaydı böyle boyundan büyük laflar etmezdi. Yine de ona dün geceyi hatırlatmasa bile kim olduğunu öğretebilirdi. "Korkman gereken biri olduğuma emin olabilirsin." *** "Ben senden nefret edemem ki, ancak yeniden ve yeniden sevebilirim." Dikkat! Mafya Var! - Yeniden Sevmek (Kapak tasarım: @marigrma ) Kendisine çok teşekkürler :)

Bir adam var; nefret dolu, hırs dolu, geçmişinin mahkumu yaşayan. Bir kadın var; hayat dolu, huzur dolu, sabır dolu geleceğine tutunarak yaşayan. Hayalleri ölmüş biri, hayalleri olan birine aşık olursa ne olurdu ki? ''Kapak tasarım busra_ari <3''

#Wattys2019 Kazananı Tehlikeli Limit'e hoş geldin. İlk ve asla unutmaman gereken kural; asla kendi türün dışındaki biriyle birlikte olamazsın. 29.06.2020 #Fantastik 2. -2020- ©Tüm Hakları saklıdır

"Eğer saç teline bile dokunursan varya, aleme ibret olursun Sedat, aleme ibret olursun. Yalvara yalvara geberdi gitti derler." karşımda tüm ihtişamıyla duran Ateş'e baktım. Gözüme bir an mükemmel görünmüştü. Tüm kusurlarından sıyrılmış ve mükemmel. Yaşlı olan adam elini kaldırdığında tokat atacağını anlamıştım. Refleks olarak kapanan gözlerim, sanırım yanağımda hissettiğim sızıyla ya da kulaklarıma dolan ağır ses ile tekrar açılacaktı. Tam da öyle oldu, ama kulaklarıma dolan ağır sesten öte kulaklarıma dolan tanıdık ses ile neredeyse sevinçten kalbim göğüs kafesimin dışarısına çıkacaktı. O, Adı gibi yakar, yıkar, savurur. Acımaz, önemsemez. Attığı her adım, aldığı her nefes, Acı verir birilerine. Ateş, Yeterince acı çekti, acı çektirme zamanı onun için. Acımadan Umursamadan Şimdi onun karşısında, Tüm acılarının ödülü var belki de. Onu dindirecek, Kalbini açabilecek birisi, Kucağına oturtacağı, kokusunu içine çekeceği, kalbi olduğunu hissettirecek birisi. Saçlarını okşayıp buseler konduracak ve 'Sonunda seni bulacağımı bilseydim, bin defa ölürdüm.' diyebileceği birisi. Herşeyden önce, nefreti ve öfkesini, söküp alabilecek birisi.

Melek ve Ateş... Biri pişmanlığın kor ateşine düşmüş, biri ise yüreğine düşen kor acıyla baş başa kalmış. Peki ikisinin de bu kordan çıkması ne kadar mümkün? Ya ikisinin de koru birbirlerinde tamamlanıyorsa? Soruların cevap bulacağı, vicdanların konuşacağı ve hayatın planlarla nasıl savaştığı anlatılan Bir Aşk Masalı... Bu masalda yanmak da serinlemek de Meleğin Ateş'inde saklı...