Czarownice kojarzą się nam głównie z baśniami, legendami i fantastyką. A co jeżeli Wam powiem, że one istnieją naprawdę? Co prawda nie noszą spiczastych kapeluszy i potarganych szat, ale i bez tego łatwo wpaść na ich trop. Ba, być może właśnie dziś minąłeś jedną z nich na ulicy i nawet o tym nie wiedziałeś. Współczesne czarownice są zwyczajnymi ludźmi - takimi jak Ty czy ja. Wymieniają doświadczenia na forach internetowych, blogach i w social media, korzystają ze smartfonów i wysyłają sobie smsy, umawiając się na spotkania. Wyróżnia je to, że śmiało mówią o pięknie swojej religii i o duchowej łączności z Potrójną Boginią i Rogatym Bogiem. Zapraszam Was na podróż po historii, wierzeniach i praktykach wiccan - czarownic naszych czasów. ~ * ~ Okładkę wykonała @LittleWoolf100.

Jesteś ciekaw z jakimi problemami codziennie zmaga się przedstawiciel subkultury gotyckiej? Jeśli tak, to zapraszam do zapoznania się z tą książką! UWAGA: wszystkie problemy opisane tutaj są na podstawie moich doświadczeń.

Ilu z was miało tę niezręczną sytuację, kiedy z wielkimi zamiarami zasiadacie, by coś napisać, ale żadne słowo nie chciało zabrzmieć tak, jak powinno? A ile razy zdarzyło wam się zupełnie nie mieć pomysłu na fabułę? Zapewne tyle samo, ile razy zabrakło wam weny. I prawdopodobnie również tyle, ile razy zaczynaliście książkę, ale potem przepadała ona w czeluściach waszego komputera/notatnika, bo: "Napiszecie na pewno lepszą. Stać was na coś więcej." Zapraszam was więc do poradnika, który będzie światełkiem w tunelu. Tlącym się w ciemnościach płomyczkiem nadziei. Zapraszam do "Czarno na białym, czyli: jak pisać, aby napisać?"

Karykaturalna wersja wszystkich czynności, z jakimi pisarz publikujący swoje prace na wattpadzie spotyka się na co dzień. Doprawione moim narzekaniem na cały świat i melancholijnym pisarskim życiem, zakrapianym winem. Które i tak pewnego dnia pewno usunę. Idżoj!

Zastanawiałeś się kiedyś, jak to jest, kiedy po raz ostatni wychodzisz z domu i wiesz, że już nigdy do niego nie wrócisz? Była Wigilia Bożego Narodzenia. Oczekiwałem na swój prezent. To nie miał być zwyczajny podarunek od kogoś z bliskich. Mieszkałem w luksusowym domu z rodzicami, których nigdy nie obchodziłem. Od miesięcy planowałem ten dzień. Wiedziałem, że kończąc ten świąteczny posiłek już nigdy więcej moje usta nie dotkną jedzenia. Wiedziałem, że wyjdę stąd i nigdy nie wrócę. Liczyłem każdy swój oddech wiedząc, że za chwilę nastąpi ten ostatni. To będzie najwspanialszy prezent jaki mogłem otrzymać. Wręczę go sobie sam. Tak niewiele brakuje. Wiem, że nikt mnie nie zatrzyma... *W tle ukazany brak akceptacji oraz prześladowania osób homoseksualnych.