Bata pa kami inaaway na niya ko. Kinukurot. Sinisilipan. Binabato ng eraser. Napipikon ako lagi. Umiiyak. Nagsusumbong sa teacher. Nung grade one umiyak ako kasi hinila niya yung pigtails ko. Isang beses nung grade three hinila niya yung upuan ko kaya napaupo ako sa sahig. Minsan nung grade five niregla ako, nakita niya yung tagos ko at pinagkalat sa buong klase.Nung first year high school ninakaw niya yung ID ko; ilang araw akong pinagmulta sa gate. Tapos ngayong sira yung sapatos ko, yayayain akong sumayaw. Bad trip!

Ang storyang babasahin mo lang...KUNG WALA KANG MAGAWA. Kung no choice ka. At gusto mong magsayang ng oras.

Kung akala mong alam mo na ending nito, sorry miss/pre, pero asa. =P

Dati nagkalat ang mga BASURA. Ngayon nagkalat pati mga PAASA. !@#$%

“What happened in Bora, Stays in Bora”. Common quotes para sa mga taong nagpunta dito at may ginawang “something”, whether something in a good or bad way. For some, it will only be a memory to keep and cherish--- or maybe to forget. For Nica, that will be a memory she can never forget. Pero she’s almost sure she’ll move on from it the moment she sits on the plane back to manila. But, what if this “memory” keeps haunting her and there is no way escaping it. What if by some twisted fate, she encounters again the person that she shares that “memory” with. Will she pretend like nothing really happened or will she run away from him?

Being bad is not an attitude. but an aura of self-confidence. And knowing your best friend's husband is you former boyfriends, sucks! ~~Is it true? Find out! [Former Story Title: Maid Of Honor]

*part 2 ng Reaching The Climax* ...akala ko okay na ang lahat. Hanggang sa sinisira mo ang inaayos kong pagkakamali. Masaya ka ba kapag nasasaktan ako?

Paano nga ba nagsimula ang lahat? Paano mo nga ba unti-unting nakuha ang puso ko? Paulit-ulit, bumabalik, naaalala na... "You're The Only One That Swept My Heart Away." *pakiclick ang external link for part2*