Ay ışığı özeldi onun gözünde . Geceyi çok severdi ayı ona getirdiği için. Ayın kızıyım derdi kendine. Ağladı, ay ışığında düştü gözyaşları yere. Güldü, gökyüzün de ki aya kadar ulaştı kahkahası. Bu bir Peri masalı. Şşşş. Sessiz olun. Daha ayın kızı da bilmiyor olacakları. Fırtınalı bir günde denize düşüp kaybolan yağmur taneleriydi onlar. İkisi de bilmiyordu ama kaçışları yoktu. Birbirine yabancı bu iki ten ay ışığında kavrulacaktı...

Pelin bir kış gecesi çalıştırdığı pastahaneyi kapatırken 7 sene önce kaybettiği nişanlısına benzeyen Emir adında biri içeri girip adres sorar. Pelin bu benzerlik karşısında şaşkına döner. "Yavaşça gözlerimi kapattım uyumaya çalıştım, fakat uyuyamıyordum." "Tavana bakıyordum ki o sırada gözümün önüne trafik kazasında kaybettiğim nişanlım geldi." "Gözümden yavaşça bir damla yaş aktı."

Nur 17 yaşında ailenin büyük kızıdır. Kendinden küçük bir kız kardeşi olmasına rağmen o ailesinin gözdesidir. Ailesi her zaman kızlarının yanında ta ki karşısına Gökhan çıkana kadar. Nur hayalleri olan bir genç, Gökhan ise hayatı olduğu gibi yaşayan genç bir adam. Aralarında yaş farkı olmasına rağmen birbirlerini tamamlayan iki genç. "En büyük aşklar kavgayla başlar denirdide inanmazdım". İki birbirinden habersiz çarpan, kalp birbiri için yazılmışsa eğer ne olursa olsun yada nerede olursa olsun buluyorlar birbirlerini. Onların hikayesi bu işte her seferinden kader onları karşılaştırıyor. Bakalım bu aşk hikayesi bize neleri inandıracak. Başlangıç Tarihi =11.04.2020

"Sözlerimizi bitirmeden evvel sana son bir tavsiyede bulunmak istiyoruz: "Yeşil Saçlı Adam" Dileriz onu görme talihsizliğini yaşamazsın.Bu şehirde belki de karşılaşmayı isteyeceğin son kişi kendisidir.Sakın niye deme.Neden bahsettiğimizi elbet sen de anlayacaksın."

" Ya çok yanlış zamanda karşılaştık ya da hiç karşılaşmaması gereken iki insandık... Hellöööö ! wattpad de okuyacak kitap bırakmayınca biz de kendi hikayemizi yazalım dedik. Umarım kütüphanenizde yer alırız. Ilgi odağimiz tek bir tür değil. Bunu okuyunca daha iyi anlarsınız. PA PA PA !!!

Bir gün uyandığınızda erkeklere karşı fobiniz olduğunu fark etseniz ne hissederdiniz? Tuba bu sorunun cevabını çok iyi biliyor çünkü tam olarak bunu yaşıyor. Başına gelen korkunç olaylardan sonra erkeklerden korkmaya başladı, artık evinden dışarı bile çıkamıyor. Yine de her şeye rağmen kendini toparlayıp fobisini yenmek zorunda. Bunu yapabilmek için ona bir erkeğin yardım etmesi gerek. Önünde ise tek bir şansı var: Hiç tanımadığı, hayatını bildiği gibi şekillendirmek için uğraşmış, başına buyruk bir adam olan Ege Tekin. Peki işler Tuba'nın düşündüğü gibi yolunda gidecek mi? Yoksa geçmişte kalan sırlar bir bir açığa çıkarken korkularına yenileri mi eklenecek? Başlarına gelen bütün kötülüklere rağmen birbirlerinden güç alarak beraber yürüyen Tuba'yla Ege'nin heyecanlı ve sürükleyici hikâyesi...

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

*** ...Kendi düşüncelerimle boğuşmaktan vazgeçip sesimin titremesine engel olamadan konuştum. " Yaklaşma" "Şşş..." Bu hareketi bile titrememe neden oldu. Sonra dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı. " Bir daha ıssız sokaklara girme . Senin benden başka ıssız sokağın olamaz portakal çiçeği. ." ❤ Yeni bir dünyanın kapıları aralanıyor ,keyifli okumalar ...❤

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.