"Laz diyip geçme sakın, o da üç harflidir. Çarpar! ****** "Melek gibi adamım delirttin beni" "Melekmi ulan senden olsa olsa anca iblis olur.Burnun kaf dağına aday gelmiş bana burda hala söyleniyor" Bunları söyleyip tabikide karşısında durmadım hani derler ya erkekliğin yüzde 90 kaçmaktır diye yalan külliyen yalan ben bu dağ devesinin kaçtığını görmedim her haltın hesabını soruyor.Ardıma baktığımda bana doğru tam geldiğinde yürüyen kalça ve yanındaki yakışuklular durdurdu o onlar ile konuşurken ben ise çoktan gülerek yerime geçmiştim ****** Bu hikaye; Dağ Devesi ile Çilli'nin hikayesidir...

"Kardeşlerine dokunmalarına izin vermeyeceğim, Ayperi." Genç kızın gözlerinde parlayan umut ışığıyla kalbi sıkıştı Atahan'ın. Az sonra söyleyeceklerinden sonra meftun olduğu gözlerdeki umudun yavaş yavaş solmasını izlemeye yüreği el vermiyordu. Daha söylemediklerinin ağırlığıyla gücü azalmıştı. Geniş sırtını kıza çevirip derin bir nefes çekti içine. "Tek bir şartla!" "Ne isterseniz yaparım Atahan bey. Yeter ki beni kardeşlerimden ayırmalarına izin vermeyin." Dedi titreyen sesiyle. Hırpalanmaktan yırtılan elbisesi ve yara bere içinde olan bedenine rağmen iki kardeşine de sıkı sıkı sarıldı. Her ikisi de az önce yaşadıkları saldırıyla sus pus olmuşlardı. Kardeşlerinin gözlerinde gördüğü korkuyla içi yandı. Onları zalim amcalarından korumak istercesine sıkı sıkı sinesine bastırdı. Dış kapının daha sert yumruklanmasıyla korkuyla kardeşlerine daha çok sarıldı. Amcalarının bağırış seslerini duymamak için kulaklarını kapatmak istiyordu Ayperi. Hıçkırık sesleri Atahan'ın kulağına gelirken hissettiği vicdan azabıyla gözleri doldu. Avucunu yumruk yapıp ısırdı tüm hırsını çıkarırcasına. "Karım olmanı istiyorum!" Ortama bomba etkisi yaratan sözlerle her ikisi de sarsıldı. Bu sefer odada ikisinin sert soluk sesleri yankılanıyordu. Ayperi şaşkındı, Atahan ise darmadumandı. Çaresiz bir kızı sırf duygularını tatmin etmek için kendine mecbur bırakmıştı. Yaptığının adice olduğunu biliyordu ama ilk kez yüreğine yerleşen bu aşkı, kaybetmek istemeyecek kadar bencil bir adamdı. Burnunu dikleştirerek devam etti sözlerine, "Eğer benimle evlenmeyi kabul edersen amcalarının Kars'ın sınırlarından girmelerine bile izin vermem."

Ali ve Zeynep peşpeşe girdiler odaya. Ali hazır olan Zeynep'in yatağını göstererek : - Ben burada yatacağım. Dedi Zeynep ise : - Ama orası benim yerim. -Yine de burada yatacağım. - E ama .. -Zeynep! -... -Seninle uyuyacağım. Zeynep'in kalbi pır pır atıyordu. Ne diyebilirdi ki. Hala kendisine ketum bakan gözlerin içine bakmaktan alamıyordu kendini Zeynep.

Hayatta hangisi daha acıydı.. İstemediğin bir hayatı yaşamak zorunda kalmak mı yoksa o hayatla seni tehdit eden insana aşık olmak mı? Benim, yaşadıklarımın bunların hepsiydi. Ya içine düştüğüm karanlığa teslim olacaktım, yada o karanlığa ışık.. Aşkın, nefretin, öfkenin ve acının bir hikayesi...

Aşk'tan yakayı kurtarmak için iki yol varmış: Biri uzayıp giden ayrılık; diğeri her an aşk ile kavuşmak. ** -'Sen beni sevemezsin ki' dedim fısıltı gibi çıkan sesimle.Dizlerimin üzerinde bitmiş bir vaziyette otururken ağzımdan zar zor dökülüvermişti.Karşımda her zaman yıkılmaz duruşunu sergileyen adam şimdi çaresizce durmuş ve beni sevdiğini mi söylüyordu?Üstelik ben bile onu sevdiğimi kabul edemezken onun sevgisini nasıl kabullenirdim? -'Sen beni sevemezsin' dedim tekrardan.'Sevemezsin çünkü benim kalbim yaralı, kabuk tutan yaramı tekrardan kanatamam; sevemezsin beni sevme.' Tek dizi üzerinde benim hizama doğru çöktü.Yüzümü kocaman ellerinin arasına aldı. -'İnsan,yarası yarasına denk geleni sever.Kadın eliyle açılan bir yarayı bir başka kadın eli sarar Eylül, annemin açtığı yarayı sen sar.Beni bu enkazın içinden kurtar Eylül' Güney Haktan ve Eylül Mizgin Hikâyesi.. NOT: HİKAYEM NOTER TARAFINDAN KANUNEN ADIMA ONAYLIDIR. OLASI BİR EMEK HIRSIZLIĞI KARŞISINDA,GEREKLİ TÜM KANUNİ İŞLEMLERE BAŞVURACAĞIM.

Gece için yaşamanın tek bir amacı vardı. Ailesinin ölümünden sonra , sadece onlara verdiği sözleri tutmak , babasının hayallerini gerçekleştirmek için ayakta duruyordu. Nereden bilebilirdi ki onun için tehlikeli olan acımasız , taş kalpli , ruhsuz bir adama aşık olacağını. Ne demişti adam "ben aşık olamam , ben kimseyi sevmem Sevemem." Aras'ın hayatında aşka sevgiye yer yoktu. Tehlikeli hayatında böyle şeylere yer vermek gibi bir düşüncesi hiç bir zaman olmamıştı. Her şeye inancını yitiren bir adamın sevgiye inanması neredeyse imkansızdı. Basit bir çarpışmanın hayatlarını değiştireceğinden ikiside habersizdi. "Bir daha karşıma çıkma demişti adam." Ama kader onları bir araya getirmekten hiçbir zaman vazgeçmedi. "Aşk uzaktı , bir o kadar da yakın..."

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

"Birbirimize en yakın olduğumuz an, Gün doğumu." Baran ARSLANOĞLU: Bir şehre sahiplik yapan gözü kara,delikanlı bir adam. Mardin'in en büyük aşiretinin başı, Baran Ağa'sı. Roza KARACAN: İstanbul'da doğup büyümüş azimli,çalışkan bir kadın. İstanbul'un en büyük hastahanesinin güzide kalp cerrahı,doktor Roza'sı. 🍁 Planladıkları bir hayat onları bir araya getiremezdi. Getirse bile onlar istemezdi. Baran evleniyordu. Sevdiği kadın ile mutlu bir yuva kurmaya hazırlanıyordu. Roza doktorluk hayatında yeni bir o kadarda iddialıydı ve büyük kariyer hedefleri vardı. Bir de kendisini canından çok seven sevgilisi. Fakat hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaretti. Kendi irademiz ile kurduğumuz hiçbir plan kaderimizin önüne geçemezdi. Ve Kader; Onları bir araya getirmeye kararlıydı. Hem de çok kötü şartlar altında. Roza,Baran ile tanışacaktı, ona sevdiği kadının ölüm haberini vermek için. Baran,Roza'nın peşini bırakmayacaktı. Sevdiği kadının ölümüne sebep olduğu için. Fakat yine habersizlerdi. Onlar ölümün pençesinde dolaşırken, kader son kozunu oynayacaktı. Ve yapılan hiçbir plana dahil olmayan,ortaya ateş gibi düşen bir evliliğe kurban gideceklerdi. •Yayımlanma tarihi : 31/08/2018