Wakacje w nadmorskim miasteczku i zakochany nastolatek. (Inspirowane twórczością Lany Del Rey)

Diana Barry miała grację, była subtelna, delikatna i szlachetna. Róża jest symbolem gracji, subtelności, delikatności, szlachetności i miłości. Diana Barry była (nigdy) różą. 27.07.2019, oneshot na podstawie serialu „anne with an e" i książki „ania z zielonego wzgórza" © wodna_lilia

Dziennik Gilberta Blythe'a z jego podróży zamorskich. 27.07.2019, oneshot na podstawie serialu „anne with an e" © wodna_lilia

krótka historia o przyjaźni podczas wojny © drobnosc; 2019

Jak zapanować nad wyobraźnią, która po protu wylewa się w momentach, gdy powinna być stłumiona i siedzieć cichutko w kącie umysłu nie zakłócając dziewczynce dnia? Nie da się, nie można, to niewykonalne i niemożliwe, choć tak wielu ludzi marzy o tym, by Ania przestała już śnić na jawie. Dla Ani to nie były sny, a rzeczywistość udoskonalona poprzez dodatki oczu jej wyobraźni, czyniące świat piękniejszym, czy chociaż możliwym do przetrwania mimo wielu trudności. Wyobrażenia, rozprzestrzeniające się niczym gwiazdy na bezchmurnym, nocnym niebie. Właśnie tyle pomysłów młoda Shirley-Cuthbert wygłaszała, dając upust swoim emocjom, których odczuwała tak wiele i niezwykle silnie. Z tych niewypowiedzianych, można by stworzyć całą galaktykę. Wszystko zaczęło się przez pewną pomyłkę, która szybko okazała się błogosławieństwem, sprawy czmychnęły przez szkolną salę, płonący korytarz, każdy, nawet najmniejszy skrawek lasu, dotarły nawet do Charlottetown, mieszając w życiu wielu ludzi, zmieniając je nie do poznania. W końcu i tak wszystko kończyło się na Zielonym Wzgórzu. 🌼 Fanfiction do serialu "Ania nie Anna" ("Anne with an E"). Akcja, zaczyna się po zakończeniu drugiego sezonu, czyli, że będzie to jedynie moim wyobrażeniem trzeciego. Obiecuję postarać się używać wielkich słów, bo właśnie tak powinny być wyrażane wielkie rzeczy! Początek: 05.08.18r. Koniec: 04.12.18r. #1 w netflix (03.09.18r) #1 w shirlbert (02.09.18r) #1 w wyobraźnia (22.08.18r) #1 w anianieanna (29.08.18r) #1 w annewithane (31.08.18r) #1 w gilbertblythe (29.08.18r) #1 w lucasjadezummann (08.08.18r)

Ogród pełen pięknych kwiatów, ale także i chwastów. Ogród pełen miłości i żalu. Ogród nieduży, lecz wyjątkowy, nieidealny, ale prawdziwy. Zapraszam, powąchaj trochę róż.

„Panno Shirley, brakuje mi dnia. Płynąc, widziałem tylko noce, czarny węgiel i umorusanych nim ludzi. Brak mi ognistych świateł, płomieni, tak innych niż te z pieca. W Avonlea, w domach zawsze płonęły świece..." Po śmierci ojca Gilbert Blythe wypłynął w rejs. Nie wiedział, że wróci z niego z zakochanym sercem i chorymi płucami. • fanfiction do serialu „Ania, nie Anna • @helpfulkatherine zrobiła boską okładkę! ♡

One Shot! Spekulacje... czy ich realia zawsze są lepsze? Avonlea w Kanadzie było pięknym miejscem. Nic dziwnego, że pierwszym, na co zdecydowali się państwo Shirley, gdy tylko Berta wydała swoją pierwszą książkę, było przeniesienie się właśnie tam. Ania wyrwała się, by przekroczyć granicę ich nowego domu, Klonowego Wzgórza, skąd mieli zaledwie kilka metrów do nowych sąsiadów, państwa Blythe na Zielonym Wzgórzu i państwa Barry na Sosnowym Wzgórzu. Na Sosnowym Wzgórzu został zorganizowany piknik, a państwo Shirley, jako nowi mieszkańcy, byli tam mile widziani. Jak wyglądałoby życie słynnej rudej sierotki, gdyby jednak nie straciła rodziców?

„ĸocнałeм cιę, ιdo. a тy czυwałaś. тaĸże ι nade мną..." Harcerski romans z przymrużeniem oka i kilkoma łzami. Część pierwsza → ZHP Okładkę wykonała @oneyellowbee (proszę, zostawcie jej dużo miłości pod jej pracami) ♡

"Kochać to stracić. Jeśli pokochasz, stracisz wszystko. Miłość jest dla ludzi głupich. Zapamiętaj to, Adrienie." Życie każdego przeciętnego nastolatka to długi spacer po polu minowym. Jednego dnia ktoś złamie ci serce, drugiego los pokaże ci środkowy palec, a trzeciego Chloe Bourgeois podstawi ci nogę na korytarzu. Krótko mówiąc: bycie licealistą nie jest proste. Szczególnie, jeśli po godzinach biegasz w masce po dachach, sprzątasz bałagan po nemezis spod ciemnej gwiazdy i, co najgorsze, znosisz kiepskie żarty kolesia w gumowych uszach. Ladybug potrafi uratować każdego. Każdego, prócz siebie samej. Marinette i Adrien już dawno pogodzili się z niezwykłą rzeczywistością i każdego dnia znikają pod maskami, by kolejny raz ocalić Paryż. Okazuje się, że trudniejsze od uratowania świata jest zdefiniowanie własnych uczuć, które nasilają się coraz bardziej. Z biegiem czasu tajemnice skrywane pod skrzydłami Miasta Miłości wychodzą na światło dzienne. Przeszłość opuszcza Dom Cieni i kawałek po kawałku ujawnia historię, o której Gabriel za wszelką cenę próbował zapomnieć. *** "Twoje opowiadanie jest wspaniałe. Wielokrotnie na przemian płakałam i się śmiałam. Niewiele książek potrafi coś takiego zdziałać." "Ta książka wycisnęła ze mnie tyle łez, że mogłabyś porównać to do deszczu w lasach równikowych." "Jest w tej opowieści coś, co mnie do niej z niesamowitą siłą przyciąga. Nie wiem, czy to cudowne poczucie humoru, czy idealnie oddane uczucia, czy cokolwiek innego, czy wszystko razem." "Traktuje to opowiadanie inaczej niż jakieś randomowe ff w internetach. Jest wyjątkowe i niepowtarzalne - to jego największy minus, bo nie przeżyje takich wrażeń i nie doświadczę tych samych uczuć drugi raz przy żadnym innym... " "Dla mnie to największy skarb na wattpadzie, który każdy musi odkopać."