" Sen benimsin " dedi mavi gözlerini gözlerime dikerek. " Ne olursun bırak artık gideyim. Daha ne kadar yanında tutacaksın beni? " Saçlarımdaki eli yavaşça boğazıma gitti. Tek eliyle boğazımı sıkarken diğer eliyle duvara yumruk atmıştı. " SEN BENİMSİN!! "

Birbirinden habersiz birbirlerini platonik seven aşıkların hikayesi

Herkes Kaybını Yazsın Deseler BEN 'SENİ' Yazardım SENDE 'ŞEREFİNİ'! İki bebek iki bilinmeyenli denklem!..

Seven gider mi mutlu süren bir masaldan ? -Şiir Kitabıdır...

© Tüm hakları saklıdır Bazen sadece onun sende bıraktığı izleri özlersin, her şarkıda ayrı bir hatıra saklıdır sanki; istesen de silemezsin...

# 1 - gençkurgu © © Tüm hakları saklıdır İntikam ateşi yalnızca erkekleri mi yakar? Peki ya bir kadın intakam ateşiyle yanıp tutuşursa neler olur tahmin edebiliyor musunuz? Basit bir kızın çok sıradan hikâyesi. Çünkü o ne çok güzeldi ne çok zeki ne de çok zengin onu güzel yapan tek şey gülüşüydü...Ben, sıradan bir kızın yaşamını yazıyorum. İçinde kendinizi bulmak isterseniz gelin. Çünkü o kız sizsiniz o kız benim!.. 01.06.2018 - 17.06.2018 © Tüm hakları saklıdır

Acımasız Töre... Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim. HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR. TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

© Bütün hakları saklıdır Bir yabancıya aşık olup biz olmak o kadar zor mu? İLK'İM DEĞİLDİN SON'UM OLDUN!..

Gerçek ailemi hiç tanımadım. Ben doğduktan kısa bir süre sonra beni bir yurda bırakmışlar. Ne bir not,ne bir iz. Sosyal hizmetler beni bir koruyucu aileden diğerine vermeye başlayalı on yedi yıl oldu. On altı yaşımı doldurduğum günün gecesi serinlemek için gecenin bir yarısında herkes uyurken havuza girmiştim. Suyun altında nefes alabiliyordum. Korktum ve kimseye söylemedim fakat günler geçtikçe bendeki değişimleri gizlemek gittikçe zorlaşmıştı. Ailem beni doktor olan bir aile dostuna götürdü fakat doktor hayatında hiç böyle bir şeyle karşılaşmadığını ve sanki bir kusur, bir hastalıkmış gibi çözümü olmadığını söyledi. Bunun üstüne koruyucu ailemle birlikte bu sırrı saklamaya devam ettik. Doktora gittiğimiz o günden beri bir yıl geçmişti ve ailem her geçen gün benden daha çok uzaklaşmıştı. Onları suçlayamazdım. ''Senin ne olduğunu biliyorum,biz buraya ait değiliz,'' diyen çocuğa güvenip onun verdiği adrese gittim. Benim gibi bir sürü gencin bulunduğu adeta bir element okuluna gelmiştim. Burada Ateş,Su,Toprak ve Hava olmak üzere dört ana dala ayrılıp benim daha henüz kabullenmeyi bile başaramadığım güçlerini kontrol etmeyi öğrenen bir sürü genç vardı. Eğer bu okulda olmayı kabul edersem, üvey ailemi ve arkadaşlarımı da geride bırakmak zorunda kalacaktım. Bir daha onları asla göremeyecektim. Normal ve sıradan hayatımın alışkanlıklarından hemen vazgeçebilecek miydim? Kafes'e, ait olduğum yere gitmeli mi bu şartları kabul etmeli miydim? Ben kararımı verdim. İşte benim hayatım, asıl o gün başladı. *(Avatar, Divergent, Hunger Games, X-Men, Gece Evi Serisi, Percy Jackson, The Mortal Instruments, Wizards Of Waverly Place karışımımsı olan ama şahsen o kurgulara bir şeyler eklerken zevk aldığım bir hikaye.) Alya Öztanyel

"Bana Aitsin! Bana Ve Benim Hayatıma Katlanmak Zorundasın. Kısaca Burada Mahkumsun" Ruh Hastası bir Katilden ne kadar kaçabilirsiniz ki? Hele ki o size kafayı takmışsa asla. Ömrümün sonuna kadar ne kadar kaçmaya çalışsam da olmamıştı. şu son raddeye gelene kadar bütün kötülüklerin sonrasında iyiliklere dönüşen şeylere karşıda mı sonumuz böyle olmalıydı?