❃ Vincent Serisi - Birinci Kitap. ❝ Fakat ben onu anlamaktan çok kapılmaya başlamıştım. Dilsiz, sağır bir aşık gibi sadece onu izlemekten, kendimi onun çekimine bırakmaktan hoşlanıyordum. Kaybettiklerimin ya da kaybedeceklerimin bir önemi yoktu. Oyun zaten başladığı gün bitmişti. ❞ 26 Kasım 2013 Tüm Hakları Saklıdır © Yeşim Aydı

"Karıcığım, bu gece sevişeceğiz. Sana istediğini vereceğim merak eyleme." İri gözlerle ona bakarken iri elini enseme yerleştirerek dudaklarını dudaklarıma kapadı. Gözlerim benden bağımsız kapanırken harekete geçen dudaklarıyla ondan destek almak adına belime sarılan koluna tutundum. Ensemdeki eli narince saçlarıma dalarken dudakları dolanıyordu dudaklarımda... Ve ben, hâlâ hareketsizce öylece duruyordum. Dili dudaklarımı yumukça tadarken dişini alt dudağıma geçirip sertçe çekiştirdi, ben acıyla inlerken dudaklarımda turlayan dilini ağzımın içine itti. Benden tepki alamayınca dudaklarını ayırdı solukları yanağıma vururken Cihan'ın kararmış gözlerine baktım titrek gözlerle. "Karşılık ver!" * *➦❝1990'lı yıllarda geçen bir köy hikâyesidir. Yetişkin içerik barındırmaktadır.

"Neden getirdin beni buraya?" Gitmek istedim. Arkamı dönüp ilerleyeceğim sırada eliyle bileğimi tuttu. "Yürü." Emir veren sesine rağmen o an bile dediğini yapabilirdim ama kendime engel olup yapmadım. Peşinden sürükledi beni. Elimle bileğimdeki elini itmek istedim ama başaramadım. Parmakları mengene gibi sarmıştı bileğimi. O kadar hızlı adımlar atıyordu ki koşmak zorunda kalıyordum. Rüzgardan elbisemin etekleri savruluyor diğer elimle eteğimi tutmaya çalışıyordum. Hızlıca avlunun merdivenlerini çıktı. "Biraz yavaş olur musun?" Aldırmadı, daha da hızlı yürüdü. Avluya ulaştığımızda durdu. Aniden durması ile göğsüm sırtına çarptı. Nefes nefese kalmıştım. Savrulan saçlarımı düzelttim. Aşiret toplanmış bütün ağalar bize bakıyordu. Kolumu elinden kurtardım, omzu düşmüş hırkamı düzelttim. "Beni öldürmeleri için mi getirdin buraya?" Sanki etrafta hiçkimse yokmuş gibi sordum ona. Bana bakmadı. Cevapta vermedi. Ağaların içinden biri konuştu. "Ömer Ağa kızı getirmek ile en doğrusunu yaptın. Ölüm fermanı verilmiştir." Gözlerim anında konuşan adama döndü. Diğer ağalarda onaylar gibi başlarını salladılar. Ama o öyle bir şey yaptı ki, herkes şok oldu. "Zerde bundan böyle sözlümdür, Eroğlu aşiretinin gelin ağasıdır, ölüm fermanı düşmüştür." Ağzım açık ona baktım. ### Okuduğunuz töre hikayelerinden farklı bir kurguya sahiptir.

Ne kadar ileriye gidebilirdiniz ? Hiç tanımadığınız biri için.. Ben sanırım kimsenin yapamadığını, aklına dahi getiremeyeceği bir şeyi anlık cesaretle yaptım. Söz konusu kalbimse herşeyi yapabileceğimi kendimi bile feda edebileceğimi öğrendim. 16 Ağustos 2018

-"Aramızda olan önemsiz sayıları umursamadan senin olmak istiyorum." 18.02.19 "Anlamayanlara ve anlamak istemeyenlere dip not ; bu bir yaş farkı hikayesidir. Yaş farkı günümüzde olan 6-7 yaş gibi sıradan bir fark değildir. İdrak edecek olgunluğa erişmemiş okuyucular lütfen hikayeyi okuyarak değerli vaktinizi harcamayınız."

Dudakları yavaşça boynumdan aşağı doğru inmeye başladı. Aldığım zevk anlatılamazdı. Gözlerimi kıstım ve başımı geriye doğru atarak duvara yasladım. O ise göğüslerimin üstünü öpmekle meşguldü. İlk başta öpüyor daha sonra ufak ısırıklarını hırsla göğüslerime armağan ediyordu. Parmaklarım ile saçlarını okşamaya başladım. O ise kendinden geçmişti ve ne yapacağı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Göğüslerim de oyalanmayı bıraktı ve karnımı öperek dolgun dudakları aşağı doğru inmeye başladı. Her hareketi ile beni defalarca yakıp küle çeviriyordu. Ona karşı koymak imkansızdı. İşaret parmağını külotuma geçirdi. Daha sonra iri gözlerini bana doğru çevirdi ve boğuk bir şekilde konuştu. "İzin verir misin?" Halsiz bir şekilde gözlerimi kapattım. Ardından kısık bir sesle konuştum. "Yaşat beni, ruhumu öldürmen gerekiyorsa bile yaşat beni."

Yavaşça kulağıma eğilip, fısıltıyla - seni öyle bir sikicemki güzelim, inlemenden korkacaksın... elleri belimden aşağıya doğru ilerledi ve sertçe kasıklarımı sıktı. - ah..

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

:~ 'Gözlerimi her kapattığımda annemin avuç içleriyle saçlarımı okşadığını hatırlıyorum. Her dokunuşunda aldığı derin nefesleri. Uçlarına geldiğinde ise aldığı nefeslerin dudakları arasından çığlık çığlığa feryadını. Odada henüz büyümemiş ben, annem, eskimiş bir boy aynası ve yaşamaya çalışan bir çiçek. İkimizde yerde oturuyorduk. Ben aynadaki yansımamızdan gözümü bir an bile ayırmıyordum. Annem en sevdiği melodileri mırıldanıyor, bazı yerlerinde yüzünde buruk tebessümler beliyordu. Saatlerce onu izleyebilirdim. Bakışları saçlarımdan aynanın hemen arkasındaki duvara tutturulan fotoğrafa kayıyordu. Fotoğrafta tanımak için geç kaldığım bir adam vardı. Sonra odanın tamamını kaplayan küçük çiçekli duvar kağıdı baştan aşağı soyulmaya başlıyor. Duvardaki fotoğraf yere düştüğü an büyük bir gürültüyle parçalara ayrılıyor. Bir kaç adım uzağımdaki çiçek kuruyor. Tekrardan aynaya bakıyorum. O henüz büyümemiş benden eser kalmamış. Ayna görüntümüzü son kez gösterirken anneme bakıyorum. Beni gördüğü an dokunduğu saçlarımdan elini ayırıyor. Yüzündeki o şefkat dolu görüntü değişiyor. Aniden mırıldanmayı kesmiş olduğu dudakları aralanıyor. "Sen kimsin?" Ve ayna paramparça.' Kapak tasarımı bana aittir. Okuyanlar oylayarak kendini belli etsin :(

"Beni kiminle evlendireceksin Süleyman ağabey?" Nefesine aşk karıştı adamın, ruhuna ömür, ömrüne güzellik, yatağına nefsi uğramasada olurdu... Ölümüne İmza ismiyle yayınlanan ilk kitaptır. 20.08.2019 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.