Hayat yapbozundaki eksik parçayı arayan Ahu'nun güldüren hikayesi 🐟 Büyüyoruz ve bu umrumuzda değil. 🎈

Hayata dair büyük umutları olan, en büyük hayali üniversite okuyup meslek edinmek ayaklarının üzerine sağlam basmak olan, Karadeniz kadar hırçın, dik başlı ve inatçı, güzeller güzeli çimen gözlü, henüz 19 yaşında bir genç kız, Elif... Daha küçücükken yüreğine ektiği aşk tohumunu yıllar geçtikçe büyütüp adını da Elif koyan, yüreği lal olmuş da Elif diye tutuşan, herkesin gördüğü ama bir Elif'in göremediği, 24 yaşında yakışıklı bir delikanlı, Barış... Barış ne kadar sevdiyse Elif o kadar nefret etti! Barış ne kadar beklediyse Elif o kadar sırtını döndü! O kendini bildi bileli hep Elif'i sevdi, Elif diye yandı. Peki Elif ve Barış anlaşmalı evlilik yapıp aynı evi paylaşmak zorunda kalırsa neler olur dersiniz? Barış Elif'e sevilmeyi sonuna kadar tattırmışken; sevmeyi de öğretebilir mi? Onun duvarlarını yıkmayı başarır mı ya da pes edip kendisi mi yıkılmaz duvarlar örer onunla arasına. Ne dersiniz; Elif'in nefretinden büyük bir aşk doğar mı ? Not:Wattpad'de bu isimle yazılan ilk hikayedir. Başlangıç tarihi : 19.02.2019 Kapak tasarımı @bsudeee 🌸 #1 romantizm (21.09.19) 🙏🏻😍 #1 elif (28.09.19) 🙏🏻😍 #1 barış , #1murat , #1 nese (30.09.19) 🙏🏻😍 #1 atalay (16.12.19) 🙏🏻😍 #1 tuana (24.06.20) 🙏🏻😍 #1 umut (19.07.20) 🙏🏻😍

'Abla deme, lazım olur.' ~ Manolyalar öylesine hassas ve nazlıdır ki, koklamak için burnunuzu değdirdiğiniz yerden solmaya başlar. İşte bundan sebep, 'Koklamaya kıyamamam' diye adına şarkılar yazılmıştır... Bizim hikayemizde Manolya yok, onun gitmesinin ardından kendine yeniden bir hayat kuran, oğlu Ömer var. İngiltere Kraliçesi olacak bir kızken, en yakın arkadaşlarından Hande'nin başının etini yemesi sonrası cadılıkta master yapan Pelin var. İstanbul'dan Urfa'ya uzanan bir yol.. Geçmişin tozlu sayfaları... Etrafta, manolya kokuları... 🌸🌸 O'na İyi Bak'ın Pelin ve Ömer'in hikayesi sizlerle ✨ Dram #1 - 20.05 2020

Üniversitede, Platonik Aşkınızdan hamile kalırsanız ne olur? Küçük bir yalan, ne kadar güzel şeyler sunabilir? Peki hayatını kurtardığız adam çocuğunuzun büyükdedesi olursa nasıl hissedersiniz? O sadece kızını korumak isdedi. Zoraki ve zorlu bir evlilikte, zor bir insanla oynamak hiçte kolay olmayacaktı. "O senin baban değil, sadece evcilik oynuyoruz." "Aşk öyle bir fırtına çıkarır ki kalbinde, en yıkılmaz dediğin köprüler, duvarlar anında tuzla buz olur." "Küçük Kız, aynı sana benziyordu Murat. Eğer bu mirası istiyorsan, ve sokaklarda yaşamak istemiyorsan o kızı bu evde Gelin olarak görmek istiyorum. O kadar." KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR.

-Yarım kalmış bir hikâyedir. Bunu bilip ona göre başlamanızı tavsiye ederim. "Belime dolanmış kolları hareket ettirmemeye çalışarak tek hareketle döndüm usulca. Kalbimin kanatları gösterişli bir şekilde çırpındı. Güzel yüzü tam karşımdaydı işte şimdi. Altı yıldır hiç bıkmadan izlediğim, bedensel olarak asla yaklaşmaya cesaret edemediğim.. En acısı da gözlerinin rengini bile bilemediğim adam şimdi yanımda alıyordu en derin nefeslerini. Gece mavileri yanımda kapanmıştı sakince. Oysa ki şimdi gözlerinin içinde dönen her tonu, ara sıra arasına serpiştirdiği siyahları en iyi ben biliyordum. Onun kirpiklerini bile tek tek sayacaktım ben hayatımdaki en büyük uğraş buymuş gibi."

"BUNU YAPAMAZSIN!" diye bağırdım karşımdaki adama doğru. Bi katile bağırmak ne kadar mantıklı onu da siz düşünün,ne kadar salak olduğumu anlayın. "Haklısın, aileni öldürmek kolay olur. Hm... Ailene acı çektirmek? İşte bu daha mantıklı" dedi adam ve oturduğu yerde daha da yayıldı. "Aileme acı falan çektiremezsin" dedim ağlamaklı sesimle. En iyi arkadaşımla kavga ettiğimde bile ağlamamıştım ama bu... fazla ağırdı. "Babanı işinden kovsam aslında olur, zaten işe senin sayende girdi" dedi adam ve sırıtması yüzüne yayıldı. "Babamı işinden kovsan ne olur? Yeni iş bulur" dedim içim hafifte olsa rahatlarken.Karşımdaki adamdan korkuyordum bunu inkar edemem ama o yara izi... Beni dehşete düşürüyordu. "Biliyor musun bilmiyorum ama çoğu şirket bana bağlı, bu yüzden babana iş verdirtmem" dedi, ben daha ağzımı açamadan oturduğu yerden kalktı ve bana doğru gelmeye başladı. "Hadi diyelim bana bağlı olmayan bi şirket buldu- tabi bu çok zor, bi iki tehditle ailen sefalet içinde sürünür" dedi adam. Sonunda yanıma gelmiş ve bana bakıyordu, ya da eğilmiş bana bakıyordu. Adam 1.95 di ben ise 1.63, evet 1.63. "Benden ne istiyorsun o zaman?" dedim gözlerim dolarken, bu fazlaydı. "Sadece benimle evlenmeni istiyorum" dedi ve yüzüme daha da yaklaştı, geriye kaçamadım çünkü şuan şoktaydım. "Beni kendine fena bağladın küçük cadı" dedi ve yanağıma bi öpücük kondurdu.Öptüğü yerin yanması iğrençti, bu duyguyu hiç sevmedim. "Ben daha 17 yaşındayım, reşit bile değilim, seninle evlenmem git kendine başkasını bul... Hem bi daha bana dokunma!" diye isyan ettim. Bi iki adım geriye kaçtım.Bunu kendisinden 9 yaş küçük birisinden istiyordu. "Reşit işini hallederim ama aileni dilenci olarak bulabilirsin" dedi adam ve bana yaklaştı. "Bende onlarla birlikte-" "Yo, hayır" dedi ve kahkaha attı. "Sen istesen de istemesende benimle kalacaksın zaten" Kitap kapağı

Hep onu sevdim. Ama kabul etmem gereken tek gerçek vardı; Aras başkasının vahasıydı. Onda hüküm süren, onda çiçek açacak olan başkasıydı. Aras bana çiçek açtıramazdı, Aras ruhumun çölünü yeşile bürümekten uzaktı. Çünkü o bütün suyunu, tüm havasını tek bir çiçeğe heba etmişti. İşte bu onun için direnen yanlarımı bile kana buluyordu. Ummak samanlıkta iğne aramaktan farksızdı. Aras Yasemin'i asla unutamayacaktı. Yasemin onun topraklarında açmış tek çiçekti ve daima öyle kalacaktı. Ama onu sevdim. O ise başkasını sevdi. Ölüm onları ayırsa bile sonsuza kadar da onu sevecekti. Çünkü ölüm sevdiklerimizden ayırıyordu bizi belki, ama sevgilerimizden koparamıyordu. Ve bazen kendi kalbiniz de dahil olmak üzere hisseden her şeyi ellerinizle parçalama arzusuna kapılıyordunuz. Bazen her şeyi yok etmek istiyordunuz, bir tek onun dışında. Yalnız o hariç. Ben onu çok sevdim! Birini çok sevdiğiniz zaman, birini kendinizden geçecek kadar çok sevdiğiniz zaman bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmazdı. Olamazdı. Adı aşk olan bir yaranız varsa daima kanardı. Durmazdı. "Bazı yaralar ömrümüze nakış gibi işlenmiştir." dedim yavaşça. "Onlar ne yaparsak yapalım hep aynı yerdedir." Aras benim ömrümün tek nakışıydı. O benim hep aynı yerde kalacak yaramdı. *** Bu hikayedeki tüm kişi ve olaylar hayal ürünüdür. Fakat bu hikayedeki bütün acılar ve gözyaşları gerçektir.

# - Romantizm 1 # - Genelkurgu 3 # - Heyecan 1 -Tüm haklar saklıdır.-

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

Arya küçüklüğünden beri Kıvanç'a umutsuzca aşık ve onu kendisine aşık etmek için elinden geleni yapıyor bütün girişimleri başarısızlıkla sonuçlanırken tesadüf eseri tanıştığı Doruk ona yardım etmeye karar verirse ve beraber türlü oyunlara girişip ve Aryayı değiştirirlerse ne olur? Planları en sonunda işe yarayacak ve Kıvanç da Arya'ya aşık olacak mı ?