Ben seni seviyorum...kardeşimden farksız o hem 5 yaş küçük...ufaklıkla ne işim olur... Dizlerimin üzerinde eğilip kapıya biraz daha yaklaştım.. -Bin gönlüm olsa birini vermem.. Benim gözüm sadece seni görür... Hem görmedin mi erkek çocuğundan farksız.. Kıskanacağın son kişi bile değil... Titreyen dizlerimle ayağa kalktım... Perdeyi araladım.. Balkona çıktım.. Semih gelen sesle başını bana çevirdiğinde.elinde telefon öylece kaldı... Gözlerine baktığımda anlamıştı onu duyduğumu.. Balkonda duran kitabımı aldım ve tekrar içeri girdim... Kapıyı kapatıp perdeyi çekmeden son kez yüzüne baktım.. Ve o perdeyi kapattıktan sonra yıllarca onun olduğu tek bir gün açmadım...

"Mecbur kaldım. Ben kabul etseydim abimle evlenecektin ama o zaten evli ve eşi hamile. Ikisi de buna dayanamazdı. Evet demeseydim erkek kardeşim mecbur kalacaktı ama deli gibi sevdigi bir kızla nişanlı. Olur demeseydim kız kardeşimi abinle kaçtı diye öldüreceklerdi. O yüzden mecbur kaldım ama kendim öldüm. Canımdan çok sevdiğim karım öldüğü gün öldüm sandım ama asıl şimdi öldüm. Başka bir kadını ondan sonra karım diye hayatıma sokuyorum. Nasıl kendimi affederim ben ? Ya seni ? Biliyorum senin suçun değil ama seni de affedemem. Bu yüzden ben nasıl ölüyorsam sen de bu evlilikte öleceksin Melek Kantarcı. Asla sana dokunmayacağım, karım olarak görmeyeceğim , koskocaman bir hiçlik olacaksın hayatımda.Ben mutsuzluktan sen yalnızlıktan öleceksin.

'' Ensar Karadağlı. '' diyen sesle benden uzaklaşmış ama bakışlarını çekmemişti gözlerimden. Göğsümde bağladığım kollarımı çözememiştim kaskatı kalmışlardı. Kalbim delicesine bir hızla çarpıyordu. '' Cinayete yardım ve yataklıktan tutuklusun, silahını bırak ve teslim ol. '' arkasında ona doğru silah doğrultan memura ısrarla dönmüyordu. Yanağıma süzülen tek damla yaşımı takip etti. Ardından titreyen çeneme bakıp yutkundu sertçe. Dudaklarını birbirine bastırdığında acı bir tebessüm belirmişti öpmek için yanıp tutuştuğum dudaklarında. Gözlerinde kara bulutlar anında yerini almış artık bambaşka bakar olmuştu bana karşı. Hissedebildiğim tek şey hayal kırıklığıydı. Benden hiç beklemediği şey buydu ve ne yazık ki onu da yaşamıştı. Aynı benim yaşadığım ve yok olduğum gibi. '' Ensar Karadağlı, ellerini kaldır ve teslim ol, son kez uyarıyorum seni. '' en yakın adamlarından ikisi de görebildiğim kadarıyla polisler tarafından gözaltına alınıyordu. Mahalleli camlara birikmiş, sokakta olanlarda durdukları yerde izliyordu şaşkınca olayları. Yavaş hareketlerle eli önce beline gitmiş silahını çıkarmıştı. Ardından yine yavaş hareketlerle ellerini havaya kaldırmaya başladığında, '' Eyvallah Firuze'm... '' demişti gözlerimin içine baka baka son kez hafif tebessümle. Ona kestiğim cezaya karşılık ettiği tek kelime eyvallah olmuştu sadece. ................................................ Divan edebiyatında aşkın karşılığıdır sarmaşık. Ağacı dıştan çepeçevre sarar ve yemyeşil gösterir. İçten içe kurutur ağacı sarmaşık. Ağaç öldükçe sarmaşık daha çok güçlenir, daha çok renklenir, daha çok gürleşir. Sarmaşık öldürür ağacı bilmeden ya da belki bilerek. Ağaç ölü, sarmaşık diri yıllanır giderler ta ki onlar için yazılan kader işlemeye başlayana dek...

🏆 1 #zamanyolculuğu 🏆 1 #uzayzaman 🏆 1 #bilimkurgu 🥈 2 #wattys 🥈 2 #deney 🥈 2 #bilim Siyah beyaz fotoğraf... Salim... Kamyon... Bu fotoğraftaki adamı bulmak için, ne çabalar harcadım. Bu fotoğraftaki adama aşık oldum. Bu fotoğraf yüzünden kendimi riske attım. Bu fotoğraf yüzünden zaman yolculuğu yaptım. Bugün burada bulunmamı bu fotoğrafa borçluyum. Tarihe tanıklık ettiğim gün bugün işte... "HER ŞEY KURGU... TEK GERÇEK İSE SEN VE FOTOĞRAFIN..."

"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!

"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.

Kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyandım. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek. Fantastik bir evrenden başka bir fantastik evrene geçmem de cabasıydı... İlk geldiğim evrende zamanın çok gerisinde bir köle olup satılırken, yolculuk yaptığım diğer evrende başka bir bedende uyanmam kaderin cilvesiydi. Kabuğunu doldurduğum bedenin bir kocası ve karnımda çocuğu vardı, alfanın çocuğunu taşıyordum. Yetmezmiş gibi kadın ateş grubuna aitti, bu da bir ejderhası olduğu anlamına geliyordu... Bazı bölümler (+18) içerikler olacaktır. Rahatsız olanlar atlayarak okuyabilir. Bölümler kısa kısa sayısı gözünüzü korkutmasın. Ne zaman bittiğini anlamayacaksınız bile❤️

Seha Bey bir ayağını öne atıp ona dengesini vererek şöyle bir durdu. Leyla'yı kısacık üstün körü süzdü. Rahatsız eden bir bakış değildi ama olmasa da olurdu yani. Leyla neler oluyor diye düşünüyordu. "Küçüksün." dedi adam, burnunu çekti. "Gözüm de tutmadı pek seni. Biraz büyü. Bakalım hale yola gelecek misin..." Leyla'nın gülümsemesi soldukça soluyordu. Gözü tutmamıştı madem gelin odasına ne diye sokmuştu bu herif onu? Hale yola gelmek ne demekti? Ah bir eski Leyla olabilseydi ona hali de yolu da gösterirdi ama kaç gündür yaşadıkları onu bitap düşürdüğünden karşılık vermek için laf gelmiyordu aklına. "Eğer aynı yastığa baş koyasım gelirse, haberin olur. Sana söylerim." dedi adam. Leyla'nın gülüşü tamamen düştü bu sefer. Ne ince düşünceli adam! Ya habersiz gelse ne olurdu?! "Ama ben bunu yapmazsam eğer, sen aşkımdan ölsen bile bana gelmeyeceksin." ••• -Yaş farkı içerir- ~hikâyemiz 1989 yılında başlamaktadır~

Pusat Ali Şahoğlu, en yakın dostunun kız kardeşi Gökbeyaz Çakır'ı kurtarırken istemeden katil olur. Onun için hapse girer, dört sene yatar, elinden birçok fırsatı kaçırır, sözlüsü Suna tarafından terk edilir ve yaralı, ihanete uğramış bir adam olarak hapishaneden çıkar. O çıkarken, Virankaya'da anlı şanlı bir düğün başlamak üzeredir: kardeş bildiği, kardeşini kurtarırken katil olduğu Baran Çakır ile, eski sözlüsü Suna'nın düğünü. Virankaya artık bir savaş beklemektedir. Yörenin iki güçlü ailesini de kasıp kavuracak, tam ortasında da iki büyük beyi birbirine düşüren Suna'nın olduğu bir savaş... Fakat hiçbir şey beklendiği gibi olmaz. Sebebi Pusat Ali Şahoğlu'nun çıkar çıkmaz Suna'ya değil de, kimsenin beklemediği birine yönelmesidir. Gökbeyaz Çakır'a. İNTİKAM SÖZCÜĞÜNÜ FAZLASIYLA İÇERSE DE İNTİKAM OLAY ÖRGÜSÜNÜ İÇERMEZ :)

Bir ada ve ortada duran iki kişi. Biri Türk biri Yunan. Biri isyancı biri işgalci. Birinde steteskop birinde künye. İkisi birbirine her şey olur. İkisinden birbirine hiçbir şey olmaz. . 1 Eylül 2039'da, kimine göre Gökçeada kimine göre İmroz'dayız. Kimi için acımasız distopya kimi için kaçınılmaz bir sondayız. . İlk bölüm yayın tarihi 5 Temmuz 2023. . Kitapta anlatılan tüm konu, kişi ve olaylar hayal ürünüdür.