Bir öğretmen öğrencisine aşık olurmu? Bu öğretmenin sakladığı bir şeyler var qaliba. Neden sadece bir öğrenciyle ilgilenirki...

"Bir Öküz'e göre fazla gülüyorsun..." "Bir Velet'e göre fazla güzel gülüyorsun..."

Hayatım, fotoğraf kareleri gibi gözümün önünden geçerken duygularım bir ip misali birbirlerine karışmıştı. Sessizlik, yanımda var olan tek şeydi. Gözlerimi karşılayan büyük beyaz ışık beni hayallerimin, duygularımın içinden çekip almak istercesine parlıyordu. Daha fazla direnemediğimi hissettiğimde göz kapaklarımı isyan edercesine araladım. Işıkla karşı karşıya geldiğimde iç çektim, yine aynı yerdeydim. Hiç bir değişiklik yoktu. Başımı mavi örtü kaplı sedyeden kaldırıp küçük beyaz odaya baktım '' Bu günlük bu kadar yeter mi?'' ayaklarımı yere sarkıttım. Her zaman ki, her gün ki gibi soluk ve beyaz tenim karşıladı gözlerimi. Üstümdeki beyaz elbiseyi bacaklarımı örtmek umudu ile çekiştirdim. Sarkıttığım ayaklarımı yere kenetledim ve sedyeye yaslandım. Beyaz odanın içinde kaybolan kapı aralandı. Gelen Semih'di, yanıma yaklaşırken gülümsedi, gülümsedim '' Nasıldım? '' Kafasını salladı ve ellerini kaldırdı ''Her zamankinden çok daha iyi'' Ellerini kafamdaki iğnelere yöneltti tek tek çekerken devam etti ''Nasıl hissediyorsun?'' Dudaklarımı büzdüm ''Bilmiyorum, nasıl hissetmeliyim?'' Elbisemin omuzlarını düzeltti ''Daha iyi hissetmelisin, git gide iyileşiyorsun'' Yüzüme minik bir gülücük taktım, ''Sevindim''

"Burada olmamalısın. Karının ve doğacak bebeğinin yanında olmalısın." sesim o kadar ruhsuz çıkmıştı ki, kendi sesim bana bir o kadar yabancı gelmişti şimdi. "Onun yerinde sen olabilirdin! Neden yaptın bunu bize? Neden onu bizden aldın?" dedi. O kadar kırgınlık doluydu ki sesi gözlerimin tekrar dolmasına neden olmuştu. "Seni son gördüğüm yer kürtaj olduğun yer olmamalıydı!!! Buna rağmen neden vazgeçemedim senden?" O an öyle bir kahkaha attım ki gören delirdiğimi düşünebilirdi. "Neden mi? Salonda karının hamile olduğunu öğrendiğin andaki sevincini keşke 4 yıl önce bana da gösterebilseydin Ulaş Bey! Aldır o zaman demek yerine sarılmış olsaydın hiç bir şey böyle olmazdı. Vazgeçmedin öyle mi? Sen benden aldırmamı söylediğin an vazgeçmiştin, ben ise o kürtaj masasından kalktığımda gömdüm seni. Şimdi sakın bana maval okuma!!!" 22.02.2018 ✏ 27.12.2018 📝

18 yaşındaki bir genç kızın yeni hayatı.. +18 içerik vardır.

Anıl= Burada şimdi onun elleriyle ölümü en derinden tadayım. Zaten katilimi tanıyorum. İlk Ölüşüm Değil. Kumsal= Ölüm bazılarına ödül, bazılarına cezadır. Arafta kalmak ise en büyük boşluk ve bilinmemezliktir. Seninde arafta kalmanı istiyorum. Tıpkı benim arafta kaldığım gibi. •••••••••••••••••••••••••••ANSAL•••••••••••••••••••••••••

Serin, teyzesi tarafından büyütülmüş, liseye yeni başlamış bir kızdır. Ailevi yaşantısı çok ilginç olup, arkadaşlık hayatında çalkantılar yaşayan, çoğu yönden zayıf bir kızdır. Yeni hayatına alışmaya çalışırken, karşısına çıkan ilk aşkı olarak tanımlayacağı kişiyle olan serüveninin yanı sıra, duygusal boşluklarını doldurmaya çalışan bu karakterin, kişisel olgunlaşmasını, karşılaştığı sorunları, aşkını ve psikolojik eğilimlerini göreceksiniz. Bu hikaye gerçek yaşamda karşılaşabileceğiniz durumlar içerir. Uçuk kaçık kurgu değil, mütevazi kurgu olarak nitelendirilebilir. Lütfen Ön yargılarınızı bi kenara bırakın ve okumaya başlayın :) Hikayemi ilmek ilmek işlemeye devam ettiğim zamanlarda yaptığınız yorumlar , gamlı ruhuma teşviktir. Teşekkürler. İyi okumalar :)

"Bir kere , sadece..." Güçlükle yutkundu.Parmakları arasına kaybolan yüzüne iyice yaklaştı.Alınları birbirine değerken nefesleri bir olup karıştı.İkisinin de göz kapakları verilen nefesle kapandı.Bir olup yok olmuştular. "Hayat kaynağım olan dudaklarından adım çıksın." Göz kapaklarından ince bir yaş süzülüp adamın parmaklarını yaktı.Acı içinde kavrulan bedeni verilen ateşle iyice harmanlandı. "Nehir'im.Benim küçük serçem.." Yüzünü güç parmakların arasından çıkardı.Boğazını saran hıçkırık dudakları arasından çıkarken başını iki yana salladı. "Olmuyor.." dedi adam.Hayal kırıklığı arasında boğulurken, serçesine uzandı.Küçük serçe teslimiyetle kafesine sığındı. Δ--------------------------------------Δ 18.09.2014 Telif hakları saklıdır. Kapak tasarımı için AybkeOnr 'a teşekkür ederim. -M.C.A

Şu an tam olarak neredesiniz? Yirmi numaralı otobüsün üçüncü koltuğunda mı? Evde, okulda ya da iş yerindesiniz. Kısa bir mola verdiniz ve pencere kenarında bir fincan kahve içiyorsunuz. Belki de bir arkadaşınızla buluşmak için yola çıktınız. Ne kadar da sıradan bir gün, değil mi? Her şey son derece normal! Hiç düşündünüz mü ya her şey bir anda altüst olursa? Örneğin buluşmak üzere yola çıktığınız arkadaşınızın sizinle ilgili gizli bir planı varsa! Ya da bindiğiniz o otobüsün en arka koltuğunda, sizi hayatınızın dönüm noktasına götürecek olan kişi oturuyorsa! Siz her şey akışında gidiyor zannederken ya kaderiniz üstünüze yağacak buz kırağı için en uygun şartları hazırlıyorsa... Bütün bunlar bir yana, peki ya hayatınızın altı, üstünden çok daha güzelse! Baran Demiroğlu: Sıradan bir gün yaşadığını zannederken kendini cayır cayır yanan bir evin önünde buldu. Alevlerin arasında canının parçaları vardı ama o hiçbir şey hatırlamıyordu. Üstelik önünde de bir benzin bidonu vardı. Hayatı bir anda altüst oldu... Bahar Saygın: İstanbul'un en başarılı adli psikiyatrının kliniğinde staja başladığında her şey son derece normaldi. Ama bir gün kliniğe ailesini diri diri yakmakla suçlanan bir hasta getirildi. Hayatı bir anda altüst oldu... & "Ruhuna ben bulaştım. Artık kurtulamazsın..." Yayınlanma tarihi 10 Nisan 2019

Sevdiği kişinin bir canavar olduğunu bilmeden sevmiş bir kız. Bilmiyorki sevmek onun için hem en güzel şey hemde en kötü. Takıntılı bir erkek, ne kadar takıntılı olabilir ki demeyin psikopatlık derecesinde bir takıntı bu. Sevdiği kıza yaklaşan erkek sineyi dahi yaşatmayan bir katil. Gizemli bir o kadarda tehlikeli... Aşk bazen sandığın kadar masun olmayabilir... *** Onun bir canavar olduğunu öğrendikten sonra hala sevebilirmisin? Mesela sevdiğin adam bir katil ama sevmişsin bir kere vazgeçebilirmisin?