En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Zamanın tedavisi ruhadır. Kalbin tedavisi ise.... Üzgünüm. Ne teknoloji ne insan o kadar gelişemedi. Yaralı ruhlarımız zamanla iyileşti. Yaralı kalbimiz ise aynı sızıyı koruyor. Fakat bazen tedavi bir insandan geçiyor. Yalaz o insanı buldu mu? Bizce evet. Peki ona göre? Tek bir sebep yaşamaya değer mi? Onun cevabı Lösemili Pasta'da. ﹏﹏﹏ Hayatınızdan tek bir kelimeyle vazgeçer misiniz? O vazgeçti. Bir mesleği neden olabileceklerinizden dolayı istemez misiniz? O istemedi. Lösemili bir gencin burnundaki kremayı alıp ona Lösemili Pasta der misiniz? O dedi. Lösemili bir gence aşık olur musunuz; yada aranızdaki kilometrelere,inandığınız ölüme karşın bir kıza? İşte orası bu hikayede Lösemili Pasta yapalım beraber; bir tutam lösemili genç, bir tutam cesur kız, bir tutamda... ∵∵∵∵∵∵∵ "Yalan dolan konuşmayı sevmem." Kaşlarım havalanırken şaşkınlıkla sordum. "Yalan dolan mı? Lösemi olup onu yenen bir çok kişi var." "Ölen de bir çok kişi var ve ben onlardan biri olacağım." (2.Tanıtım için hikayeye gözatınız.) .. Yazardan not: Öncelikle bu hikayeye başlama nedenimi anlatmak istiyorum. Bu hikayeyi yazmaya başladığımda Wattpad e Lösemi adına yazılan hikaye bir elin parmağını geçmiyordu. İçeriklerinde lösemi hakkında bilgiden lösemili insanların duygularından çok her şey vardı. Oturdum lösemiyi araştırdım. O insanların hislerini okudum anlamaya çalıştım. Sonra wattpad e bir kiteleye ulaşma amacıyla yazmaya başladım. Belki her hafta bölüm atmadım belki uzun süre bölüm gelmedi. Fakat her zaman göz nurum oldu bu hikaye. Çok güzel yorumlar aldım, teşekkürler aldım ve bunlar benim en büyük gururum oldu. Bu hikayeye bir şans veren sen, aileme hoşgeldin. "Bir şansı fazlasıyla ve hakkıyla hak eden bir hikaye." ⓒTüm hakları saklı ve koruma altındadır. 17 Ağustos 2016 13:53 Tanrının Kızı' nın yazarı T

TAMAMLANDI "İnsanlık kendi yarattığı ama vazgeçemediği canavarların eline düşmüştü." Bir Dünya hayal edin. Savaş yok, para derdi yok, suç yok... Teknolojiyle uyuşturulmuş bir insan ordusunun çürümüş topraklarına davetlisiniz. Kanallar artık yeni hükümetler, teknoloji yeni para, şov ise tek eğlence. 2062 yılının en çok tutan yarışma programına "Merhaba" deyin. Kule. Kanal X-2, 21. Yüzyılın en psikopat yarışması Kule'nin arkasındaki dahiyane isim. Kule devasa genişlikte ve tam 2062 kattan oluşuyor. İçiyse bin bir tehlikeyle dolu. Bu bir yarışma, peki yarışanlar kim? Ölüm cezasına çarptırılmış mahkumlar, çocukluğundan beri bunun için eğitilmiş gençler ve tabiki 'Av' adı verilen masum insanlar. Yarışma şöyle; Yarışmacılar kulenin en üst katında serbest bırakılıyor. Yarışmacıların üç gün avansı var. Üçüncü günün sonunda onları avlamak için gönderilen Avcılar bırakılıyor. Ya aşağı inerler ya da ölürler. Aşağı inebilmek için kulenin içinde gizli delikleri bulmak zorundalar. Kule bir yarışma ama her şeyden önce bir şov. Ve ne derler bilirsiniz; -Show Must Go On- Kule de bitmeyen bir şov. Ağları içine çekildikten sonra sizi asla bırakmayacak bir kapan. Bir Şov Kapanı. Son olarak; Tanrılar ve Canavarların dünyasına, Şov Kapanına, Kule'ye hoş geldiniz. Copyright © 2014 - Tüm hakları saklıdır - KAN VE ŞİDDET İÇERİR - Bilim Kurgu 2# Kapak: Auralorina

Adam, şafak sökerken yığmıştı ölü denizlerini göğsüne. Tebessümüne giydirdiği kefeni ustalıkla yüreğindeki mezarlığa kabul etmişti kadın. Sessizliğin alevinde yanan adamla, adamın küllerinde matem tutan kadının hikâyesi... Ne bir sessizlik bu kadar sağır edici olmuştu, Ne de mâtem tutmak bu kadar ıssız kalmıştı. Şişşt, şimdi kelimelerini kaldır rafa. Bu hikâye, ıssızlığın sessizliğine müptelâ. ▫'Silmesinler İzlerimi' kitabımın Ege'siyle, 'Kelebekler Sevmeden Ölmezler' kitabımın Ada'sının hikayesidir. Anlamak için kitapları okumanıza gerek yoktur. Ama okursanız ikisinin de ailesi hakkında bilgi sahibi olabilirsiniz.▫

Tepki şirketi.

Mystery TR, Gizemleri Ustalıkla Çözenler listesinde. *Haftada en az bir kez bölüm gelmektedir.* Kitabın başlangıç tarihi: 6 Eylül 2016 Geçmişten gelen sırlar, gelecekteki sırlar ile baş edebilecekler mi? "Önceden kimliksizdim. Kimsenin adını bile bilmediği, dikkat etmediği biriydim. İnsanlar beni yalnızca kendi hayatlarındaki bir figüran olarak görüyorlardı. Beni figüran olduğuma o kadar inandırdılar ki kendi hayatımda bile başrol değildim. Ama sonra zekamı keşfettim. Artık şan, şöhret, para, ilgi... her şey benim etrafımda dönüyor. Şimdi ben herkesin hayatının 'gizli' baş rolü oldum. İstediğim her şeyi olabilirdim, istediğim herkes olabilirdim. Ben, tanrı olmayı seçtim."

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Özgürlüğü uğruna her şeyi karşısına aldı. Nihayetinde özgür olmak onun her şeyiydi zaten. Özgürlük güzeldi, güzeldi elbet. Ama beklenildiği gibi değil. Eğer özgürse bir insan, özgürlüğün sıkıntısına da katlanmak zorundaydı. Taksisine biri kanlar içinde 5 oğlan bindiğinde hiç de kazandığı özgürlüğün tadını çıkardığını düşünmüyordu Reyhan. Öte yandan, hayatına birini kazandırdığını da hiçbir zaman inkar etmedi. Ya da birini bulaştırdığını mı, demeliydi?