Park Chanyeol 34 yaşına yeni basmış evli ve üç çocuklu bir babaydı. Beyin cerrahıydı ve işinde seçkin insanlardandı. Chanyeol, Katie'le evlendiği için mutluydu. Chanyeol, üçüzlerine sahip olduğu için mutluydu. Ta ki üçüzlerinin birinci yaş partisine kadar. Byun Baekhyun 19 yaşında üniversite birinci sınıf öğrencisiydi. En büyük hayali fotoğrafçı olmaktı ve bu hayale uzanan yol ona oldukça pahalıya patlıyordu. Kütüphane de çalışması bir yanında ek iş olarak küçük çocukları eğlendiren Baekhyun, birinci yaş günleri için giyindiği palyaço kostümünü yakmak isteyeceğini nereden bilebilirdi? Bir tarafta sorumlulukları olan bir adam, diğer tarafta yolun başında olan bir genç. Onların hikayeleri farklıydı. Onlar yoktan var olmaya çalışmışlardı. Peki başarabilmişler miydi?

Bu bir hikâye, kimseye bahsetmediğim. Bu bir acı, kimsenin hissetmediği. Ama ben yaşıyorum, kimsenin görmediği bir şekilde. Ben bir aslanım. Sıcak, buzullu ve güçlü bir yüzle, ben bir aslanım. Uçmaya çalışan balığım, ben. Kırıldım, mutlu oldum. Gün ışıkları güçlü kıldı, ayın girimsi uğultuları sessizce besledi, beni. Bazılarının gülüşünü, bazılarının gidişini, bazılarının üzüntüsünü sakladım, küçücük bedenimde. İçime kapandım daha sonra alevler gibi parladım. Yürüdüm, koştum, düştüm, ağladım, insandım sonuçta. Bazıları kabul etmese de insandım sonuçta. İnandım insan oluşuma, saklandım hatalarım karşısında, insan oluşuma. Ama sonunda alev, petrolle buluştu. En yüksek derecelendirme; #5 Kurgu Olmayan

Acıyı hissetmeyen bir genç... Hiçbir acıyı hissetmiyor. Çünkü onun özel bir durumu var, dokunduğu hiçbir şeyi hissedemiyor. Hiçbir teni, hiçbir nesneyi; kendisine dokunanları bile... O bir ucube... Acıdan, duygulardan, dokunma ve hissetmekten yoksun bir ucube.... Ateş herkes tarafından ucube, piskopat diye adlandırılan bir genç. Kimseyi ve hiçbir duyguyu hissetmiyor. Ta ki bir gün hayatta en çok nefret ettiği Aras'ın dokunuşunu hissedene kadar... Birbirlerini tanımaya fırsat bırakmadan birbirine düşman olan iki genç... Biri okulun en popüleri Aras Yağızhan... Diğeri ucube lakaplı Ateş Çınar... İkisi de inatçı, ikisi de baskın karakter... ********************* Teninde hissettiği şeyle irkildi Ateş. Neydi bu? Daha önce hiç bilmediği bir şeyi nasıl anlamlandırabilirdi ki? Hissetmek denen şey miydi bu? Peki böyle olması normal miydi? Tenindeki bu karıncalanma bu sıcaklık hissi... Normal miydi? Karşısındaki dokunuşlar yarasının üzerinde dolanırken vücuduna yayılan sıcaklık ve titreşimi hissetti. İlk defa beyninde ve vucundunda karşılık buluyordu bir dokunuş. Hissediyordu... teninde gezinen parmakları hissediyordu. Doğduğundan beri ilk defa. Bakışları dokunuşun sahibine döndü. Nefret ettiği o yüz karşısındaydı. Aras Yağızhan... Dünyada başka bir insan yokmuş gibi sadece onun dokunuşunu hissetmesi karnında bir sancıya neden oldu. Bu neydi şimdi?....

Hep sevdik, suçlu olduk

Ben Mete . 19 yaşındayım. Doğduğum gün ölmüşüm aslında . Buda benim günlüğüm . Anlıyor musunuz ? Kimseye yazılmadı bu . Sadece bana ait . Bir fahişeye .Ben yazar değilim . Hayatta kalabilmek için yazıyorum ... Bu kitabı "Raydan Çıkanlar" adlı kitapdan esinlenerek yazıyorum .

"Kes şunu." dedi Ali. Nefesi hala düzene girmemişti. "Ne?" dedi Barış. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eğer olsa, kalp krizi geçirebilirdi. "Neden bahsediyorsun?" Ozansoy'un onu öpmesini isterken sesinde oluşan tını, şimdi onun sesine yansımıştı. Ali böyle konuşurken, Barış'ın bundan etkileneceğini hesaba bile katmıyor, hatta Barış böyle şeyler düşündüğünü anlarsa utancından gebereceğini düşünüyordu. "Kes," dedi. "Beni senin hakkında düşündürmeyi kes." Küçük yaştaki kullanıcılara kitabımı okumalarını önermiyorum. Kitapçılarda size göre okuyabileceğiniz çeşit çeşit kitap var. Buna kıyasla onlar daha çok hoşunuza gidecektir. 🏳️‍🌈 Yayın Tarihi: Eylül 2018 Düzenlenme: Mart 2020 #1 - 4n1k (14 Feb 2019) #1 - bxb (6 Oct 2018) #2 - fan (30 Sep 2018) #2 - hayran (02 Nov 2018) #136 IN FANFICTION (30 Sep 2018)

Evet, biz zıt kutuplardık. Ama hayır, biz kabul edilenin aksine birbirimizi itiyorduk. Ama doğanın bu kanununa gerçekten karşı gelebilecek miydik?

Lisede hep bir zorbalık yapan vardır , diğer öğrencilere eziyet ederler ve bundan aşırı keyif alırlar. Peki ya zorba eziyet ettiği eziğe aşık olursa ?

Öpüyorum gökyüzü gibi bakan gözlerinden. ''Benim bir mucizeye ihtiyacım vardı ve hayat karşıma seni çıkardı.''Sevdiğinin söylediği cümle karşısında gözlerini seyrettiği manzaradan kaldırıp dizinde yatan sevdiğine baktı ondan böyle cümleler duymaya alışık değildi.Bakışlarını sevdiğinden alıp gökyüzüne çevirdi bu sefer.Gülümseyerek cevap verdi. ''Sen benim dünyamsın,bende seni aydınlatan yıldızlarım.''Elini tutan ellere bakıp gülümsedi.Hiç olmadığı kadar mutlu hissediyordu.Onunla birlikte onun yanında. 010518 (Yayınlanış Tarihi) 080818 bxb #4 // 100818 bxb #3 //150818 bxb #2 // 220119 mucize #1 //