"Sen gündüzsün, ben gece" biraz daha arada ki mesafeyi kapatıp nefesi tenimi tenimi ürpertiyordu, kokusu beynime kazanır gibi çektim ciğerlerime "Sen aydınlıksın, ışıksın" yüzüne düşen kumral saçını geriye doğru attım tâbi ipek saçını okşamayı ihmal etmedim "Bense zifiri karanlık koca bir bataklıktayım." Gözlerini gözlerime kenetlenmişti. "Mafyayım ben sense dayım olacak herifin askeri bizden bir halt olmaz." Aradaki mesafeyi açıp "Bataklığımdan uzak dur Hıçkırık Güzeli, hiç tanışmamışız gibi gidiyorsun ve bir dahae karşıma çıkmıyorsun." Lanet olası sessizliğine bürünmüştü her şeye laf yetiştiren kız sus pus olmuştu. "Bir yalana karşılık sende yalan söyledin ödeştik, hesap kapandı." Siyahla beyazın yan yana gelemeyeceğini ikimizde biliyorduk.. imkansızdık "Altay Demirci, beni hiç tanımamışsın" arkamdan konuşmasına takmadan yavaş adımlarla ilerliyordum "Kuşkun olmasın sana Kurtu büyük bir zevkle tanıtacağım.." yüzümde olan gülümsemeye engel olamayarak "Kuzu'dan kurt ,çok komik!" Karanlık'tan Aydınlığa çıkanların hikâyesi Kardan Aydınlık umudu olanların hikâyesi.. Bir mafya & Asker..

Senin galbin benim galbim Sana malumdur benim halım Kaçma benden nazlı gülüm Sen benimsin ben seninim' Neşet Ertaş aşığı biriydi, yanlış zamanda açmıştı müziği Çadıra doğru yürürken tanıdık bir sesin gelmesiyle duraksadım anlık "Lan Berat kapatsana oğlum şu müziği!" Görmek için döndüm, ama arkası dönüktü. Saçmalama Mavi ne işi var burda 🦋🦋🦋 Bazı hikayeler vardır, kendi zamanını seçebiliyormuş. Şenlik mahallesinin hikâyeside öyleydi. Umutla hayalleri için çabalayanında Her şeyin vakti varmış İstesek de istemesek de... Göçük altında kalsa bile yarına umudu varmış hikayelerin. Sabırla 'umudunu yittirme.' demekmiş.. Güzel hikayeler göreceğiz her manada Hem de Şenlik mahallesinde!..