EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

(Pek Kıymetlim adı ve konusu bakımından ilk kitaptır.) Aşkın en "Deli" hali... O akşama kadar gerçekten çok mutluydum, okulumu bitirip evime dönmüştüm ve düşünmemi gerektirecek hiç bir derdim yoktu. Şey demişti Ercan amca, "Senin kızın olmasaydı, benim oğlum kızına aşık olup delirmezdi," bu cümlenin ağırlığıyla ezildim bir süre. Başta anlam veremedim de... Kolay mıydı delirmek? Hem de aşk uğruna delirmek? Bu mümkün olabilir mi gerçekten? İnsan birine duyduğu aşktan delirir mi? *** "Sevdim seni bir kere, başkasını sevemem. Deli diyorlar bana, desinler değişemem, desinler değişemem." *** Seviyordu işte, uğruna delirecek kadar çok seviyordu... *** ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Annem, gizemli bir sesle, "Bir anlaşma yapalım mı? Anne kız anlaşması, ufak bir kalp ortaklığı..." dedi usulca. Merakla döndüm anneme ve ışıldayan gözlerimi diktim üzerine, "Neden ortaklık yapacağız ki? Hem babam bir şeyler çevirdiğimizi hemen anlar," dedim gözlerimi devirirken. "Birincisi güzel kızım, ben istemezsem baban fark etmez bile, neden biliyor musun? Çünkü ben ortalığı gayet iyi toparlayabilirim," dedikten sonra yatakta oturur konuma geldi ve ekledi, "Kalbinin mutlulukla çarpmasını sağlayacak, kalp ortaklığı yapacağız tabi istersen..." Bende hemen aynı şekilde toparladım kendimi ve bağdaş kurup oturdum. "İlgimi nasıl çekeceğini biliyorsun Esintoş hanım..." "Var öyle yeteneklerim, Elistoş hanım," dedi keyifle gülerken. "Eee plan ne?" diye sordu hevesle ve merakla... Gizemli bakışlarımı üzerime dikti, "Öncelikle bu kalp ortaklığını kabul ediyor musun onu söyle?" * "Şu halinden anladığım kadarıyla, kalp ortaklığını kabul ediyorsun, doğru karar meleğim," dedikten sonra tebessümle yanaklarımı öpüp sıkıca sarıldı. Saçlarımdan derin bir nefes alıp, "Bu son, bundan sonra ağlamak yok! Artık Anne kız dayanışması var, el ele verip o Yaman efendinin aklını başına getireceğiz. Şimdi git, elini yüzünü yıka bakalım, entrikam geldi!" dedi coşkulu çıkan sesiyle. * Annem, "Neymiş sloganımız meleğim," dedi kendinden emin bir tavırla. Işıldayan gözlerimle ve özgüvenle baktım, "O Yaman, buraya gelecek!" deyip sloganımızı dile getirdim. Yaman Buraya Tam Yanıma Gelecek Hem de Tüm Kalbiyle! İşte O Kadar...

Monoton bir lise hayatı olan Hayal kitaplarıyla mutluydu. Ta ki sınıfa Arda gelene kadar. Arda sınıftaki kızların gözdesi olurken Hayal için burnu havada olan bir çapkından başka bir şey değildi, Arda. Birbirlerini ilk gördükleri anda nefret eden bu iki genç sınıfın gözde çifti olmaya başladıklarında kaderin onlar için bir oyunu vardı. Birbirlerinden nefret eden bu iki genci kader ağlarıyla birleştirecekti. Kaderin yazdığı bu oyunda onların bu oyunu oynamaktan başka çareleri yoktu. DİPNOT: Bu kitabı yazarken ilk başta benim hayatımdan ve hayalimde olan (Hayal'in) hayattan izler olacak sanıyordum. Oysa yanılıyormuşum. Meğerse bu kitapta sizden de izler varmış. Sizlerin hikayeniz de var, bu kitapta. Bunu yorumlarınızdan, bana attığınız mesajlardan anlıyorum. Bana attığınız güzel ve destekleyici mesajlar ve yorumlar için teşekkürler... Bu kitabı seven, kitaptaki karakterlere gerçekmiş gibi üzülen ve seven okuyucularım, teşekkür ederim, tekrar. Kitabı, Hayal'i ve özellikle Arda'yı bu kadar çok seveceğinizi düşünmemiştim. Kitabın okuyucusunun hayalinde ve kalbinde olması bir yazar için en büyük mutluluk... Sizinle yeni Hayal'lere doğru olmak ümidiyle... Snm_Deniz! (Mektup gibi oldu, biliyorum :) Ama ne yapayım, yazmak istedim!)

Artık umutsuzca etrafıma bakarken akan göz yaşlarımı sildim. Yine bom boş hayaller, saçma sapan beklentiler bu hale getirmişti beni. Elimdeki peçeteyi sinirle sıkarken tam önüme buruşturulmuş bir kağıt düştü. Şaşkınca etrafıma baktıktan sonra bana ait olmasını umarak elime aldım ve yavaşça açtım. " Farklısın. Karşılaştırılmayacak kadar özelsin, benimsin. Belkide sana kalp gözüyle baktığımdandır, bilmiyorum. Tek bildiğim bu bedene derman olduğun. İyi ki varsın. " Altında yazan isim ona aitti, heyecanla ayağa kalktım. Islak yüzümdeki şaşkın gülümsemeyle etrafıma baktığımda gülerek beni izlediğini gördüm. Hızla atan kalbim ve git gide artan heyecanımla ona doğru ilerledim. Tam yanına vardığımda kağıdı ona okuyabileceği şekilde uzatıp gülümsedim. " Sen gibi. " Elleri omuzlarımı bulup beni kendine çektiğinde kulağıma yavaşça eğildi. " Biz gibi. " - ©️3 Temmuz 2019 - Argo ve küfür içerir.

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

(Çilli Gelincik adı ve konusu bakımından ilk kitaptır.) Sen Deli, Ben Deli Sonumuz çok tehlikeli "Çilli..." * Ceylin, kimliğini yenilemek için başvuru yaptığında hayatını da yenileyeceğini hesaba katamadı, öyle şeyler oldu ki kendini, bir delinin, sözde karısı olarak buldu... * Evime teslim edilen kimliğe baktım bir süre, "Kesinlikle bir yanlışlık olmuş soy ismimi yanlış yazmışlar," diye söylendim hala şaşkınlığımı üzerimden atamamışken. Yanlış olduğuna emin olduğum kimliğimi, Nüfus müdürlüğüne teslim etmeye gittiğimde ise, hayatımın şokunu yaşadım. Çünkü kimliğe göre hiç tanımadığım biriyle evli görünüyordum. Yapılan hatanın düzeltilmesi içinde tek ihtiyacım olan şey, sözde kocam ve imzası... Peki ya ne oldu dersiniz? Olmaz denilen oldu tüm aksilikler beni buldu. Sözde kocamın, psikiyatri kliniğinde tedavi gördüğünü öğrendim. Daha fenası ise, Deli olduğu gerekçesiyle sözde kocamın imza yetkisinin olmaması. Gel de kurtul bu beladan kurtulabilirsen... *** Her şey gerçekten de böyle mi başlamıştı? Yoksa çok farklıydı yaşananlar... * Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Heyecanla başlayan yeni hayat. Yeni umutlar , yeni hayaller... Her istediğini yaptıran kontrol manyağı ve inatçı yer elmasının hikayesi. İyi ve kötünün yolu kesişiyor. Küçük bir anlaşma ile başlıyor herşey. "Kimse bilmeyecek bu anlaşmayı. En yakının bile" dedi soğuk bakışlarla. Sesi son derece sert ve kararlıydı. "Seninle anlaşma falan yapmam." deyip yoluma devam etmek için arkamı dönmek için hamle yaptım. "Sana fikrini soran olmadı" dedi ukala bir tavırla sırıtarak. "Hadi ama gerçekten mi? Bana bu egoist tavırların etki etmez. Yol yakınken başkasını bul" dedim kendimden emin bir tavırla. Karşımda sinirlenmeye başlayan adama alaycı bakışlar atmayı ihmal etmemiştim. "Ben sadece bir kez karar veririm." dedi kesin çıkan kararlı sesiyle. "Bende çok inatçı biriyimdir. İstediğini yapmayacağım" dedim kararlılıkla. "O kadar emin olma yer elması." dedi keyiflenen sesiyle cevap vermeme fırsat vermeden yanımdan uzaklaştı. (Not: Final bölümü kaldırıldı)