İntikam oyunu... Kesişen yollar... Savrulan, hayalleri toza karışan bir hayat... Bir düş gördüm dedim kendime, uyanıkken görülenlerden hem de. Gündüz düşüydü, kısacık bir zaman mutluluğu yaşamamı da, kalbimin kafesini sahibinin yanında bırakıp kaçmamı sağlayan da. Özgür olmadan hissettiklerimin gerçekliğinden emin olamam diye kandırdım kendimi. Emin olduğumda çok acıtacağını bile bile... -------- *Gecenin Ruhu devam hikayesidir ve fakat bağımsız okunabilir.* *Hikayede bahsi geçen kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür.*

"Sen zaten neyi bildin ki Yaren, söylesene neyi bildin? Nasıl inanırsın ya ruh hastası şu herife, nasıl benim karşıma çıkmazsın? Korkak gibi saklanırsın. Senin arkandan bekleyeceğim diye bağırmadım mı ben sana? Sana evlenme teklif etmedim mi? Sözünde durmayacak kadar adi şerefsiz haysiyetsiz bir adam mıyım ben? Sevdiği kadını beklemeyecek kadar aciz bir adam mıyım? Ben sana can olabilmeyi diledim be kadın, kulakların bunu duyup yüreğin ne demek istediğimi doğru yorumlayamıyor mu? Gidişinle tükendiğim her an abini arayıp senden bir haber var mı diye yalvardım yakardım ben, kaç defa Cihan'ın karşısına dikildiğimi hatırlamıyorum bile. Kaç gecemi sabaha döndürürken rüyalarda seninle kavuştuğumu gördüğüm halde gözümü gerçek hayata açmam ile acılarımla yüzleşip kâbusuma devam ettiğimi hatırlamıyorum. Ben sensizliği acı acı solurken bir gün dönme ihtimalini, bana gelişini hayal etmekten bir an olsun vazgeçmedim. Ben senden bir an olsun vazgeçmedim be kadın, vazgeçmedim. Ama sen, sen herkese her şeye inandın bir bana inanmadın, bir beni görmedin, bir beni duymadın, seni seven kalbimi hep hiçe saydın. Allah kahretsin Yaren bu kadar mı güvendin sen bana, başka bir adamın sözü ile sırt çevirecek kadar mı? Beni asıl yaralayan ne biliyor musun? Tamer'in yalanları değil, senin bana güvenmemen, sana dokunmaya kıyamazken başka biri ile olabileceğimi nasıl düşünürsün aklım almıyor? Ben senden başkasına nasıl dokunabilirim, seninle soluk alıp verirken söylesene ellerimi geçtim gözlerim ile bile bir tene nasıl dokunurum, nasıl değer yüreğim senin için atarken başka bir ruha... Bu kadar mı sevgime güvenmiştin? Bu kadar mıydık be Yaren? Bugünden sonra senin için yokum Yaren, yokum." Dedi ve gözlerinde gördüğüm vazgeçmişlik ile yanımdan geçip giderken vücudum pişmanlık ile kavruluyordu. Gidiyordu. Kaybediyordum. ***Özlem Uğurlu Aydın***

Hazal, hayatında ilk defa girdiği bir kumarhanede, parasını değil de kalbini kaybedeceğini hiç düşünmemişti. Tıpkı, kendi halinde, deha düzeyde bir matematikçi iken, bu karanlık dünyaya nasıl düştüğünün farkında olmadığı gibi... Akın Ateşdağlı, adı anıldığında herkesin çekindiği, fakat kimsenin karakterini tam olarak çözemediği bir adamdı. Sol kaşının kavisinden aşağıya kadar olan kısmı tamamen beyaz olduğu için, lakabı Kaşıbeyazdı; ama hiç kimse ona böyle seslenmeye cesaret edemezdi. Birbirinden tamamen farklı bu iki insandan biri tecrübeli bir kumarbazken, diğerinin sadece kalbini koyduğu bir oyunda ne kadar şansı vardı?

Namverân Somer adının kısaltılmasından nefret eden, insanlarla kolay kolay anlaşamayan ve de kişisel alanının işgal edilmesinden hoşlanmayan bir genç kızdır. İstemediği hiçbir şeyi yapmayan bu kızın hayattaki tek zayıf noktası, kanser hastası olan büyükannesidir; bu hasta kadının ağzından çıkan her şeyi gerçekleştirmek için büyük bir çaba sarf etmektedir. Fakat bir gün, büyükannesi Namverân'dan asla başaramayacağı bir şey ister: devamsızlıktan kalmak üzere olan, kavgacı, vurdum duymaz, teyzesi ile yaşayan Ulaş Eroltu'ya özel ders vermeli ve ona sınıfı geçmesinde yardım etmelidir.

Bu hikaye hayatları birbirinden farklı ama bir o kadar yakın 4 kızın hikayesi.. **** Kızın sarsılan omuzlarını fark edince içi burulmuştu. En başından beri onun bu kadar sert ve asi oluşundan içinde sakladığı bir şeyler olduğunu hissetmişti zaten... Yavaşça yaklaşıp bir elini omzuna koyarak dizlerinin üstünde duracak şekilde yanına çömeldi. Omzunda hissettiği elle bir an gözyaşları donmuş, nefes alışverişi sekteye uğramıştı genç kızın... O, asla kimsenin karşısında ağlamazdı. Lanet olsun o senelerdir hiç ağlamazdı ki, bırak başkasının karşısını! Ağlamak, düştüğünde babası tarafından kaldırılacak olan babasının prensesinin işiydi. Ağlamak, bebeğinin elbisesini giydiremeyince mızıldanarak annesine koşabilecek annesinin kuzusunun... Ağlamak, dedesinin sırtına binip etrafa kahkahalar saçarken bir anda dengesini kaybedip düşecek gibi olurken güçlü kollar tarafından sarılacak dedesinin gülünün işiydi. Ağlamak, uğruna rengarenk, desen desen elbiselerin, hırkaların, şapkaların örüldüğü nenesinin kıymetlisinin meziyetiydi... O, daha düşüp kanayan ilk dizi, hiç sevgi ve korumayla sarılmayan bedeni, olmayan barbie bebekleri, cicili elbiseleri, kışın soğuğunda üşüyen eldivensiz elleri, şapkasız kafası ve soğuktan kıpkırmızı olan kulaklarıyla öğrenmişti bu hayatta ağlamanın ona hiçbir şey kazandıramayacağını. Üstüne üstük onu yalnızca bir alay konusu yapacağını, herkesi güldüreceğini...

Hayatımdan bir şekilde gelip geçen ve hayatıma dokunan tüm kadınlara ve aşklara selam olsun!..

♥ Gözleri miydi insanın kaderini belirleyen? Kapkaranlık gözlerinden sebep miydi bu acı dolu hayat? Gece gözlerine okyanuslar kuran bir kadın mı aydınlatacaktı dünyasını? Ondan sonra mı kurtulacaktı ömrünün karasından? Sevdiği kadından uzak, sevilmeyi hiç bilmemiş dilsiz bir yürek, Sevdiğini kabul edememiş, okyanusları yaşlarla bezenmiş pişman bir kadın... Onların aşkı acı dolu... Onların aşkı hüzün... Sevdasına geç kalmış bir kadın. Gece gözlerinde tüm acılarını saklayan, aşka korkak bir adam... Onların sonu da mutlu olacak mı? ♥ Çaresizdi. Ne yapacağını, ona nasıl yaklaşacağını, nasıl yanında kalmaya ikna edeceğini bilmiyordu. Bildiği tek şey onu yanından ayıramayacağı, artık onsuz tek bir nefes dahi alamayacağıydı. ♥ Derken onun o karanlık, ruhunu ele geçiren gözleri belirdi ekranda, ardından günlerdir hasret olduğu, canını canından alan o boğuk seni doldu kulaklarına... ♥ Gözlerinden daha karanlık olamaz ya geçmişin... ♥ Detaylar için facebook sayfamızı takibe almayı unutmayın! (: https://www.facebook.com/MyRealAsliYilmaz

Kimileri kızar, kimileri ağlar, kimileri susar ben ise yalnızca yazıyorum annem... Senin ardından tüm acılarımı, sensizliğimi yalnızca yazıyorum... Seni çok seviyorum annem! Çok özlüyorum...

Ruhlarla ilgili bir hikaye değildir. Hikayede tecavüz, darp vb. (+18) içerik yer almaktadır. Yaşınız uygun değilse okumayınız. Tanıtım: Biri karanlık bir gecede açmıştı gözlerini dünyaya, biri kısacık ömründe yaşadığı en güzel gününün ardından tanışmıştı karanlıkla, diğeri ise hep karanlıkla var olmuş, onunla çoğalmıştı. Onlar, ruhları karanlıkla kavrulmuş üç yaralı genç Aymira, Azad ve Barlas... Karanlığın içinde yitip gitmek de önüne çıkan minik parıltıları toplayıp yolunu aydınlatmak da kendi elindeydi insanın. Peki ya onlar? Kendi yıldızlarını yaratabilecek miydi? Yoksa her biri karanlık kuytu bir köşede yitip gidecek miydi? ~~~ Kumru, hayatın karanlık tarafına inat ışıl ışıl parlayan Dalga dalga saçlarıyla Yalçın'ın boynuna ipek urgan gibi dolanan Kumru... Ve geçmişin acımasız lanetiyle kuşatılmış, yalnızlığa, karanlığa mahkum edilmiş Yalçın... Aşk, aydınlığa çıkarabilir miydi onları? *** İlk etapta Aymira, Azad ve Barlas'ın hikayesi olacakken kurgu ilerledikçe Kumru ve Yalçın da bizlere katıldı. :) Umarım severek okursunuz. Benimle olduğunuz için sonsuz teşekkürler :) Instagram: asliyilmazmyreal ve asliyilmazhikayeleri Sevgiler, MyReaL ~~

"Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani... Vardı aslında... İş aramaya devam ederken aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adayları ile görüştürülmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!" Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklındaki dilinde, (yok canım elbet boşboğaz değil) yemeyi, gülmeyi seven, iş yapmaktan hoşlanmasa da epey hamarat bir hatun kişi. Uyumak, Furkan dayı ile didişmek, arkadaşlarıyla pencereden pencereye konuşmak ve jelibon en sevdiği şeyler. Bedir'in mavi gözleriyle karşılaşıncaya kadar öyleydi yani... "Hep derlerdi; o kişiyi gördüğün zaman doğru kişi olduğunu anlayacaksın, kalbin sana söyleyecek diye. Evet ben anladım. Gayet iyi anladım ancak bir sorun var. O nasıl anlayacak?" Müptela Yayınları farkıyla tüm kitapçılarda. ❤