Nic w realnym świecie nie jest czarno-białe jak bohaterowie opowieści czytanych dzieciom na dobranoc. Spróbujmy jednak przenieść się w alternatywną rzeczywistość. Magia. Czarna? Biała? Andrea Swift znała prawdę o przeznaczeniu. Gdy dowiedziała się o istnieniu zagrożenia, postanowiła za wszelką cenę ochronić córkę. Magii jednak nie da się przechytrzyć, prędzej czy później upomni się o swoje. Choć Taylor była świadoma swojej mocy, nie wiedziała, jaka misja się z nią wiąże. Przedwcześnie stracona matka nie ostrzegła jej przed czyhającym zagrożeniem. W ucieczce przed nim pomoże jej On. Splot wydarzeń zaprowadzi ją do własnych korzeni, zrozumie swoje przeznaczenie. Dwie czerwone krople krwi na szarym obrusie rzeczywistości. "A każdy obserwował".

All the reserved by @UntouchableSwift ❝ I write you this last text, give my heart back to me ❞ © All Rights Reserved

Są dwie Taylor. Pierwsza: na co dzień jest uczennicą jednego z londyńskich ogólniaków, toczącą wojny z królową nauk - matematyką oraz jej wykładowcą, który przybył do jej szkoły prosto z czeluści piekieł. Ma kilkoro przyjaciół, z którymi ostatnio coraz ciężej jest jej się dogadać i chłopaka, który prawie wcale nie odstępuje jej na krok. Druga: od przedszkola trenuje łucznictwo, aby w przyszłości zagrzać miejsce w prawie-rodzinnym interesie, którego głównym zadaniem jest eliminacja zła. W całym tym rozgardiaszu próbuje utrzymać swoje drugie oblicze w tajemnicy i sprawić, że Pałac Buckingham nie stanie w ogniu, z powodu zawalonej misji. I jest dwóch Harry'ch. Pierwszy: z nieznaną dla wszystkich przeszłością, zamiłowaniem do kawiarenek, w których odbywają się konkursy karaoke i pewnej długonogiej dziewczyny, nieskorej do zrozumienia twierdzenia Talesa. Drugi: jeszcze bardziej tajemniczy niż ten pierwszy, pojawiający się bardzo rzadko, gdzieś raz w miesiącu, podczas pełni księżyca. Jego istnienie jest tak samo prawdopodobne, jak istnienie Atlantydy. A jednak... Taylor i Harry spotykają się, nieświadomi, że coś przed sobą ukrywają. A ukrywają sporo. Jednak los lubi bywać przewrotny i przygotował dla nich kolejne spotkanie, podczas którego poznają swoje drugie wcielenia.

I choć wiedzieliśmy, że skończymy z paskudnymi bliznami, żadne z nas nie wahało się ani chwili.

Taylor jest sławną dziewczyną, w zasadzie to jedną z najsławniejszych piosenkarek. Mogłoby się wydawać, że taka osoba ma wszystko. No, bo czego więcej chcieć od życia, kiedy ma się fanów, talent i pieniądze, za które można kupić wszystko? Otóż okazuje się, że jednak nie wszystko. Jedyne, czego pragnie TA Taylor Swift, to normalność. I, no cóż, wygląda na to, że dać jej to może jedynie niemniej sławny chłopak, który nie wywarł na niej najlepszego pierwszego wrażenia. Ona oczywiście wie, w co się pakowała, dlatego stara się nie narzekać. Taylor naprawdę kocha to życie, jednak bywa ono zbyt męczące. Dwie osoby, których nazwiska zna każdy, których całe życie wystawiane jest przed kamery i blaski fleszy. Czy to możliwe, żeby dały one sobie nawzajem tą normalność, której tak desperacko potrzebują?

Największymi problemami Taylor Swift było zostawienie firmy na kilka dni, zbliżające się spotkanie klasowe oraz spóźniający się pociąg. Znaczy tak myślała, później było tylko gorzej (a może lepiej?).

Czasami wszystko układa się zbyt idealnie, żeby mogło trwać wiecznie. Czułe słówka, pachnące kwiaty, sekretne pocałunki. Dla Taylor nigdy nic co dobre nie trwa zbyt długo. Życie nieustannie rzuca jej pod nogi kłody w postaci ciągłych rozczarowań i niepewności. Kiedy demony z przeszłości niespodziewanie powracają i musi stoczyć z nimi walkę, cały jej ułożony świat zaczyna się rozpadać. Najważniejsze wartości, o które zawsze walczyła, zaczynają się ze sobą pokrywać i w pewnym momencie każda z nich traci swoje dawne znaczenie. Osobowość silnej i niezależnej kobiety nieubłaganie się kruszy. Wszystko rusza jak w karuzeli, niczym w zawrotnej prędkości pościgu bez wyznaczonej trasy ani mety. Ta jedna osoba, która próbuje zaburzyć jej doczesną harmonię i ustabilizowane życie. Ta druga, która próbuje je ponownie poskładać. Obydwie sprawią, że Taylor pierwszy raz poczuje się naprawdę samotna, a zarazem potrzebna i zobaczy, kto tak naprawdę zawsze stał przy niej pośród tych wszystkich spoglądających oczu i szepczących ust. Zostanie jej już tylko jedna droga ucieczki - stawienie czoła swoim uczuciom, emocjom i lękom. Tylko czy zdoła podołać temu zadaniu i całkowicie nie rozpaść się po drodze? "Pamiętaj, skarbie, czasem wystarczy jedna rysa, jedno pęknięcie, by się potłuc i rozsypać na malutkie kawałeczki."