" Mesafelerin sevmek için önemsiz olduğunu o mezar taşını öpünce anlıyorsunuz aslında... " Her şey Sare'nin o akşam ki merakıyla başladı ve Saraç'ın umursamaz tavrıyla devam etti. Oyunun içinde geçmişini bulacak olan Saraç her şeyden habersiz itmişti Sareyi ortaya. Zamanla Sare'nin yaraları ortaya çıkınca kusuzsuz kıldı onu her dokunduğunda Saraç. Acıları farklı ama yandıkları yer aynıydı. Karanlık evdeki renkli odanın yıldızlarına gebe kaldılar. Sare, Saraç'ı yasadıkça gökkuşağına siyahı ekledi. " Hayatım onun gezegeninin siyahına karıştı. Bir kağıdın ucuna değen kıvılcım misali değdi hayatıma. Ruhumuzda hafifçe esen rüzgar alevlendirdi kağıdı. Yaktıkça kül oldum, onu yaşadıkça yandım ben. " KURGUM BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA VEYA KOPYALAMA DURUMUNDA GEREĞİ YAPILACAKTIR.

Bitmeyen acılar silsilesi.Yıllardır yanan özlem ateşi. Gitmeye çalışan,susmayan yüreğin sesi. Uğruna şehîd olunan Rabb`in Şühedâ`sı hepsi. Gel. Birlik olma vakti Şimdi tut o güvendiğin eli İstikamet Beytü`l Makdis.

Kozasında özgürlüğünü bekleyen kelebek misaliyim.. Hikayeyi artık Cihan Bozacı'nın youtube kanalından dinleyebilirsiniz. https://www.youtube.com/watch?v=xC244oYLJqE&feature=youtu.be Yayım tarihi 27.10.2016

Mutsuzluk.ZEUS KABADAYİ

Bavulunu ne kadar toplarsan topla... Onu boşalttığın gibi boşaltamazsın beynini... Yolcu olmak sorun değil. Gitmesine gidersinde Dönünce bulabilir misin terk edip gittiğini? Ben en çok yanlış duraklardan korkarım. İndiğinde ne yol bilirsin ne de iz... Gerçi gidecek yerin yokken nasıl kaybolabilirsin ki? En iyisi bırakmak her şeyi... Hem bir yere gitmek yerine Kalırsam olduğum yerde... Olduğum yer evim olur... Olmaz mı? Olmasın...

İnsanların Hoşuna Giden Huzur Verici Ve Güldürmeye Çalışsan Sıradan Bir İnsan

GİTİĞİ YERE KADAR DEĞİL, GÜCÜN YETTİĞİ YERE KADAR SEVMELİ İNSAN...