Dlaczego różowe róże są takie piękne? Przecież mają kolce, mogą wyrządzić krzywdę. A jednak ich hipnotyzujący wygląd doprowadza czasem do szaleństwa. Albo nawet miłości. Augusto nigdy nie myślał, że zakocha się w czyichś oczach. Niesamowitych oczach, przywodzących na myśl róże i fiołki. Niesamowite, dwubarwne tęczówki szybko stały się symbolem pożadania, ale też tęsknoty za tym, co niedostępne: za tęczowowłosym chłopcem w okularach, skrywających różowo-fioletowe diamenty. Kierując się ludzką fascynacją i niezdrowym zauroczeniem, mężczyzna postanawia za wszelką cenę zdobyć dla siebie ich posiadacza, młodego Wiktora. Sprawy komplikują się jednak, gdy chłopak okazuje się być daleki od ideału pod względem wyglądu, jak i charakteru. Augusto staje więc przed trudną decyzją. Czy pielęgnowane od trzech lat idylliczne uczucie można porzucić tak łatwo? Sto różowych róż rośnie w cudownym ogrodzie. Z pozoru takie same, jednak znacznie się od siebie różniące. Za każdą z nich kryje się krzywdząca prawda bądź sycące kłamstwo. I to tylko od jednej osoby zależy, którą różę dziś zerwie. _______________ Pobocznie występują dodatkowo historie rozkwitającego związku naukowca ze studentem oraz rozpadającej się relacji pracownika korporacji z alkoholikiem.

I widziałem jego twarz, po raz ostatni, rozumiesz? Widziałem ostatni. I to wszystko się kończy, tak jak skończyła się ta historia.

One shoty o Rośce <3