Haymitch prychnął. - Co więc zamierzacie zrobić? Dać się zabić? - To właśnie robimy - zauważyłem, odwracając się do Sophie. Poczułem na ręce coś ciepłego. {Czasem jedna, nieznaczna rzecz, potrafi zatrzymać czas. Spojrzenie, słowo, dotyk dłoni. } Spojrzałem na swoją rękę. Na rękę, która zabiła Glimmer. Trzymała rękę, która zabiła Naomi. {Wydaje mi się, że tak powinno być. Że nasze dłonie są jak puzzle, że do siebie pasują. Nienawidzę tego, że wiem, że to kłamstwa. Że on w końcu puści moją dłoń. I to, że do siebie pasują, to tylko iluzja.} - Razem. {Umieramy razem.}

❝Grają nami jak pionkami. Ograniczono wszystkie myśli i poprawiono rozsądek. Cicho chłopcze, nie mów ani słowa. Cicho dziewczyno, zatrzepocz tylko rzęsami. Idź na swoje miejsce. Graj w naszą małą grę a nikomu nic się nie stanie.❞