©Tüm telif hakları saklıdır. ♚ WATR Yaz '14 En İyi Macera Hikayesi' 2.si ♚ Bir çift insan topluluğu düşünün. Ne kadar kendi ayaklarının üstünde durabilirler? Telefon, teknoloji, hiçbir şey yokken. Issız bir adada nasıl yaşayabilirler? Ya bir oyun? Ne kadar gerçekçi ve korkutucu olabilir? İşte bu hikayede her şeyden habersiz, hayatta kalmaya çalışan 20 genci tanıyacaksınız. Bu hikayede her şey var. Aşk, korku, hayatta kalma mücadelesi, oyun, ödüller ve en önemlisi de inanç var. “Gözleriniz kamp ateşinden öteyi görebilir mi? Kulaklarınız kurt sesinden fazlasını işitebilir mi? Kaderinizi kendiniz yazabilir misiniz? Hayatta kalmayı başarabilecek misiniz? -D”

Hayata inat SENİ sil baştan yaşayacağım...

... ''Bana bir söz ver '' nefesi yüzüme çarparken zorlukla yutkunup ela gözlerine baktım. Bakışlarında o kadar çok duygu besliyordu ki saatlerce gözlerine bakmak istiyordum. Aşk-Nefret-Özlem-Hüzün-Acı ve daha bir çok duygu dolu bakışları dudaklarıma kaydı. '' Ne olursa olsun , ölüm bizi ayırana kadar beni bırakmayacağına söz ver Lucy. '' Onun çok sevdiği dudaklarımı dişlemeye başladım. Bakışlarım gözlerinden , öpüşmekten dolayı pembeleşen dudaklarına kaydı. Seslice yutkunup heyecanla aldığım nefesimi düzene katarak konuştum. '' Ölüm bile bizi ayıramaz Zayn. Seni asla bırakmayacağım. '' Dudaklarımızı tekrar birleştirdiğinde gözlerimi kapadım ve kendimi ona teslim ettim. Since: 14.08.2013

Wendy Lawrence'ın istediği tek şey özgürlük. Ama Zayn Malik ile tanıştığından beri bu imkansız hale geldi. Zayn'in istediği tek şey ise aşkına karşılık bulmak. Araya dostlar ve umutsuz aşıklar girdikçe Wendy kendini bir çıkmazda buldu. Ve onu kurtaracak tek şey ise yapacağı seçime bağlı. Alışık olduğunuz, klasik bir bad boy hikayesi değildir.

Yaz ayı gelmişti.Ben herzaman gittiğimiz yazlığa gitmek istiyordum.Annemse tutturmuş bu sene başka bir yere gidelim diyordu.Neden herzaman yaptığımızı yapmıyorduk?Üstelik gideceğimiz yer sıradan bir oteldi.Deniz bile yoktu.Dostum güzel kızları kaçıracaktım.Ya da belki eğlenecek birşeyler bulabilirim.İnternetleri varsa iyi olur. Yola çıkmıştık.Şansa bakın ki anneannemler de geliyordu.Ancak bu tamamen tesadüftü değil mi?Hiç şaşırmadım.Çok sıkıcılar.Kardeşimse onları çok seviyor.Ne anlıyor onlardan hiç anlamıyorum.Yol çok sıkıcı geçmişti.İyiki yanıma yolda dinlemek için mp4'ümü almıştım.Herzamanki gibi son ses Bon Jovi dinliyordum.Sonunda gelebilmiştik.Otel çok korkunçtu.Heryeri yıkık döküktü.Dostum kalacak başka bir yer yok muydu?İçerisi de dışarıdan farklı değildi.Duvarlar da lekeler vardı.Lambalar bile doğru düzgün yanmıyordu.Bu hiç hoşuma gitmemişti.Kesinlikle internet yoktu.Buna emindim.Odalarımız belirlenir belirlenmez duş alıp yattım.

Henüz 12 yaşındaki bir çocuk babasının annesini öldürdüğüne tanık olursa ne olur? Ben söyleyeyim. Yıllardır içindeki nefreti bastıran Edward akıl almaz bir katile dönüşür ve Cesetten kendi evine eşyalar yapar. Peki ya sonrasında?..

Hayatım güzeldi...O eve taşınana kadar.. İğrenç bir ev! Hizmetçimiz kötü, ormanın içinde ev yok demlerine rağmen kötü bir adam olan Conor! Korkunç....Rüya gibi! Evim bana hapis oldu! Başka eve taşınamk en büyük hediye olurdu! Kurtulacağız böyle bir his var içimde! -The Home korku ve genç kurgu kategorilerini barındıran bir hikayedir..Umarım sizde beğenirsiniz!

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...