DÜZENLENDİ. Güneşin öptüğü Kardelen, kusurlu bulduğu kusursuz güzelliğinin farkında olmayan, özgürlüğüne düşkün bir bey kızıydı. Kızıl saçları ve çilli yüzüyle ovasında ki tüm kadınlardan farklı, açık mavi gözleriyle ise bu zamana kadar görülmemiş, büyülü bir güzelliğe sahipti. Ancak onun bu görülmemiş güzelliğini kötüye yoran, onun lanetli olduğunu düşünen zihniyetler kızına düşkün babanın bir önlem almasına sebep oldu. Kızının güzelliğinden haberdar olan baba, genç kız büyüyüp serpilmeye başladığı an, saçlarını sarıklarla, yüzünü ise peçelerle saklamaya başlamıştı. Bu önlem genç kızın hayatını tamamen değiştirecek, onu efsanevi bir varlığa dönüşmüş Kara'nın pençelerine atacaktı. Hiç kimseye boyun eğmeyen, güneşin öptüğü bir Çerkes kızı... Ve onu pençelerine alan, adı gibi karanlık; ömrü boyunca annesinden başka kadınla konuşmamış, ürkütücü denecek kadar iri bir Osmanlı askeri. Onları bekleyen uzun bir yol... Kardelen, Kara'nın karanlığından heyecan duyarken, Kara kendine karşı gelebilecek kadar cesaretli bu tuhaf kızın gizeminde kaybolacak, onun çirkin yüzünü saklamak için taktığını düşündüğü peçeyi düşürecekti. Ama bilmediği bir şey vardı. O peçe düştüğü an kendisi de genç kızın ufak ama güçlü pençesine düşecekti.

Siyah kurdun başında son bulan küçük turum bitince dizlerimi acıtmaya başlamış halıdan yavaşça kalktım. Diğer tarafımda beni bekleyen manzara aklımın başıma dönmesini sağladı. Irice açılmış gözleri üçümüz arasında mekik dokurken ağzı aralık kalmıştı. Üç maymunu oynamaya karar vererek masada ki eski yerime geçerek sakince oturdum. Adamın neden bu kadar dikkatle her hareketimi incelediği sormam gerekmemişti. Tabikii! Benim insan üstü hayvansal sohbetime şahit olmuştu az önce değil mi? "Limonata?" Gülümseyip dikkatini dağıtmaya çalıştım, kendimi deli yerine koyacak değilim. Ela gözlerini uzun bir süre yüzümde dolaştırmaya devam edip sorumu duymazdan geldi. Eğer beni deli olmakla suçlayacak olsa bile kimi, ne için inandırabilirdi ki? Ne sonuca varacağını merak ederek arkama yaslanıp vereceği kararı bekledim. Kendi gece siyahı kurduna dönen bakışları aklında gezinen düşünce karmaşasının etkisiyle sürekli ışık oyunlarına sebep oluyordu. Sonunda gözlerimiz buluşunca yüzüne yayılan gülümseme bir şekilde beni rahatsız etmişti. Tam o an bir şeyler çok yanlışmış gibi gelmeye başlamıştı. Ama boyutlarını kavrayamamıştım! "Sende bizim gibisin değil mi? Ama ne olduğun hakkında hiçbir fikrin yok?" Nefes almayı bıraktım, sözleri bana istemediğim kadar çok anlamlar çağrıştırıyordu evet ama beynim o anda tepki verecek kadar çalışmıyordu!

"Daha on yedisindeydi bu Zehra, amca oğlu ile nişanladılar. Oğlan düğün için ihtiyaçları almaya ilçeye gitmiş, dönüşte minibüs kaza yapıyor. Kimseye birsey olmamış da bir bu gencecik oğlan oracıkta can vermiş. Bir sene geçmiş geçmemiş aşağı köyde varlıklı bir adam oğluna istemiş bu kızı, istemeye gelirlerken oğlanın bindiği at, yılan mı görmüş ne olmuşsa atıvermiş üstünden sahibini. Başını yerdeki sivri taşa vurmuş dalyan gibi oğlan, o da orada ölmüş. Daha geçen aylarda ilçede ki bir adam istemeye gelecek diye bir söylenti çıktıydı. Ama tabi gelen yok giden yok, meğer adam ince hastalığa yakalanmış yatak döşek yatıyormuş. Uğursuz gelin işte, kim bu kıza niyetlense sonu kara toprak oldu" Gülizar'ın anlatımıyla sanki tiyatro izler gibi izleyen kadınlar bir vah vah çekti, 'olan oğlanlara oldu' diye söylendi. 🌳 "Madem bu söylenilenlere inanmıyorsun Fatma, sen alsana oğlun Seyyid'e bu uğursuz gelini. Bakalım Zehra cidden uğursuzmuymuş. Ne oldu sesin çıkmıyor, korktun değil mi, oğluna bir hâl gelir diye. Ee başka çocuğun yok, kocan öleli 20 yıl oldu, kalacam 3 tane 7 yaşındaki çocuk ile diye korktun değil mi?"

Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."

Koskoca dünyanın kendine kıyasla, küçücük bir mahallenin ismiydi Tanyeri. Kendi içinde büyük dertleri olan, onlarca insana ev sahipliği yapar ve ayrı ayrı korurdu her birini. Füsun, üniversiteyi bitirdikten sonra, evine artık mesleğini yapmaya hazır bir hemşire olarak dönmüş, senelerdir uzak kaldığı mahallenin içinde eski yerini bulmaya çalışıyordu. Korkut, onca senenin ardından annesine kavuştuğunda, beklemediği şeylerle sarsılacak, gerçeklerin ağırlığı altında ezilecekti. Onun mahalleye dönüşü ve bir fırtına edasıyla Füsun'un hayatını girişi neleri değiştirecekti? Peki ya Korkut, içine bulaştığı sorunlardan kurtulmaya çalışırken, bir de senelerdir içinde tuttukları ona ağır gelmeye başladığında neler olup bitecekti? Füsun'un yıllardır bildiğini zannettiği her şey, bambaşka gerçeklerle karşısına geçtiğinde, yaşananları nasıl karşılayacaktı? Tanyeri'nin küçük karmaşası herkesi kolları arasına çektiğinde, olacakları hiç kimse tahmin edemeyecekti. Mahallenin birbirlerine en uzak ama aynı zamanda en yakın olan iki sakini, kalplerinin karşısında kaldığında zaman nasıl bir yol izleyeceklerdi? • [V.XII.MMXXI]

Zorla imzalanmış bir evlilik sözleşmesi... Sustukça kanayan bir kadın... Mahi. Ve bir anda çıkıp gelen, yasak bir adam... Ezel. Küçük kızı ile zorluklara göğüs geren genç bir kadın... İzel. Mahi'nin hayatı dört duvar arasında, nefesiyle birlikte her geçen gün tükeniyordu. Sevgi nedir bilmeyen, öfkesiyle hükmeden bir adamın karısı olarak, sesi kısılmış, rengi solmuş, varlığı unutulmuş bir kadın o. Ancak bir gece, bir davette karşısına çıkan o adam... Ezel. Mahi onun kim olduğunu bilmiyordu. Ezel ise onun kime ait olduğunu... Ama kader çoktan yazıldı. Bu, bir aşk hikâyesi değil. Aklın ve beynin savaşıdır.

Mahinev, yalnızlıkla arkadaş bir kızdı. Doğduğunda yalnızdı, acı çekerken yalnızdı, büyürken yalnızdı. Böyle öleceğini düşünüyordu ta ki bir ailesi olduğunu öğrenene kadar. Aynı şehrin içinde, kendisinden kilometrelerce uzakta; annesi, babası, abileri ve kardeşi vardı. "Artık yalnız olmayacağım diye düşünmüştüm. Beni sevseydiniz eğer, size bunu misliyle öderdim. Neden canımı acıttınız?" 🌠 "Bana ne istediğini söyle." "Seni." dedim. "Seni istiyorum." Pamir gülümsedi. "Pekâlâ, bu kolay. En başından beri bana sahiptin zaten."

Staj yaptığım hastanede karışan o kız çocuğu bensem?

Viranşehir köyünde zamanında halka zulmeden adamın katil oğlu ile ansızın onun kapısını çalan masum güzel lalin ~ Efkan ve lalin Kötü yorumlarınız ve hakaretleriniz sizde kalsın. İlk bölümler okur çekmek için öyle yazıldı xkdnkxdm Yetişkin İçerik