"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

"Leyla öldü. Onun ölümünü kabullen artık. Bunun için kendini cezalandırmayı bırak. Kimse hiçbir şeyde suçlu değildi. Her şey olması gerektiği için oldu. Bunu artık anla. Hem senin bir çocuğun var. Onunda bir anneye ihtiyacı... Yoksa oğlun yakında bir leyleğe anne demeye başlayacak. Evlenmen lazım Kutay. Beni anlıyor musun? Ev-len-me-li-sin." *** Hayat, insanları bazen hazırlıksız yakalar ve hazırlıksız yakalanan insanlar, zırhlarını kuşanamadan karşılarındakilere gerçek halleriyle görünürler... Böyle anlarda, bazen öyle güçlü sevdalar ortaya çıkar ki, Ferhat'ın Şirin'ini, Kerem'in Aslı'sını, Mecnun'un Leyla'sını kıskandıracak aşklara ev sahipliği yapar dünya. Loya ve Kutay... İşte böylesine bir karşılaşmışlığın bir araya getirdiği iki âşık. Oyun olarak başlayan ve sonrasında gerçeğe dönüşen düşler, hisler ve sevgiler... Hem kendilerine hem çevrelerine inanılmaz güzellikte anlar yaşatıp, masal aşklarını kıskandıracak bir mutluluğa ev sahipliği yaparak, sizleri de bu anlara ortak edecekler. Mutluluk ve sevgi adına... Yalın ve hesapsızca yaşanan hayatlara... MicrosoftInternetExplorer4

İmkansızlıkların içinde boğulmuş bir aşk hikayesi... Bu bir vicdan özrü... Kendini affettirebilmek için verilen bir savaş! *Bazen gördüklerimiz bizi yanıltır.* Özür Dilerim!

Kapı tıklatıldı.Üzerimi değişmiştim.''Girebilirsin'' diye seslendim.Kapı şiddetli bir şekilde açıldı hatta o kadar şiddetli açıldıki kapı duvara çarptı.Kuzgun,Gamze ve diğerleri karşımda duruyordu.Gamzenin gözlerinden üzüntü ve merak okunuyordu.Diğerleri desen yine aynı..Bir tek Kuzgun farklıydı.Çok hemde çok sinirli görünüyordu.Bu hali beni çok korkutmuştu. ''Tişörtünü kaldır'' diye buz gibi bir sesle bağırdı.Korkuyordum..Neden kaldırmalıydım tişörtümü? ''E..Efendim?'' diye kekeledim.Korkuyordum.. ''Sana tişörtünü kaldır dedim'' diye yine tekrardan o buz gibi sesiyle bağırdı. ''Kal..Kaldıramam'' diye kekeledim tekrardan.Benim her konuşuşumda daha da sinirleniyordu.Sinirlendirmek istemiyordum ama kaldıramazdım ki.. Beni yatağa doğru itekledi ve yatağa oturmamı sağladı.Titriyordum..Sırtıma bakmak istiyordu.Arkama geçti ve tişörtümü yavaşça kaldırdı..Utanç,üzgünlük,korku..Hepsini bir arada yaşıyordum.

Kalplerinde "sevdayı" taşıyanların hikâyesi: Kış Masalı Kar Şarkıları 2 Hayat akıp giderken azalır mı sevda, yoksa geçen zaman daha mı sevdirir âşık olduğunu insana... "Beni sevmekten hiç vazgeçmeyecekmişsin gibi hissediyorum" "Seni sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim, ölene kadar sol yanım senin" Ali ve Sinemis... Aşklarını evlilikle bütünleyen bir çift... Ve diğerleri. Bu hikâyede bir çok aşk hikâyesinin ayak seslerini duyacaksınız. Yolu aşktan geçen herkesin bir şeyler bulacağı bir hikâyenin, içinde her mevsimi barındıran yollarında yürümek ister misiniz? Kalbinizi açın, kocaman aşklar kucaklayacak sizi ve çok başka atan kalplerle tanışacaksınız...

Ölümcül bir hastalığa yakalanmış ve tedavisini reddeden, yaşadıklarını içinde besleyen, insanlara kendini anlatmayan bir erkek. Her şeyi ardında bırakarak yeni tanıştığı bu insanın peşinden giden bir kız. Yanında götürdüğü cesaret kırıntılarıyla etraflarını sarmalayacak ve kırıntılar birleşip Cesaret'i ortaya çıkardığında herkesin hayatı değişecek. Okyanusun derinliklerinde kaybolmuş cesaret kırıntılarının, gökyüzüne hasret bir yıldıza aşık olma hikayesi. Onlar birbirine kavuştuğunda okyanus ve gökyüzü birbirine karışacak. Ay onlar için şarkı söylerken yaşanacak her şey onlara bağlı. Onların aşkına ve cesarete. © Tüm Hakları Saklıdır.

Karanlığın tanımı neydi? Uçsuz bucaksız, alabildiğine uzanan bir siyahlıktı onlar için. Kirli mürekkep damlalarına bulanmış düşünceler, yabancı insanlar ve zehirli bir geçmiş. Kimsesizliğin içinde kaybolmuş bir kız. Kendi geçmişiyle, kendi benliğiyle savaşan bir oğlan. Karanlığın siyahla buluşması, kanın nefrete, aşkın da ölüme dönüştüğü bir dünya onların dünyası. Siyah onları yaratmadı aslında. Onlar, siyahı yarattı. ... ©Tüm hakları saklıdır.

"Hadi ama karıcığım bu kadar uzak mı yatacaksın bana ?" Cevap vermedim. Belki uyuduğumu düşünür diye. "Uyumadığını biliyorum Malik." "Tanrı aşkına bana Malik deyip durma." "Ama seviyorum." diye cevapladı çocuksu bir tonda. "Bana Malik demeyi mi ?" "Evet." deyip belimden tutup beni kendine çekti.Nefesi tenime deydikçe ürperiyordum. "Ayrıca nefesini boynuma üflemeyide kes." dedim ondan kutulmaya çalışarak. Belimdeki elini daha da bastırıp saçlarımla oynamaya başladı. "Malik uyumaya çalışıyorum." "Uykum yok." "Ama benim var." dedim sesli bir şekilde nefesimi bırakarak. "Ama benim yok." "Zayn o zaman git kızlarla oyna saçımla değil." "Saçların çok güzel." Zayn'den bu tür şeyler beklemediğimden ağzımı kocaman açmıştım resmen. "Teşekkürler diye bir kelime var bilmem biliyor musun Malik ? " Zayn hala şok yaşadığımı bilmiyor tabi. Ona döndüm. "Uyumam gerek." "Uyumana yardımcı olabilecek bir şeyler yapabilirim ? " "Çeneni kapat yeter Zayn." Tekrar arkamı dönmek üzereyken Zayn çenemi tuttu ve : "Belki çenemi kapatmam da bana yardımcı olabilirsin " bunu dudaklarıma bakarak ve kendi dudaklarını yalayarak söylemişti. İster istemez benim gözlerimde onun dudaklarına kaymıştı. Dudağımı ısırmaya başlamıştım. İkilemdeyim. Hem onu öpmek istiyor hemde öpmek istemiyorum. Tabi çoğunluk öpmemden yana ama yine de... Ürkek bir şekilde sordum : "Seni öpmemi mi istiyorsun ?" Gözleri dudaklarımdan gözlerime çıktı ve beni cevapladı : "Seni öpmek istiyorum."

... ''Bana bir söz ver '' nefesi yüzüme çarparken zorlukla yutkunup ela gözlerine baktım. Bakışlarında o kadar çok duygu besliyordu ki saatlerce gözlerine bakmak istiyordum. Aşk-Nefret-Özlem-Hüzün-Acı ve daha bir çok duygu dolu bakışları dudaklarıma kaydı. '' Ne olursa olsun , ölüm bizi ayırana kadar beni bırakmayacağına söz ver Lucy. '' Onun çok sevdiği dudaklarımı dişlemeye başladım. Bakışlarım gözlerinden , öpüşmekten dolayı pembeleşen dudaklarına kaydı. Seslice yutkunup heyecanla aldığım nefesimi düzene katarak konuştum. '' Ölüm bile bizi ayıramaz Zayn. Seni asla bırakmayacağım. '' Dudaklarımızı tekrar birleştirdiğinde gözlerimi kapadım ve kendimi ona teslim ettim. Since: 14.08.2013