Dünya'nın bilinen bir dengesi vardı. Yöneticiler zekaları ve farklı renkteki gözleriyle ayrılan varyeteleriyle bir kıtada; Koruyucular doğayı kontrol ederken bir kıtada; Katiller doğuştan savaşçı olmalarına rağmen derilerini hiçbir silah delemediği için kendi içlerinde tek damla kan akıtmayan kılıçlarıyla bir kıtadalar. Döngü sorunlar zincirini bir çığ gibi büyüttü. Farklılıkların çatıştığı bu dünyada renklerin savaşı başladı. Peki kurtuluş neydi ya da kimdi? ▪GİRİFT serisinin ilk kitabıdır.

Küçük ve narin bir kar tanesi düştü yeryüzüne. Kasvetli ve boğucu acılar doğrudan onun tenine nüfuz etti. Acı, sivri ve uzun tırnaklarını çıkararak onu yavaş yavaş öldürmek, canını yakmak istedi. Narin kar tanesi, soyut kollarını etrafına dolayarak ona vurulan darbelerden, ruhuna atılmak istenen izlerden ve bedenini parçalayan reaksiyonlardan korunup kaçmak istedi. Derken, düştüğü yerde mavi bir ışık huzmesi belirdi. Kar tanesi, ebediyete kavuşacağı sırada gelen umuda tutundu. Ve Umut, tüm acıları alaşağı etti. ◇ 05.03.18'de #15

30 in #GENERAL FICTION 28.11.16 *Kitap oldu* Genç kız elindeki kolileri güçlükle taşırken kendisi yaşlarında esmer bir kız ona yaklaştı. "Merhaba, Oya ben. Mahallemize hoş geldin! Anlaşılan yalnızsın?" Anlayışla başını salladı genç kadın. "Memnun oldum Oya. Mahalleniz çok güzelmiş, tıpkı adı gibi," diye mırıldandı kız. Oya içtenlikle gülümsedi. "Merak etme yakında yalnız kalmazsın." Genç kadın şaşırdı. "Neden?" "Çünkü çok eski bir rivayete göre âşıklar mahallesinde oturan hiç kimse bekar olmazmış. Ya mutlu bir evliliği olurmuş yada birbirine âşık, sevgililer. Buraya gelen bütün bekarlar en geç iki seneye evlenmişler. Benim de sevgilim var mesela. Yakında seninde olur. " Böyle şey mi olurdu? Herhalde saçmalıyor diye düşündü genç kadın. "Saçmaladığımı düşünüyorsun değil mi?" Kız, acaba sesli mi düşündüm, diye geçirdi aklından. "O zaman önce kolileri yerleştirmene yardım edeyim sonra da bana geçip yemek yiyelim ve sana birkaç şey anlatayım, tamam mı?" Olumlu anlamda kafasını salladı genç kadın. "Bu arada adın neydi?" Doğru ya, adını söylemeyi unutmuştu. Bu kızın neşesi oldukça bulaşıcıydı. "Adım, Cennet."

Yıl 1992 Aylardan Mart ... Yer Bosna Hersek ... 1995 Aralık ayına kadar sürecek bir savaş ... Bosna Savaşı ... Katledilen yüz binlerce masum insan ... Ülkesini terketmek zorunda kalan milyonlarca masum insan ... Tecavüze uğrayan binlerce Boşnak kadını ve kızı ... Ve onlardan sadece biri olan Emina ...

"Seninle ilgili hiçbir sorun yok, yaşadığın dünyayla ilgili birçok problem var.." -Chris Colfer İçinde bulunduğumuz dünyaya paralel bir evren. Heteroseksüelliğin günah, yanlış olduğu ve toplum tarafından reddedildiği bir dünya... Homoseksüelliğin doğru, yaygın olduğu bir toplum. Ve insanların doğruları içine sıkışmış bir yanlış. Karşı cinse ilgi duyduğu için horgörülen bir kızın hikayesi.

Güneş batıyordu. Deniz çekiyordu içerisine büyük ışıltıyı, alizarin rengini alıyordu gök. O rengin içerisindeydi adam; zihni denizin tuzuna hapsolmuş, gölgesi dalgalara iltica ediyordu. Gün oldu, bir rüzgâr doğdu kısır topraklarında. Mucizesi o kadındı, biliyordu. Rüzgâr, yatağına koşan bir nehirmişçesine aktı kadına doğru ve kadının dudaklarına usulca dokundu. Dudaklarına, yanaklarına, saçlarına ve parmaklarına. Şimdi, rüzgârın bulutlarca öteye götürdüğü bir yerdeydi adamın ruhu.