Buzdan duvarlar örmemişti Sahra etrafına, ateşten teller çekmişti. Alevler vardı her yanında; tenine mühürlenmiş ihanetler, kulağına kazınmış yalanlar, boynuna dolanmış pişmanlıklar... Şeytana dokunan yanardı, ona dokunan kül olurdu. Yaklaşan yanacaktı, dokunan kül; sevene ne olacaktı? ❧ "Ne istiyorsun oğlum sen bu kızdan?" "Onu sevdiğim gibi sevsin beni."

Ben Ay'dım. O ise Güneş. O istediği gibi parlayabiliyordu. Ama benim parlayabilmek için ona ihtiyacım vardı. Unuttuğun bir şey var. Ay olmadan Güneş geceleri parlayamaz. Birbirlerini tamamlıyorlar. Aynı beyin ve vücut gibi. Ay olmadan Güneş olmaz. Güneş olmadan Ay olmaz. Özgür olmadan Deniz, Deniz olmadan Özgür olmaz. Ama unutma. Korkak olmadan cesur içindeki gücü fark edemez.

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

Sera: Numaranızı yönetici olan Asuman hanımdan aldım. Sera: Yemeyin beni. 05***: Asuman hanımın neden böyle bir şey yaptığını bilmiyorum ama üzgünüm. 05***: Kandırılmışsınız. 05***: Ben karşı komşunuz olan Pusat Demir. Sera: Ne? Sera: Mafya bozuntusu olan Pusat Demir mi? Sera: Yok daha neler.

"Yok olacak kadar azalan bir insan, en tehlikelisidir." Aylar önce kurtlar sofrasına bir sandalye çekmiş, kanlı bir ziyafetin içine oturmuştum. Senelerce bastırılmış bir açlıkla doluydum; iştahla intikam yemeğinin önüme serilmesini bekliyordum. Fakat bir süre sonra anladım ki, burası acıkınca oturulan bir masa değildi. Aksine, burası güçsüz olanın sofraya serildiği, üstüne de kadehlerin tokuşturulduğu bir masaydı. İntikam yemeği hiçbir zaman gelmeyecekti; çünkü burası zaten intikamın ta kendisiydi. ⚠️ Kitapta bazı tetikleyici unsurlar bulunmaktadır, lütfen bunun bilinciyle okuyunuz. Yayınlanma Tarihi: 16 Mart 2023

Hayatını yaşayamayan genç bir kadın, ölümün kendisinden onu yaşatması için bir sebep isterse ne olur? Ölüm ilgilenmez. Ancak yüreği, hissettiği yabancı duyguyla buna izin vermez. "Sebebini buldum. Gülüşünü sakla kadın." KURGUDA ARGO SÖZLER UYGUNSUZ DAVRANIŞLAR VE HASSAS İÇERİKLER VARDIR TSSB İÇERİR KARANLIK- MAFYA ROMANTİZMİDİR YETİŞKİN KURGUDUR

Gözleri gözlerimden ayrılmıyorken "Çok sever beni, çok da değer verir," diye devam ettim. Mavi gözlerinde sanki küçük küçük şimşekler çaktı. "Senin aksine." "Sen ne diyorsun ulan!" diye gürlediğinde yüzüme karşı irkilsem de yüzümdeki ifadeyi sabit tutmaya çalıştım. "Karşıma geçmiş neler diyorsun kızım sen bana!" "Kulakların iyi duyuyor." "Lan!" diye bağırdığında elimi göğsünde koyup ittirdim. "Bana bak Umut, o Buğra kimmiş öğreneceğim ve bir daha peşinde görmeyeceğim. Senin geçtiğin sokaktan bile geçemeyecek o it! Duydun mu beni?" Gülümsemem yavaşça soludu. Sırf Rüzgar abiye diklenmek için bir adım geri atmayış, daha üstüne gidişimin ardından bana hiçbir şekilde zararı olmayan Buğra'ya zarar alma nedeni olacaktım. "Uzak dur benden Rüzgar abi. Benden de Buğra'dan da. Bizden uzak dur." dedim kaşlarım çatılırken. "Kimsenin sana zararı yokken ne bu tavırlar? Sen kimsin ya Rüzgar abi? Kimsin de bana ve etrafımdakilere karışabileceğini sanıyorsun?" "Bak ne diyorsun sende, Rüzgar abi. Neymiş? Abi. Ben senin Rüzgar abinim Umut. Her türlü de karışırım." Düşünmedi bile cevabı verirken. Duraksamadı her bir cümlesini sonlandırıp diğerine başlarken. Abi... Gülmek istedim. Canım çıkana kadar kahkaha atmak. "Bu kadar işte," dediğimde gözleri kısıldı. "Sen sadece Rüzgar abimsin, daha fazlası değilsin. Benim abim bana bu kadar karışmıyorken senin en küçük bir konuda bile karışmaya hakkın yok." Elleri göğsüne koyup onu bütün kuvvetimle ittirdim ve ellerinin arasında uzaklaştım. 04.03.2024 - ...

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

~Wattys2018 Modernistler kazananı~ *TAMAMLANDI* 🔥 Çok az kaldı. Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı. Hepimiz ısınacağız! Hem de iliklerimize kadar... -Ciara Archer 🔥

BU KURGUDA BOLCA VAMPİR BULUNMAKTADIR!! Bilincim yavaş yavaş açılırken beraberindr korkunç bir baş ağrısıda getirmişti. Göz kapaklarımı zorlukla kaldırarak etrafa baktım, hava henüz aydınlanmamıştı. Göz ucuyla saate baktığım da beşe gelmek izere olduğunu fark ettim. Hiç uyumamıştım ama uykum baş ağrım yüzünden sonuna kadar açılmıştı. Ayrıca üzerimde hâlâ elbisem vardı. Kısık bir iniltiyle bacaklarımı yataktan sarkıttım ve çıplak ayaklarımın soğuk fayansa değmesine izin vererek alt kata indim, mutfakta birkaç şey atıştırdım ve ağrı kesici içerek tekrar odama döndüm. Ardımdan kapıyı kapattım ve yatağıma adımladım, fakat duyduğum hırıltılı nefes sesleri beni duraksattı. "Kim var orada?" Diye fısıldadım, hâlâ kapıya yakın olduğum için elim ışık düğmesini aramaya başladı, duvarda elimi sürtmeye devam ederken bulamadığım için içimden küfürler ediyordum. Elim aniden sert bir şeye değdiğinde irkildim ve arkamı döndüm... Duyuru!! Arkadaşlar kitapta 25. Ve 26. Bölümlerin yeri karışık ve düzeltemiyorum, ona göre bakarsınız bölüme.